zaterdag 31 oktober 2009

Naar de Ruta 40

Dinsdag 27/10


We gaan vandaag nog wat aan de auto werken, de lift doet het niet meer en Jos wil het toch proberen te repareren. We gaan eerst langs bij de ferreteria (ijzerwinkel) om van alles en nog wat. De mannen van de ferreteria vinden het heel grappig dat ik daar aankom met een papiertje met tekeningen van wat ik nodig heb en ze doen alle moeite om me te helpen. We parkeren de Josmobiel bij de busterminal want die hebben een grote parking en beginnen eraan. De Jos heeft heel de motor van de lift uit mekaar gehaald en hij weet wat er mis is. Nu moet ik weer op pad op zoek naar een winkel waar ze zekeringen van 80 ampère verkopen, de mannen van de ferreteria sturen me naar iemand die elektriciteit van auto’s doet en voila een beetje later heb ik mijn zekering te pakken. Het was goed te doen om de Jos manueel naar boven te pompen maar met den elektriek gaat het toch gemakkelijker. Als je reist zoals wij nu doen kom je echt wel heel veel met de plaatselijke bevolking in contact, als je een georganiseerde reis doet wat zou je dan toch in een ferreteria, lavanderia of autoshop gaan zoeken maar wij moeten dikwijls op zoek naar het één of ander en ik vind dat geweldig, de Jos vindt wel dat ik altijd lang in de winkels blijf hangen maar ja, ne mens moet toch af en toe eens wat buurten ook he.



Woensdag 28/10


Vanmorgen zijn we hier in Sarmiento het plaatselijk museum gaan bezoeken het gaat vooral over de Tehuelche en de Mapuche, de Indianenstammen die hier vroeger leefden en ook over de eerste kolonisten. Het klein museum is echt een bezoekje waard en zo weet je toch iets meer over de streek waarin je rond rijdt. ’s Middags vertrekken we uit Sarmiento en we hebben niet echt een doel vandaag we zien wel waar we stoppen. Een beetje na de middag krijgen we goesting in onze biefstukken en steken de barbecue aan, nu schijnt het zonnetje en vanavond moeten we waarschijnlijk binnen eten. Een 50 km voor Rio Mayo rijden we de Ruta 40 op, hier zijn we al eens geweest met ons Liesbeth en Weking, na een paar kilometer komen we bij een prachtige rivier. We kunnen vlakbij de rivier parkeren en dat wordt onze slaapplaats voor vannacht. Het water van de rivier is kristalhelder, het komt recht van de Andes, dus we vullen onze watertank bij met rivierwater.


Donderdag 29/10


Vanmorgen werden we al vroeg wakker gemaakt door een paar mannen die bij de rivier kwamen vissen, we hebben een tijd zitten kijken maar omdat ze toch niets konden vangen zijn we maar doorgereden. Vanaf Rio Mayo wordt de Ruta 40 heel slecht en we worden flink door mekaar geschud. Vlakvoor Perito Moreno is de weg geasfalteerd, het is natuurlijk wel waar dat de 40 een deel van zijn charme verliest als hij geasfalteerd is maar na uren schudden en rammelen kan me dat gestolen worden. In Perito Moreno rijden we naar een kleine camping waar we 2 jaar geleden met Kerstavond met Liesbeth en Weking gestaan hebben en waar we toen, snel en zonder toestemming, de wasmachine van de camping gebruikt hebben. Ik ga dat nu toch maar niet meer proberen want ze waren daar toen niet zo heel blij mee. Ik probeer in een internet shop de foto’s van de orka’s door te sturen maar het lukt niet want als ik picassa download ligt hier heel het systeem plat.


Vrijdag 30/10


We besluiten een kijkje te gaan nemen in Los Antiguos, aan het Lago Buenos Aires, hier een 50 km vandaan, we hebben nog tijd genoeg voor we naar Chili gaan en daarom kunnen we gerust een eindje van onze route afwijken. Een eindje voor Los Antiguos komen de besneeuwde Andestoppen al in het zicht en er komt een ijzige wind van de bergen maar het is een prachtig zicht. Het Lago Buenos Aires heeft een prachtige kleur, ijselijk blauw, je ziet gewoon dat het berekoud is. Los Antiguos blijkt een gezellig dorpje te zijn met een hoop winkeltjes en restaurantjes en er is een camping vlakbij het meer. In de internetshop probeer ik mijn foto’s nog eens door te sturen maar weer wil het niet lukken dus daar zul je waarschijnlijk nog een paar weken op moeten wachten.


Zaterdag 31/10


We hebben goed geslapen vannacht met de chauffage op en toen we vanmorgen naar de bergen keken zagen we dat het daarboven flink gesneeuwd heeft vannacht. We blijven vandaag nog wat in Los Antiguos om wat boodschappen te doen en we willen vanavond ergens langs het meer slapen als we tenminste wat beschutting vinden voor de wind. We gaan vandaag serieus wat voorraad inslagen want als we naar de Paso Roballo, richting Chili, rijden is er nergens niets meer te koop.

maandag 26 oktober 2009

Pinguïns - Storm en platte banden

Donderdag 22/10


Nadat we nog wat boodschappen gedaan hebben in Gaiman rijden we terug richting kust, we rijden op ons gemakske naar Punta Tombo, een Nationaal Park. Er is daar geen camping maar we hebben gehoord dat als je er tegen sluitingstijd naartoe rijdt, je op de parking mag overnachten. De parkwachter wijst ons een plaatsje op de parking aan en zegt dat we best uit de wind gaan staan want er is storm voorspeld. De storm is er inderdaad gekomen, de mobilhome schudde zo hard dat je er gewoon bang van werd. Omdat de wind ’s nachts draaide heb ik de auto nog op een andere plaats gezet want slapen was onmogelijk, je lag precies in een boot.


Vrijdag 23/10


Wij zijn er klaar voor, 2 lange broeken over mekaar, 2 fleecen, een windstopper en een muts, laat de wind nu maar waaien wij gaan naar de pinguïns kijken. Hier in Punta Tombo zitten duizenden pinguïns, het is broedtijd en ze maken holen, voor hun eieren, in de duinen. Onder elke struik liggen pinguïns en je kan ze van heel dichtbij zien, het zijn grappige beestjes als ze zo op hun gemakske naar de zee wandelen om een bad te gaan pakken. Ik heb gelezen dat de pinguïns monogaan zijn en heel hun leven trouw blijven aan dezelfde partner, ze maken samen een nest, broeden samen en zorgen samen voor de jongen, ik snap alleen niet hoe ze mekaar terug vinden tussen die hoop want ze trekken allemaal op mekaar. Tegen de avond rijden we een ripio weg , langs de kust, en daar zoeken we een slaapplaatsje en gelukkig is de wind wat gaan liggen.


Zaterdag 24/10


We hebben goed geslapen vannacht en we rijden verder langs de kust naar Camarones. De ripio is redelijk goed en iets voorbij Camarones zien we een kleine baai, daar willen we vandaag en vannacht blijven. Het echt een supermooi plekje maar veel tijd om van dat moois te genieten krijgen we niet want er moet dringend geklust worden, we hebben een lekke band en de lift doet het niet meer. De band vervangen is gauw gebeurd, de Jos en ik zijn een goei team, maar de lift dat is wat anders. Jos kijkt de elektriciteit van de lift na en daar is niks mis mee dus moet hij de motor demonteren. Tegen de avond wordt het veel te koud om buiten door te werken dus we zien morgen wel, we kunnen de lift manueel omhoog doen, het gaat gemakkelijk en is een goeie fitness voor mij.


Zondag 25/10


Vannacht heeft het geregend en de ripio is bijna onberijdbaar geworden, we rijden naar een andere baai, hier vlakbij, en die is nog mooier dan de vorige. We zitten nog maar juist te genieten van ons mooi plekje als het weer begint te regenen, omdat we bang zijn dat we hier niet meer weg geraken zullen we toch maar naar de Ruta 3 rijden. Het is hier niet vlak en in de laagtes blijft het water staan, de weg is zo glibberig alsof je op ijs rijdt maar in 4x4 lukt wel. Via de Ruta 3, een saaie asfaltweg, rijden we naar Comodoro Rividavia. We hebben een wijze beslissing genomen om van ons mooi plekje te vertrekken want als we goed en wel op de Ruta 3 zitten krijgen we een paar flinke sneeuwbuien. Iets buiten Comodoro Rividavia vinden we een mooie, kleine camping en daar gaan we overnachten want we moeten morgen nog het één en ander regelen in de stad.


Maandag 26/10


Gelukkige verjaardag Dietwin.


Vanmorgen zijn we eerst naar Michelin gereden om 2 nieuwe banden te kopen, de oude hebben al weer heel wat kilometers achter de rug en we staan nog voor de Careterra Austral. Bij Michelin hebben ze niet exact dezelfde banden, er is een probleem met de import, de tijd dat de Argentijnen deze banden konden betalen is definitief voorbij. De mensen van Michelin hebben nog naar Neuquen en Bahia Blanca gebeld maar daar hadden ze ze ook niet meer. We hebben nu twee banden van hetzelfde merk, die had hij nog juist, ze zijn 1 cm smaller en 0,50 cm hoger maar volgens de mannen van Michelin is dat geen probleem. Het was precies weer een pitsstop bij Ferrari want ze vlogen direct met zijn allen naar onze auto en een uurtje later hadden we nieuwe banden en was alles uitgelijnd en een beschadigde velg gerepareerd. Perfecte service en de prijs viel heel goed mee. Omdat we geen zin hadden om in Comodoro Rivadavia te blijven zijn we doorgereden naar Sarmiento, in het binnenland en daar gaan we een paar dagen blijven rondhangen.

woensdag 21 oktober 2009

ORKA'S

Zaterdag 17/10


Terug naar Punta Ninfas. Als we er aankomen zijn we helemaal alleen, ongelooflijk hoe een prachtige hof met een reuze zwembad we hier hebben. Tegen het hoog water trekken we naar de kliffen om op eventuele orka’s te wachten. Er ligt een kolonie zee-olifanten recht onder ons, het is een mannetje met zes vrouwtjes en het is echt plezant hun doen en laten te volgen. Het mannetje gaat van het ene vrouwtje naar het andere tot hij er één gevonden heeft die wel wil, het paren gebeurt zijdelings omdat het mannetje het vrouwtje compleet zou verpletteren anders. Terwijl wij boven op de kliffen zitten komt er een ander mannetje aangezwommen en die wil één van de zes vrouwtjes inpikken maar hij had zich wel dik misrekend want de zee-olifant op het strand begint te brullen en laat zijn tanden zien tot de andere stilletjes afdruipt. Prachtig om te zien is dat, er kan geen enkele film of TV serie tegenop. Als we terug aan de auto komen zijn Hervé en Lise, een Frans koppel, ook aangekomen dus we zijn hier niet alleen vannacht.


Zondag 18/10


Gelukkige verjaardag Lizet Van Hasselt.


De Jos is al om 6 uur vertrokken naar de orka rots want het wordt hoog water en ik ben nog wat blijven liggen maar om half 8 heb ik Lizet gebeld om haar een gelukkige verjaardag te wensen, het doet toch altijd goed om een bekende stem te horen al is het dan met een slechte satellietverbinding. Weer geen orka’s maar wel schitterend weer, de zon schijnt en het is bijna warm hier. ’s Namiddags komt er een toeristenbusje aangereden en er stappen een hoop Amerikaanse Marina’s uit, ze gaan via de rotsen naar het strand op hun hakjes. De Jos heeft zijn dag weer want als de Amerikaanse meisjes terugkomen hangen ze allemaal rond hem en roepen : “You have a beautiful car, oh, you’re amazing, you’re my inspiration and we never forget you……. En de Jos maar smilen van oor tot oor. Tegen de avond zijn Ton en Anneke ook aangekomen.


Maandag 19/10


Weer een zonnige dag op Punta Ninfas en Jos is weer vroeg naar de rots vertrokken, een uurtje later vertrek ik ook, gewapend met een kan koffie maar weer geen orka’s. ’s Middags steken we onze barbecue aan en nadien drinken we, samen met Ton en Anneke, een goei fleske wijn leeg. Tegen het avondtij vertrekt Jos weer naar de rots om op de orka’s te wachten. Als ik voor in de auto zit zie ik een Argentijn wilde gebaren maken en roepen dat ik buiten moet komen, YES ORKA’S. Iedereen spurt naar de rotsen, de auto’s blijven allemaal open want we denken maar aan één ding : orka’s. Renate kan het hardste lopen en is het eerst vlakbij Jos om hem te verwittigen, we zien dat ze een zee-olifant proberen aan te vallen en ze blijven een hele tijd in de buurt rondzwemmen. We zijn allemaal als kinderen zo blij, iedereen lacht en is supercontent. Orka’s, de killer whales, zijn toch echt iets speciaals en wij voelen ons echt gelukkige mensen dat we ze gezien hebben, we hebben er een paar foto’s van gemaakt maar het was tegen de avond maar wie weet komen ze morgen overdag weer, ze zijn in ieder geval in de buurt.


Dinsdag 20/10


Vanmorgen waren we weer vroeg op post maar de orka’s hadden er geen zin in vandaag maar we hebben toch weer een flinke wandeling gemaakt naar de rots. Er zijn nog meer Fransen aangekomen en tegen de avond komt er een Belgische jeep aangereden, het zijn de mensen van Leuven, we hebben hen al ontmoet in Puerto Madryn. Als het buiten te koud wordt kruipen wij samen met de andere Belgen in de Josmobiel, een beetje later wordt er op de deur geklopt en Renate en Bruno passen nog juist bij in de Josmobiel. Renate heeft een supermooie film gemaakt van walvissen en orka’s en ze komt een voorstelling geven dus vananvond is het cinema bij ons. Het is bijna elke avond druk in onze auto omdat Jos in geen enkele andere auto binnen kan is het meestal bij ons te doen, echt gezellig hier.


Woensdag 21/10


Hoe gezellig het hier ook is met al die Europeanen, we gaan verder rijden want we zijn al vanaf 2 oktober in de regio, we hebben walvissen, zeeleeuwen, zee-olifanten en zelfs orka’s gezien dus we kunnen verder. Vandaag gaan we eerst wat boodschappen doen in Trelew en daarna rijden we tot Gaiman en zoeken daar een plekje. Gaiman is een typisch Welsh plaatsje met mooie huisjes in rode baksteen en alle opschriften staan er in het Spaans en het Welsh maar ik denk niet dat iemand de taal nog spreekt hier. We zetten ons bij de brandweer, die mannen hebben zeker water, en morgen rijden we weer Zuidelijker.

zaterdag 17 oktober 2009

Nog altijd bij de walvissen

Maandag 12/10


We hebben voldoende voorraad opgeslagen en trekken weer voor een paar dagen naar Playa Doradilla want we zijn de walvissen nog niet beu. Ik weet niet zeker of het speciaal voor ons was maar er waren veel walvissen en ze hebben serieus geshowd. Als we ’s avonds in de auto zitten duikt ineens ons de muis weer op, we kunnen ze niet vangen en gaan dan maar slapen.


Dinsdag 13/10


Ons huisdier is te ver gegaan, ze heeft deze nacht aan mijn sigaretten geknabbeld en daar zal ze voor boeten. We weten waar ze zit en ik plak met brede tape elke spleet af dus nu zit ze opgesloten zonder sigaretten. Tegen de middag zien we dat er een auto boven van de duinen gestoven komt, niemand komt langs daar naar beneden en we wisten het direct : Hans en Bente zijn aangekomen. Het is plezant om weer een paar dagen met hen door te brengen. Het is wel berekoud vandaag en daarom kruipen we op tijd in de auto.


Woensdag 14/10


Vanmorgen werd er geklopt en Ton en Anneke stonden aan de deur, we hebben hen 4 maanden geleden in Brazilië ontmoet maar hoe groot Zuid-Amerika ook is, je komt mekaar altijd weer wel tegen. Het wordt hier steeds gezelliger op Playa Doradilla, er staan Fransen, Duitsers, Zwitsers, Nederlanders en Belgen en we spreken een mengelmoes van al die talen. Ton is jarig vandaag en dat hebben we in de Josmobiel gevierd tot in de late uurtjes.


Donderdag 15/10


De zon is terug, gelukkig want we werden het binnenzitten een beetje beu. We slepen alles weer buiten en installeren ons in het zonnetje. De walvissen genieten duidelijk ook van de zon want gisteren waren er bijna geen en vandaag weet je gewoon niet waar je eerst moet kijken. Ik heb soms het idee dat ze ons horen want als er veel mensen op het strand zijn komen ze dichter naar het strand, ze geven in ieder geval een supershow vandaag. Morgen rijden we nog eens naar Puerto Madryn, daar blijven we een nachtje op de camping en dan nemen we afscheid van de walvissen.


Vrijdag 16/10


We wuiven nog eens naar de walvissen op Playa Doradilla en rijden naar Puerto Madryn, het heeft nu lang genoeg geduurd we hangen hier al twee weken rond. In Puerto Madryn gaan we een nachtje op de camping staan we doen er de was, kuisen de auto enz.... We ontmoeten er een koppel uit Leuven, ze zijn met hun jeep aan het rondtrekken in Zuid-Amerika, het lijkt wel of half Europa hier in Puerto Madryn samenkomt, vorig jaar zat iedereen op Peninsula Valdes en dit jaar is Madryn the place to be. Voor we verder Zuidwaarts rijden wil de Jos toch nog twee dagen naar Punta Ninfas, hij denkt er toch orka’s te zien dus morgenvroeg vertrekken we naar Ninfas en dan verlaten we deze regio.

zondag 11 oktober 2009

Punta Ninfas

Woensdag 07/10


We hebben goed geslapen en de auto is volgetankt dus we kunnen verder, gisterenavond hebben we nog een gezellige babbel gehad met een Zwitsers koppeltje, ze reizen met de moter door Zuid-Amerika. Wij rijden naar Punta Ninfas, een 80 km van Puerto Madryn, we willen daar een paar dagen blijven want daar zouden wel eens orka’s opduiken. We hebben in ieder geval eten en drinken genoeg bij voor een paar dagen want 80 km is nogal ver om even om een brood te lopen. Als we aankomen in Punta Ninfas staan er Zwitsers, Fransen en Duitsers, ze wachten allemaal op de orka’s. We vinden een mooi plekje voor de Josmobiel, een luxe penthouse, we staan boven op de kliffen en kijken recht in de zee.


Donderdag 08/10


Nog geen orka’s te bespeuren, er liggen hier wel zee-olifanten maar dat zijn maar tamme dikzakken, in de zeeleeuwen, die in de branding spelen, zit veel meer leven maar ik heb toh een mooie foto van een kleine zee-olifant die zuigt bij de moeder. Er zijn twee Belgen aangekomen, een jong koppeltje van Berchem, op huwelijksreis. Het is echt plezant om nog eens in het Vlaams te kunnen kletsen en het is een tof koppel en ze hebben al een hoop reiservaring. We hebben hier redelijk goei weer maar ‘s avonds en ‘s nachts waait het hard, de Josmobiel schudt langs alle kanten.


Vrijdag 09/10


Gelukkige verjaardag Mieke Nuytemans (Mieke van de Pascal)


We zijn wakker geworden met een stralende zon, de Jos was al vroeg op pad, hij wil toch zo graag orka’s zien. We hebben gehoord dat ze meestal tussen één uur voor en één uur na hoog water komen we zitten, samen met de andere Belgen, bijna heel de voormiddag te wachten maar er is geen orka te zien, morgen nog maar eens proberen dan. ‘s Avonds komt het koppeltje van Berchem op bezoek en het is een reuze gezellige avond geworden zo met ons vieren knus in de Josmobiel.


Zaterdag 10/10


Vannacht heeft het vreselijk hard gewaaid, echt goed slapen doe je dan toch niet, hier boven op de kliffen maar ‘s morgens schijnt de zon weer volop. We zitten weer uren op de rotsen maar de orka’s willen maar niet komen, jammer want het moet fantastisch zijn als je die imposante beesten beneden aan ziet komen. De Zwitsers hebben er hier vorige week een 10-tal gezien en hebben er een filmopname van, misschien moeten we daar maar naar gaan kijken. Het zonnetje heeft de hele dag geschenen maar rond een uur of 7 werd het zo donker, we hebben snel al onze spullen binnen gezet en konden juist voor de bui de Josmobiel induiken. Morgen willen we nog eens een tij afwachten maar als we dan geen orka’s zien rijden we terug naar Puerto Madryn.


Zondag 11/10


Het is deze morgen eigenlijk niet te doen om buiten te komen, de wind raast voer de Patagonische vlakte maar de Jos gaat toch naar de baai om op de orka’s te wachten. De Belgen komen afscheid nemen, we zulen mekaar waarschijnlijk nog wel eens tegen komen want we doen ongeveer dezelde route, het zou plezant zijn in ieder geval. Als de Jos een uur later nog niet terug is wandel ik toch ook maar naar de baai want ik word een beetje ongerust maar als ik daar aankom zit hij nog altijd, pal in de wind, op orka’s te wachten. We hebben daar nog een uur gezeten en geen enkele orka gezien dus rijden we maar terug naar Puerto Madryn. Punta Ninfas is een schitterend plekje maar het kan er heel hard waaien.

dinsdag 6 oktober 2009

Puerto Madryn

Maandag 28/09


We hebben een volle watertank en doen nog wat boodschappen in Las Grutas en daarna willen we verder langs het strand rijden. We hebben gehoord dat Playas Doradas een mooi plekje is dus daar rijden we dan maar naartoe. Playas Doradas ligt ongeveer 30 km van de grote baan de weg ernaar toe is zo slecht, ik dacht efkes dat ik terug in Bolivië zat, maar het is de moeite waard. Playas Doradas is een piepklein dorpje aan de kust en je kan overal vrij staan, een eindje voorbij het dorpje zijn kleine, mooie baaien en daar parkeren we de Josmobiel. We staan er nog maar een half uurtje als we een groepje zeeleeuwen, vlakbij de kust, zien. Ze blijven daar een hele tijd spelen en het lijkt wel of ze speciaal voor ons een show opvoeren. Ik heb het al eens gezegd maar toch zeg ik nog eens dat de Atlantische Oceaan hier fantastisch is, kristalhelder water, prachtige stranden met veel dieren en weinig mensen.


Dinsdag 29/09


We staan nog langs het strand van Playas Doradas en we hebben er zalig geslapen. Vandaag blijven we hier nog, we hebben niks nodig van de winkel en het is hier mooi en vooral rustig want we hebben hier al twee dagen geen mens gezien. De zeeleeuwen zijn weer voor de kust aan het spelen, ik probeer er dichter bij te komen om een foto te maken maar dat lukt niet goed. De kust is hier heel rotsachtig en ik moet van de ene rots naar de andere springen om dichterbij te komen, tussen de rotsen staat overal water dus ik geef het maar op, ik heb in ieder geval één foto al is het wel van ver. ’s Middags rijden we naar een ander strandje hier vlakbij en daar eten we buiten in het zonnetje, wel met een dikke trui aan maar toch is het zalig buiten. Tegen de avond wakkert de wind fel aan en kruipen we in de Josmobiel. Morgen rijden we nog verder naar het Zuiden.


Woensdag 30/09


We gaan even van de kust weg om, via de grote baan, naar Puerto Madryn te rijden. Het is ongeveer 120 km tot Puerto Madryn door de Patagonische vlakte, een rechte weg en er woont niemand, volgens mij is het ook onmogelijk om hier te wonen, het is droog en dor en er groeien alleen wat struiken zover je kan kijken. Wij zijn in ieder geval blij als we in Puerto Madryn aankomen en de eentonige vlaktes achter ons kunnen laten. Puerto Madryn is een havenstadje of badplaats, het is er druk, er zijn veel restaurantjes en hotels maar het is een gezellig stadje en het staat nog niet vol hoogbouw. We rijden eerst langs de supermercado want ons ijskast is leeg en langs de lavanderia want de wasmand zit vol. Wij wilden eigenlijk vannacht op een camping gaan staan maar we vinden, een beetje buiten Puerto Madryn, zo een mooi plekje aan de kust dat we besluiten om vannacht hier te blijven.


Donderdag 01/10


We hebben gehoord dat er veel walvissen zitten vlakbij Puerto Madryn, in Playa Dorillada, en daar willen we vandaag naartoe rijden. We kunnen water tanken bij het Shell station dus daar moeten we al niet meer voor naar een camping en voor we naar Playa Doradilla rijden gaan we eerst een goed eten in Puerto Madryn. We vinden een restaurantje op het strand en daar hebben we geweldig, lekkere gambas gegeten, de ober van het restaurantje, Juan, heeft ons zijn kaartje gegeven en als we terug komen moeten we speciaal naar hem vragen. In Playa Dorillada zetten we ons bij het strand en we zien al direct walvissen, er zitten er zeker tien hier in de baai, het is een fantastisch zicht om die reuzen vlakbij het strand te zien zwemmen. Als we ’s avonds in ons bed liggen horen we de walvissen nog, ze blazen en slaan met hun vinnen op het water.


Vrijdag 02/10


Vanmorgen kregen we bezoek van Bruno, een Zwitser, en hij vertelde dat ze één strandje verder staan en dat je daar de walvissen nog beter kan zien dus we rijden 1 km verder naar het volgende strand. Als we daar aankomen staan daar Walter en Christa, we hebben vorig jaar samen op Peninsula Valdes gestaan en dit jaar, in juli, hebben we samen 3 dagen in de Chaco gestaan, het was in ieder geval een blij weerzien. We installeren ons vlakbij het strand en als het water opkomt, komen de walvissen eraan, ze zwemmen zo dicht langs het strand dat je er mee over kan wandelen. Het is echt indrukwekkend, de volwassen dieren wegen ongeveer 50 ton en zijn tot 15 meter lang. De vrouwtjes hebben jongen en de eerste drie maanden blijven de moeders met hun kroost in ondiepe wateren en voor ons is dat een unieke periode om ze te bekijken. Er waren veel mensen op het strand om ze te volgen maar het was er doodstil, iedereen stond vol bewondering te kijken naar de Oceaanreuzen. Wij wilden eigenlijk morgen naar Peninsula Valdes gaan maar waarschijnlijk blijven we hier, op Peninsula zijn we al geweest, hier zie je de walvissen veel beter en er staan momenteel al 5 mobilhomes dus het is best gezellig hier.


Zaterdag 03/10



De dag is schitterend begonnen, de zon schijnt en er ligt een walvis voor de deur. ’s Middags kunnen we zelfs in ons T-shirt op het strand en dat in Patagonië, dat is echt een meevaller. Als het water op begint te komen komt de wind ook op en zoeken we onze truien op. We hebben geluk vandaag want we zien Moby Dick, allee wel niet echt Moby Dick maar toch een witte walvis. Hij is een eind van de kust vandaan maar je ziet duidelijk dat het een albino is. Iedereen loopt hier met zijn fototoestel rond, in de hoop de ultieme walvisfoto te maken. Ik heb in ieder geval al foto’s van een jumper en ook foto’s van Moby Dick. ’s Avonds maken de walvissen zo’n rare geluiden, je kan dat echt niet uitleggen, dat moet je zelf horen. Supergeweldig.


Zondag 04/10


Het is een beetje bewolkt vandaag maar het is niet koud dus we zijn al lang tevreden. Er zijn Zwitsers aangekomen, ze wonen aan het meer van Geneve. De Zwitsers zijn kennis komen maken en ze komen heel beleefd, aan de Jos, vragen of ze een film van de Jos mogen maken en een interview mogen afnemen over hoe hij reist in zijn rolstoel. Jos zegt natuurlijk ja en een beetje later komen de Zwitsers met hun filmcamera voor het interview, we worden langs alle kanten gefilmd en ook de lift en de douche van de Josmobiel worden gefilmd. Wij moeten voor de camera vertellen over onze reizen en hoe we dat allemaal doen. Ik denk dat het een grappige film gaat worden want ge kent de Jos en zijn opmerkingen wel he. De Zwitsers zijn heel tevreden, ze feliciteren ons en gaan de film in Zwitserland vertonen. Ondertussen is Moby Dick weer opgedoken en ik heb fantastische foto’s kunnen maken van de albino walvis.


Maandag 05/10


Vannacht waaide het al heel hard maar vandaag laat Patagonië zich weer van zijn beste kant zien. Ijskoude, scherpe loeiharde wind, een tijdje later begint het nog te hagelen ook zelfs met twee truien aan en een muts op is het nog koud, dan maar in de Josmobiel, Als we ’s avonds in ons bed liggen horen we iets ritselen en een beetje later zien we een muis door de mobilhome lopen, we hebben geprobeerd om ze te vangen maar dat zijn serieus rappe beestjes, dus we zijn maar gaan slapen en nu hebben we een huisdier.


Dindsdag 06/10


Het is nog koud maar toch niet meer zoals gisteren, we rijden vandaag naar Puerto Madryn om boodschappen en om muizenklemmen. Vanmiddag gaan we met Walter en Christa, twee Duitsers, op restaurant en vanavond slapen we op de camping, we moeten de batterijen opladen en water tanken en dat is het gemakkelijkste op de camping en hopelijk kunnen we een van de dagen ons huisdier vangen.