Naar Tandil

Zondag 13/09


We blijven nog een dagje in Villa Gesell het is goei weer en het is best een gezellig plaatsje, ik ga wat boodschappen doen en even op internet en de Jos gaat wat over de boulevard flaneren. Als we terugkomen op de camping heeft de campingbaas een heel varken op zijne barbecue staan, hij roept dat ik er een foto van moet maken en dat heb ik ook gedaan maar hij kon ons beter een stuk presenteren. We zitten heel de dag lekker in het zonnetje en ’s avonds maken we een kampvuurtje aan.


Maandag 14/09


We rijden verder langs de kust en komen door Mar del Plata, de grootste badplaats van Argentinië. Mar del Plata is een propere stad met veel groen, het is een grote stad met ongelooflijk veel appartementen, als die vol zitten in de zomer is het onmogelijk dat je hier op het strand kan liggen. Volgens de Jos moet je hier in de zomer verplicht recht staan op het strand anders is er geen plaats, wij rijden verder naar Miramar en daar vinden we vlak voor het stadje een kleine, gezellige camping, het is er een beetje rommelig maar rustig. Morgen verlaten we de kust, het is niks voor ons, we zullen in het Zuiden wel terug naar de kust gaan daar zijn de stranden verlaten en kan je overal veilig staan.


Dinsdag 15/09


Gelukkige verjaardag Gwendy


We hebben even genoeg van de kust en rijden het binnenland in, tussen de weiden en koeien. Het Zuiden van de provincie Buenos Aires is eigenlijk één grote boerderij met ongelooflijk veel koeien. Onderweg passeren we stakers, we weten niet waar ze voor aan het staken zijn, ze hebben een hoop autobanden in brand gestoken maar ze laten ons heel vriendelijk door, we denken dat de staking nog wel even zal duren want ze hebben hun barbecues aangestoken en er liggen grote stukken vlees klaar. Wij rijden naar de Sierras de Tandill, het landschap is er heuvelachtig en het stadje is mooi, het is hier veel aangenamer dan aan de kust. Er wonen hier ook veel Verellens en die gaan we een bezoekje brengen, we hebben al wat bedrijven gezien met de naam Verellen dat is wel grappig tussen al die Spaanse namen zo ineens een Vlaamse naam. Morgen gaan we hier de buurt verkennen.


Woensdag 16/09


Vandaag gaan we eens een kijkje nemen in de Sierras de Tandil, het is hier heuvelachtig maar er liggen hier en daar enorme rotsblokken, hoe ze daar zo gekomen zijn weet ik niet en hoe ze blijven liggen snap ik al helemaal niet. De Jos kon niet tot boven bij de rotsen maar ik heb de hele klim gedaan en boven had je een mooi uitzicht over Tandil. ’s Middags zijn we een wandeling gaan maken rond het meertje hier, we hebben anderhalf uur gewandeld en daarna, als beloning, een koffiekoek gevuld met dulche de leche opgesmuld. Voor we een slaapplaats gaan zoeken lopen we nog even door het stadje, ze hebben een mooie Plaza en een supersjiek gemeentehuis. Aan het meertje vinden we een kleine camping, we kunnen onze auto vlakbij het meertje zetten en het zonnetje schijnt, meer hebben we niet nodig.


Donderdag 17/09


Voor we naar de familie Verellen rijden gaan we eerst boodschappen doen bij de Carrefour, zoals altijd in de supermarkten moet je heel veel geduld hebben aan de kassa’s. De mensen mogen hun boodschappen hier in twee of drie keer betalen maar dan hebben ze dikwijls nog te veel in hun kar en dat moet dan terug in de winkel, ze moeten dan beslissen wat ze niet meenemen en dat is elke keer een heel drama. Het is echt tragisch en ik voel me altijd een beetje vervelend als ik cash al mijn boodschappen kan betalen. We rijden naar de familie Verellen, één van hen heeft hier een heel domein waar ze trekkings en rotsklimmen voor groepen organiseren. Het is normaal geen camping maar als we de naam van Verellen uit Paso de la Patria noemen zijn we van harte welkom. Ze zeggen dat ze een mooi plaatsje voor ons hebben en we rijden ongeveer 5 km over hun domein tot we bij een klein meertje komen en daar kunnen we blijven zo lang we willen.


Vrijdag 18/09


Vanmorgen zijn we, door een paar vroege Verellens, uit ons bed gezet. Marco en Walter Verellen kwamen op bezoek en ze wilden de Jos persé op forel leren vissen, na de uitgebreide uitleg hebben ze een vislijn voor de Jos achtergelaten zodat hij heel de dag kan oefenen. De Jos amuseert zich heel goed en hij heeft al heel gauw een grote forel te pakken maar we hebben hem netjes terug in het meertje gezet. Hier groeit cresson in het wild en daar heb ik een lekkere, verse cressonsoep van gemaakt. Na de middag begint het te regenen en is het gedaan met vissen, we kruipen in de Josmobiel en gaan vroeg slapen, morgen rijden we naar de Sierras de la Ventana.


Zaterdag 19/09


Vanmorgen hebben we bezoek gehad van Ignace Wirtz, een vriend van de Verellens, hij is van Wilrijk en het deed goed om nog eens Vlaams te kunnen praten. We nemen afscheid van de familie Verellen, het zijn ongelooflijk toffe en gastvrije mensen en nog maar eens hebben we moeten beloven om terug te komen, ik denk dat wij volgend jaar nog maar eens in Argentinië blijven rondhangen. Wij blijven nog een paar dagen in het binnenland in de Sierras de la Ventana, we zitten op een campingske in de Sierras en het is hier druk en gezellig want ze zijn het begin van de lente aan het vieren. Morgen blijven we hier nog een dagje en daarna rijden we verder door de Sierras.


Zondag 20/09


Morgen begint hier officieel de lente maar het is vandaag al schitterend weer, geen wolkje aan de lucht en de zon schijnt vollen bak. Wij wandelen een beetje door het dorp en de Jos probeert hier wat te biken maar dat valt niet mee, hij geraakt niet omhoog. ’s Namiddags blijven we op de camping, we zitten wat in het zonnetje en we houden de barbecuende Argentijnen wat in de gaten, 90% van hen is veel te dik maar als je ziet wat een lappen vlees die binnenslagen kan dat niet anders, de Jos denkt dat er vandaag op de camping minstens een koe opgegeten is.