Puerto Madryn

Maandag 28/09


We hebben een volle watertank en doen nog wat boodschappen in Las Grutas en daarna willen we verder langs het strand rijden. We hebben gehoord dat Playas Doradas een mooi plekje is dus daar rijden we dan maar naartoe. Playas Doradas ligt ongeveer 30 km van de grote baan de weg ernaar toe is zo slecht, ik dacht efkes dat ik terug in Bolivië zat, maar het is de moeite waard. Playas Doradas is een piepklein dorpje aan de kust en je kan overal vrij staan, een eindje voorbij het dorpje zijn kleine, mooie baaien en daar parkeren we de Josmobiel. We staan er nog maar een half uurtje als we een groepje zeeleeuwen, vlakbij de kust, zien. Ze blijven daar een hele tijd spelen en het lijkt wel of ze speciaal voor ons een show opvoeren. Ik heb het al eens gezegd maar toch zeg ik nog eens dat de Atlantische Oceaan hier fantastisch is, kristalhelder water, prachtige stranden met veel dieren en weinig mensen.


Dinsdag 29/09


We staan nog langs het strand van Playas Doradas en we hebben er zalig geslapen. Vandaag blijven we hier nog, we hebben niks nodig van de winkel en het is hier mooi en vooral rustig want we hebben hier al twee dagen geen mens gezien. De zeeleeuwen zijn weer voor de kust aan het spelen, ik probeer er dichter bij te komen om een foto te maken maar dat lukt niet goed. De kust is hier heel rotsachtig en ik moet van de ene rots naar de andere springen om dichterbij te komen, tussen de rotsen staat overal water dus ik geef het maar op, ik heb in ieder geval één foto al is het wel van ver. ’s Middags rijden we naar een ander strandje hier vlakbij en daar eten we buiten in het zonnetje, wel met een dikke trui aan maar toch is het zalig buiten. Tegen de avond wakkert de wind fel aan en kruipen we in de Josmobiel. Morgen rijden we nog verder naar het Zuiden.


Woensdag 30/09


We gaan even van de kust weg om, via de grote baan, naar Puerto Madryn te rijden. Het is ongeveer 120 km tot Puerto Madryn door de Patagonische vlakte, een rechte weg en er woont niemand, volgens mij is het ook onmogelijk om hier te wonen, het is droog en dor en er groeien alleen wat struiken zover je kan kijken. Wij zijn in ieder geval blij als we in Puerto Madryn aankomen en de eentonige vlaktes achter ons kunnen laten. Puerto Madryn is een havenstadje of badplaats, het is er druk, er zijn veel restaurantjes en hotels maar het is een gezellig stadje en het staat nog niet vol hoogbouw. We rijden eerst langs de supermercado want ons ijskast is leeg en langs de lavanderia want de wasmand zit vol. Wij wilden eigenlijk vannacht op een camping gaan staan maar we vinden, een beetje buiten Puerto Madryn, zo een mooi plekje aan de kust dat we besluiten om vannacht hier te blijven.


Donderdag 01/10


We hebben gehoord dat er veel walvissen zitten vlakbij Puerto Madryn, in Playa Dorillada, en daar willen we vandaag naartoe rijden. We kunnen water tanken bij het Shell station dus daar moeten we al niet meer voor naar een camping en voor we naar Playa Doradilla rijden gaan we eerst een goed eten in Puerto Madryn. We vinden een restaurantje op het strand en daar hebben we geweldig, lekkere gambas gegeten, de ober van het restaurantje, Juan, heeft ons zijn kaartje gegeven en als we terug komen moeten we speciaal naar hem vragen. In Playa Dorillada zetten we ons bij het strand en we zien al direct walvissen, er zitten er zeker tien hier in de baai, het is een fantastisch zicht om die reuzen vlakbij het strand te zien zwemmen. Als we ’s avonds in ons bed liggen horen we de walvissen nog, ze blazen en slaan met hun vinnen op het water.


Vrijdag 02/10


Vanmorgen kregen we bezoek van Bruno, een Zwitser, en hij vertelde dat ze één strandje verder staan en dat je daar de walvissen nog beter kan zien dus we rijden 1 km verder naar het volgende strand. Als we daar aankomen staan daar Walter en Christa, we hebben vorig jaar samen op Peninsula Valdes gestaan en dit jaar, in juli, hebben we samen 3 dagen in de Chaco gestaan, het was in ieder geval een blij weerzien. We installeren ons vlakbij het strand en als het water opkomt, komen de walvissen eraan, ze zwemmen zo dicht langs het strand dat je er mee over kan wandelen. Het is echt indrukwekkend, de volwassen dieren wegen ongeveer 50 ton en zijn tot 15 meter lang. De vrouwtjes hebben jongen en de eerste drie maanden blijven de moeders met hun kroost in ondiepe wateren en voor ons is dat een unieke periode om ze te bekijken. Er waren veel mensen op het strand om ze te volgen maar het was er doodstil, iedereen stond vol bewondering te kijken naar de Oceaanreuzen. Wij wilden eigenlijk morgen naar Peninsula Valdes gaan maar waarschijnlijk blijven we hier, op Peninsula zijn we al geweest, hier zie je de walvissen veel beter en er staan momenteel al 5 mobilhomes dus het is best gezellig hier.


Zaterdag 03/10



De dag is schitterend begonnen, de zon schijnt en er ligt een walvis voor de deur. ’s Middags kunnen we zelfs in ons T-shirt op het strand en dat in Patagonië, dat is echt een meevaller. Als het water op begint te komen komt de wind ook op en zoeken we onze truien op. We hebben geluk vandaag want we zien Moby Dick, allee wel niet echt Moby Dick maar toch een witte walvis. Hij is een eind van de kust vandaan maar je ziet duidelijk dat het een albino is. Iedereen loopt hier met zijn fototoestel rond, in de hoop de ultieme walvisfoto te maken. Ik heb in ieder geval al foto’s van een jumper en ook foto’s van Moby Dick. ’s Avonds maken de walvissen zo’n rare geluiden, je kan dat echt niet uitleggen, dat moet je zelf horen. Supergeweldig.


Zondag 04/10


Het is een beetje bewolkt vandaag maar het is niet koud dus we zijn al lang tevreden. Er zijn Zwitsers aangekomen, ze wonen aan het meer van Geneve. De Zwitsers zijn kennis komen maken en ze komen heel beleefd, aan de Jos, vragen of ze een film van de Jos mogen maken en een interview mogen afnemen over hoe hij reist in zijn rolstoel. Jos zegt natuurlijk ja en een beetje later komen de Zwitsers met hun filmcamera voor het interview, we worden langs alle kanten gefilmd en ook de lift en de douche van de Josmobiel worden gefilmd. Wij moeten voor de camera vertellen over onze reizen en hoe we dat allemaal doen. Ik denk dat het een grappige film gaat worden want ge kent de Jos en zijn opmerkingen wel he. De Zwitsers zijn heel tevreden, ze feliciteren ons en gaan de film in Zwitserland vertonen. Ondertussen is Moby Dick weer opgedoken en ik heb fantastische foto’s kunnen maken van de albino walvis.


Maandag 05/10


Vannacht waaide het al heel hard maar vandaag laat Patagonië zich weer van zijn beste kant zien. Ijskoude, scherpe loeiharde wind, een tijdje later begint het nog te hagelen ook zelfs met twee truien aan en een muts op is het nog koud, dan maar in de Josmobiel, Als we ’s avonds in ons bed liggen horen we iets ritselen en een beetje later zien we een muis door de mobilhome lopen, we hebben geprobeerd om ze te vangen maar dat zijn serieus rappe beestjes, dus we zijn maar gaan slapen en nu hebben we een huisdier.


Dindsdag 06/10


Het is nog koud maar toch niet meer zoals gisteren, we rijden vandaag naar Puerto Madryn om boodschappen en om muizenklemmen. Vanmiddag gaan we met Walter en Christa, twee Duitsers, op restaurant en vanavond slapen we op de camping, we moeten de batterijen opladen en water tanken en dat is het gemakkelijkste op de camping en hopelijk kunnen we een van de dagen ons huisdier vangen.