Villa General Belgrano 2009

Dinsdag 22/12


's Morgens ga ik eerst een beetje winkelen in Mina Clavero. Ik heb wat zomerkleding nodig en dat is hier echt een pak goedkoper dan in België. Tegen de middag vertrekken we en rijden door de Quebrada del Condorito, een Nationaal park. Hier boven in de bergen is het een stuk koeler maar dat is niet zo erg, we kunnen wel wat afkoeling gebruiken. In het Nationaal Park zelf vinden we geen plaats om te overnachten en omdat we morgen toch in Cordoba moeten zijn, rijden we alvast die kant op. In Carlos Paz vinden we een camping met een groot zwembad, met water, dat is echt een uitzondering hier want meestal is er wel een groot, leeg zwembad.


Woensdag 23/12


Als we Cordoba binnen rijden lijkt het wel of we in Europa komen, politie overal, strenge controles en snelheidscontroles. We hebben in de rest van Argentinië wel eens controle gehad maar dat was meer om te buurten, een sigaretje te roken en eens in de Josmobiel kijken maar hier is het serieus. We rijden tegen 10 uur naar Gibert Cars, de mobilhomebouwer. We hebben het een en ander nodig, het raampje boven onze douche moet vervangen worden en we willen ook een dakluik laten maken. Bij Gibert Cars worden we ontvangen als oude vrienden en we moeten alles over onze reis uit de doeken doen want hij heeft de foto's op onze website wel gevolgd maar hij verstaat natuurlijk niks van de verhalen die erop staan. 6 januari moeten we terug zijn bij Gibert Cars en dan worden de nieuwe ramen geplaatst dus dat is weeral geregeld. Omdat het sneller gegaan is dan verwcht besluiten we maar ineens naar Villa General Belgrano te rijden. Als we daar aankomen is de Juan zijn bike-shop nog gesloten en we gaan dan maar een ijsje eten, we zijn nog maar een uurtje in Belgrano als we de Fridi tegen het lijf lopen, hij had de Josmobiel zien staan en was op zoek naar ons. We waren heel blij om mekaar terug te zien en we hebben direct een terras opgezocht om eens goed bij te babbelen. In Belgrano heeft het de dag voor onze komst keihard geregend, alles zit onder het slijk maar het is gelukkig terug droog. Tegen de avond zijn we naar de Juan zijn nieuwe huis gerden, de Josmobiel een plekje gegeven en tot een stuk in de nacht blijven kletsen.


Donderdag 24/12


De Juan wil dat we Kerstavond met zijn familie doorbrengen dus ik ga eerst wat cadeautjes kopen voor Mica. Met Kerstavond komt de Kerstman hier voor de kinderen, Sinterklaas kennen ze hier niet. De Fridi heeft ondertussen Sudoku boekjes en een paar leesboeken gebracht zodat ik er weer efkes tegen kan. Tegen de avond komen de ouders van de Juan en zijn zussen eraan en het Kerstfeest kan beginnen. Het verloopt wel anders dan bij ons, we zitten heel de avond buiten op het terras en doen een grote asado, alles verloopt heel chaotisch en rommelig maar het is supergezellig en wij voelen ons echt op ons gemak en echt welkom bij de Juan en zijn familie. Het is natuurlijk een stuk gemakkelijker nu omdat we al een beetje Spaans spreken, ik maak nog een hoop fouten maar daar trekt geen mens zich iets van aan, Argentijnen vinden het fantastisch dat je moeite doet om hun taal te spreken en Engels is hier niet bepaald populair. Na het eten lokken we de kinderen even weg en als ze terug komen ligt alles vol pakjes, vreugde alom. Rond een uur of 1 kunnen we terug bewegen na de overvloedige maaltijd en kruipen in ons bed.


Vrijdag 25/12

Feliz cumpleaños Nico Garcia.


Als we 's morgens naar het dorp rijden komen we de Fridi al tegen, hij was op weg naar ons en we gaan samen in het dorp een koffie drinken en wat mensen kijken. We rijden met de Fridi naar zijn moeder want die verwacht ons met Kerstmis. We blijven heel de namiddag bij Birgid babbelen en daarna rijden we terug naar de Juan, we moeten de overschot van gisteren opeten, er is nog ongeveer 10 kilo worst over. Fede, een vriend van Juan, en zijn zussen komen helpen en een beetje later is er niks meer over, we blijven natuurlijk weer veel te lang hangen op de Juan zijn terras maar het is er zo gezellig dat van vroeg gaan slapen niks in huis komt.


Zaterdag 26/12


Gelukkige Verjaardag Annemie


We zijn op tijd uit ons bed want we moeten bij Birgid gaan ontbijten, na een uitgebreid ontbijt bij Birgid rijden we naar het Lago Los Molinos, we weten daar een heel mooie camping en daar willen we een paar dagen blijven. Het campingske ligt aan het meer en we kunnen de Josmobiel vlakbij het meer parkeren. 's Middags wordt de lucht pikzwart en iedereen is bang dat het weer zal gaan stortregenen, het blijft gelukkig bij een paar druppels en wat wind. Het is niks koud hier maar wel dikwijls bewolkt en het regent regelmatig maar December is hier de regenmaand. Het lijkt nu een beetje op een warme, Belgische zomer.


Zondag 27/12


Vanmorgen was het weer zwaar bewolkt en winderig, het wordt drukker en drukker op de camping, er komen hier 's zondags veel mensen een asado doen en ook vissen. 's Middags klaart de lucht helemaal op en ineens is het warm genoeg om een duik in het meer te nemen. Het is een drukte op het meer, jet-ski's, waterskiërs, vissers en een soort boten die je alleen hier ziet, het lijken wel varende containers. We vervelen ons in ieder geval niet met al die mensen om ons heen, er is altijd wel iets te zien. Morgen rijden we terug naar Belgrano om het een en ander te regelen voor de Josmobiel.


Maandag 28/12


We zijn weer aangekomen ten huize Rapisarda, ik heb een sleutel van de Juan zijn huis en zet direct de wasmachine in gang. De Jos voelt zich niet goed en hij kruipt in zijn bed maar een paar uur later heeft hij flinke koorts, we zijn er bijna zeker van dat hij een blaasontsteking heeft en halen onze voorraad antibiotica boven. Terwijl de Jos slaapt zwem ik hier wat rondjes in het zwembad en zit wat op het terras te niksen. Omdat Naty naar Buenos Aires is met haar vader, kook ik vandaag voor de Juan, hij is nu twee dagen alleen thuis en heeft alleen nog maar thee gemaakt. Ik dacht dat ik veel te veel eten had maar de Juan was duidelijk uitgehongerd, de Jos heeft er minder smaak van en hij voelt zich echt niet goed maar hopelijk gaat het morgen beter.


Dindsdag 29/12


Gelukkige verjaardag Sarah


De Jos heeft goed geslapen en voelt zich een stuk beter, de antibiotica werkt duidelijk heel goed. We blijven vandaag op ons gemakske bij de Juan. 's Middags komt de Fridi langs en hij blijft heel de dag bij ons hangen. De Juan belt om te zeggen dat ik niet moet koken want er is vanavond weer een asado bij hem thuis, zijn vrienden van de fietsclub komen eten. Tegen 10 uur komen de fietsers eraan en ik maak gauw een paar salades, veel moet dat niet zijn want ze eten hier toch voornamelijk vlees. De Jos voelt zich goed genoeg om een berg vlees te verslinden, hij wil op tijd gaan slapen maar het is te gezellig op de Juan zijn terras.


Woensdag 30/12


Juan vertrekt vandaag naar Buenos Aires voor de eindejaarsfeesten en daarna gaat hij een paar dagen met Naty en Mica naar de zee, hij heeft er weinig zin in want hij haat strandliggen. De Jos en de Fridi gaan heel de dag aan de auto werken, de lift loopt op haar laatste benen en we kunnen die echt niet missen. Fridi rijdt naar het dorp om onderdelen en voor de rest van de dag zijn die twee aan het sleutelen en vor zover ik kan horen schijnen ze het heel plezant te vinden. Ik laat mij in het dorp afzetten en als ik boodschappen gedaan heb, kom ik met een taxi terug naar huis, dat is gemakkelijk en het kost niks hier.


Donderdag 31/12


Vandaag oudjaar, geen zingende kindjes hier in Belgrano, het is ook te warm hier om met een volle zingzak rond te zeulen. We gaan vanavond niks speciaal doen gewoon op ons gemakske in een restaurant eten, het zal wel knallen hier vannacht want ze zijn heel de week al aan het oefenen, het knalt hier overal. We zitten hier echt wel goed, de Josmobiel staat naast het huis geparkeerd en ik kan binnen, bij de Juan, koken en douchen. Dikke luxe camping Rapisarda. Mensen geniet van de feesten en tot volgend jaar.