BAHIA SAN AGUSTIN 

We zijn de bergen overgereden naar Bahia San Agustin. Het is een lange, zware rit maar de beloning is groot als je het strandje van San Agustin ziet.

In San Agustin is weinig verandert maar dat zal jammer genoeg zo niet blijven, ze zijn volop aan het bouwen en binnen 5 of 10 jaar is dit kleine vissersdorpje een drukke badplaats.  Ik ben blij dat wij San Agustin zo leren kennen hebben. De zandwegen zijn stoffig en vol putten, het is er niet overal even netjes soms op zijn zachts gezegd vuil maar het strand is prachtig en proper en de mensen zijn er vriendelijk. De oude gewoontes van de vissers zijn moeilijk te veranderen dus visafval wordt soms gewoon op straat gegooid en afval wordt in hun tuin verbrand.

We kamperen bij Don Taco op het strand, de kleine charmante camping is nog altijd een trefpunt voor overlanders en backpackers van allerlei slag. De eigenaars Frans en Anneke doen nog altijd alles om hun gasten te plezieren en met alles te helpen.

We hebben hier een rustig leventje, beetje wandelen, beetje zwemmer of gewoon in de zee drijven, een beetje koken en verhalen uitwisselen met andere travellers.

Mijn verjaardag, die ik eigenlijk het allerliefste thuis vier met familie en vrienden, is toch heel leuk geworden. Hannele, een Canadese die hier woont en hier samen met haar man ook een camping uitbaat, heeft voor mij een superlekkere taart gebakken en Anneke heeft de lekkerste, zelfgemaakte bitterballen gemaakt die ik ooit gegeten heb. Dit had ik echt niet verwacht en ze hebben ons een hele leuke avond bezorgd.

Een paar dagen later wilden John en Hannele dat Jos de zonsondergang zou zien op een ander strand over de heuvels. John heeft Jos in hoge pick-up truck gehesen en gewapend met bier en koude wijn zijn we richting zonsondergang getrokken.

Het was niet zo eenvoudig om via de rotslechte weg over de heuvels te geraken, John gooide op een gegeven moment zijn stuur om en reed door struiken, gras van 1 meter hoog en kleine boompjes naar een plekje waar Jos het goed kon zien. De radio aan, bier en wijn in de cooler en een mooie zonsondergang met vrienden die hun auto vol krassen rijden om Jos een mooie zonsondergang te bezorgen, wat moet een mens nog meer hebben.

Na ruim 2 weken genieten van mijn bijna privé strand en van de kristalheldere zee waar ik meestal alleen in lig te dobberen, is het tijd om verder te gaan en afscheid te nemen van dit schitterende plekje.

We gaan op weg naar Puerto Escondido, naar Playa Zicatela