Nog een weekje Uruguay

Woensdag 26/08


We doen nog een beetje boodschappen en vertrekken uit Punta del Diablo, het is echt wel een plekje om naar terug te komen. We volgen de kustlijn en in La Paloma vinden we dat we genoeg gereden hebben dus daar gaan we een slaapplaats zoeken maar eerst een lavanderia want we hebben dringend propere kleren nodig. Wij rijden wat rond om een mooi plekje te zoeken en wij moeten, bij het zoeken naar een plaats, altijd rekening houden met de rolstoel, de Jos moet er ook een beetje uit de voeten kunnen. We zien een mooi plekje, bij het strand, aan de vuurtoren en op wandelafstand van het dorpje. We staan er nog maar 10 minuten en we krijgen al bezoek van iemand van het dorp, deze is wel heel direct want meestal vragen ze eerst waar je vandaan komt enz….maar die man vroeg direct : wat kost zo een mobilhome in Europa. Terwijl hij bij ons stond te praten kreeg hij telefoon en hij zei tegen die mens : “Ik sta hier bij Belgen, ze zijn met een mobilhome 4x4 en hij kost zoveel.” Wij vermoeden dat heel het dorp inmiddels op de hoogte is.


Donderdag 27/08


Zonnig weer in La Paloma, terwijl we ’s morgens buiten zitten ontbijten zien we twee walvissen zwemmen, fantastisch en iets later heeft de Jos nog een zeeleeuw gezien ook. De Jos is hier wat gaan fietsen en terwijl heb ik op het huis gepast, lekker in het zonnetje. We krijgen nog wat bezoek van iemand van het dorp en voor de rest kijken we wat naar de hoge golven. ’s Avonds hebben we nu een terras met een grote buitenlamp, we zitten naast de vuurtoren, ja we zitten hier echt schoon te wonen.


Vrijdag 28/08


We zitten nog altijd in La Paloma, het weer is hier zo goed dat we nog geen goesting hebben om door te rijden. We rijden wel naar een laguna, hier in de buurt, daar ontmoeten we een Frans koppel, ze zijn ongeveer van onze leeftijd en willen voor twee of drie jaar door Zuid Amerika gaan reizen. Als we terug bij onze vuurtoren zijn krijgen we weer bezoek van mensen uit het dorp. We hebben al veel bezoek gehad bij de Josmobiel van mensen met een verhaal, één man hier van het dorp heeft in Alaska aan de pijpleidingen gewerkt en is ook nog taxichauffeur geweest in New York en wij hebben een Zwitserse fotograaf op bezoek gehad, hij heeft zowat overal ter wereld gewoond maar nu heeft hij hier zijn plekje gevonden. De mannen van het dorp, die hier aan het strand komen vissen, beloven ons al dagen vis maar er komt niks van, ze vangen niks en zeggen elke keer : morgen is er weer een dag.


Zaterdag 29/08


De Fransen, die we bij de laguna ontmoet hebben, komen hier ook staan aan de vuurtoren. Het is heel druk vandaag, ons buitenlamp (de vuurtoren) wordt vandaag 135 jaar en dat moet gevierd worden. Het is warm vandaag, normaal is het hier in augustus koud maar wij vinden het niet erg dat het warm is, er zijn zelfs een paar mensen aan het zwemmen. De vissers komen nog maar eens langs maar zeggen als van tevoren dat ze niks gaan vangen want de wind zit verkeerd, één van hen pakt zijn visstokken niet uit en blijft bij ons babbelen dus als we vis willen zullen we naar de winkel moeten. Tegen de avond wordt het wel heel druk hier en wij verhuizen naar de haven daar staan we vlakbij de marine, veilig en rustig. ’s Avonds steken we een kampvuurtje aan, we zijn inmiddels experts geworden op gebied van kampvuren maken, het is gezellig en je hebt wat te doen alles wordt op het houtvuur klaargemaakt : ons eten, water voor de koffie en warm water voor de afwas.


Zondag 30/08


We vertrekken uit La Paloma en rijden richting Montevideo, de kust in het Noorden van Uruguay is prachtig maar hoe verder je naar het Zuiden rijdt hoe drukker het wordt. Punta del Este zie je al van ver liggen, het is het Knokke van Uruguay, grote villa’s en veel appartementen, hier hebben wij duidelijk niks te zoeken en we rijden er dan ook snel doorheen. We blijven de kust volgen en rijden nu langs de Rio de la Plata die in Punta del Este uitmondt in de Atlantische Oceaan. Als we beginnen zoeken naar een slaapplaats rijden we Atlantida binnen en daar komen we de Fransen tegen die we in Punta del Diablo ontmoet hebben, ze moeten een week in de buurt van Montevideo wachten op de lespakketten van de kinderen, die worden vanuit Frankrijk naar de ambassade in Montevideo gestuurd maar ze hebben blijkbaar wat vertraging. Het is heel de dag al warm en er wordt volop gezwommen in de Rio de la Plata maar volgens de mensen hier verandert het weer morgen, het zou gaan regenen en koud worden, ze noemen dat hier de wind van Santa Rosa die waait meestal vier of vijf dagen en dan zou het terug goei weer worden.


Maandag 31/08


Ze hebben gelijk gehad, het regent en het is koud, Santa Rosa gaat flink tekeer. We rijden naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Montevideo is geen mooie stad, weinig historische gebouwen maar voor mooie steden moet je niet naar Zuid Amerika, die heb je in Europa veel meer. Omdat het zo’n slecht weer is gaan we maar naar een shopping Center, ik heb dringend een nieuwe jeansbroek nodig. Ik koop twee jeansbroeken, één van 13 € en dan nog een dure van 20 € en nog een paar gemakkelijke schoenen voor 12,50 €, ik kan er de rest van het jaar weer tegen. In het Shopping Center is een Mac Donalds en omdat we alle twee goesting hebben in iets vettig gaan we daar eten. Een 30 km voorbij Montevideo slaan we af naar een plaatsje, Playa Pascual en daar zoeken we een plekje om te overnachten. Een man van het dorpje, wijst ons een mooi plekje aan en geeft ons zijn telefoonnummer in geval we iets nodig zouden hebben. Hij blijft bij ons buurten en heeft minstens een uur aan een stuk, zonder ophouden, gebabbeld. We konden hem niet altijd verstaan maar we konden zijn verhalen in grote lijnen wel volgen en voor de rest als hij keihard begon te lachen, deden wij dat ook. Het was in ieder geval een hele vriendelijke mens zoals de meeste mensen hier, de Uruguayo’s zijn echt een heel vriendelijk, aangenaam volk.


Dinsdag 01/09


Gelukkige Verjaardag Magda Gotink (Magda van Tante Siej)


We hebben goed geslapen in Playa Pascual en rijden vandaag naar Colonia del Sacramento, dat zou een heel mooi stadje zijn, het staat tenminste op de lijst van Unesco werelderfgoed. Onderweg hadden we tegen mekaar gezegd dat we bij de eerste coiffeur die we tegen kwamen gingen binnenstappen en dat hebben we ook gedaan. Het waren twee vrouwen van tegen de zeventig en hun salonneke was zo klein dat als de Jos met zijn rolstoel binnen was, je er eigenlijk niet meer door of weg kon. Het waren heel vriendelijke madammekes en ze hebben ons haar netjes in model geknipt, één van hen is voor ons naar de toeristische dienst geweest om een stadsplan. Omdat we van Europa kwamen hebben ze een vriend van hen opgebeld om kennis met ons te maken, het was een Duitser die in Argentinië gewoond heeft en nu in Uruguay woont, heel gezellig allemaal maar het werd wel druk in hun salonneke. We blijven morgen nog in Colonia want het is inderdaad mooi, we slapen gewoon aan de rand van het stadje in een parkje.


Woensdag 02/09


Voor we de stad gaan verkennen gaan we een ticket kopen voor de boot naar Buenos Aires. Om van Uruguay terug naar Argentinië te gaan is dat de gemakkelijkste weg, je vaart 3 uur en je bent in Buenos Aires. De andere dicht bijzijnste grensovergang is 450 km van hier, normaal is er nog één tussen maar die is momenteel gesloten dus pakken we de boot. We boeken een ticket voor morgen maar met de vertrektijden zijn we niet zo blij, er vertrekt een ferry om 4.30u ’s morgens en één om 19.00u ’s avonds. Omdat we niet graag om 10 u ’s avonds in Buenos Aires aankomen, en dan alle grensformaliteiten nog doen, gaan we toch de vroege maar nemen. Het zal zeer doen zo vroeg opstaan want dat is zijn we niet meer gewoon. We gaan het oude gedeelte van Colonia bezoeken en efkes langs de internetshop om foto’s door te sturen en dan vroeg naar bed want we moeten een uur voor vertrek bij de douane zijn. Uruguay is zeker niet het mooiste land van Zuid Amerika maar wel een rustig, veilig land, alles is er te koop en het is er niet duur. De Uruguayo’s drinken nog meer mate dan de Argentijnen en het is een vriendelijk superrelaxed volk.