Florida - The sunny state

Donderdag 24/11


Happy Thanksgiving

We zijn onderweg richting Florida maar omdat het weer zo goed is, hebben we niet veel zin om ver te rijden. ’s Middags zien we een wegwijzer naar een camping en dat hebben we ons niet beklaagd. Het was een piepkleine camping bij een klein meertje en toen we ons daar inschreven werden we direct uitgenodigd voor het Thanksgiving diner. Eerst wisten we niet goed of ze het wel echt meenden maar tegen 2 uur kwamen ze allemaal langs om ons op te halen. Het eten : kalkoen en beenham, een hoop groenten en nog meer verschillende desserts, was overvloedig en heel lekker. De mensen van de camping waren bijna allemaal New-Yorkers die daar de winter doorbrachten, we hebben een supergezellige namiddag gehad en moesten van de éne tafel naar de andere doorschuiven tot iedereen wist, waar we vandaan kwamen en welke landen we allemaal bezocht hadden. We mochten niet vertrekken zonder een hoop eten mee te nemen voor morgen, van gastvrijheid gesproken.


Vrijdag 25/11


We hebben iedereen nog eens vriendelijk bedankt en zijn vertrokken van het kleine campingske in Georgia. Vlak voor de grens met Florida rijden we naar Croocked River State Park maar er is geen plaats op de camping, het is overal druk met het Thanksgiving weekend. We blijven heel de dag in het park bij de rivier zitten waar we nog mensen van Florida ontmoeten die ons hun adres geven en ons uitnodigen voor een etentje. Tegen de avond rijden we Florida binnen en daar parkeren we bij het Welcome Center, het is een mooie parking en we hebben er internet. We zijn waarschijnlijk niet de enigen die geen camping vinden want we staan er met 11 mobilhomes.


Zaterdag 26/11


Het is stralend weer in Florida, ze noemen dat hier niet voor niks de Sunny State en daarom stoppen we ’s middags bij het Faver-Dykes State Park. We zitten de hele dag bij de rivier te kijken naar vissers die niks vangen en we krijgen veel bezoek bij de mobilhome. Hier in Florida wonen veel gepensioneerde Amerikanen uit alle hoeken van de States , veel van hen zijn al op bezoek geweest in België en kennen Brussel, Brugge en Antwerpen en natuurlijk de Belgische chocolade. Na één dag Florida zijn we ons bleek Belgisch kleurtje al helemaal kwijt, de zon is zalig maar de muggen zijn iets minder plezant.


Zondag 27/11


We rijden een stukje het binnenland in want daar zijn nog een aantal Parken die we willen zien, als we bij een zandweg een wegwijzertje zien met “campground” draaien we af. De zandweg gaat een kilometer of tien het bos in en de Jos en de Josmobiel zijn blij dat ze eens van de pekweg af zijn. Als we bij de camping, in het bos, aankomen zien we iets heel anders dan we gewoon zijn van de campings hier. Het staat er vol oude caravans en tenten en het volk dat er rondloopt en rondrijdt ziet er ook duidelijk anders uit maar we rijden toch maar verder. De camping zit vol jagers, alhoewel ik heb niemand zien jagen maar ze rijden wel heel de dag rond met camouflage kleding aan en ze zijn zwaar bewapend. Het is een grappig zicht, een pick-up truck vol met ruige, bewapende mannen die allemaal heel vriendelijk naar ons beginnen wuiven. Het is raar volk maar ze zijn vriendelijk, komen langs om te babbelen en zijn gelukkig niet zo gevaarlijk als ze eruit zien. In het bos woont ook een oude Indiaan van North-Dakota, hij heeft daar een oude caravan staan met een afdak en daar staan de rest van zijn spullen onder, hij heeft geen elektriciteit en waterleiding maar hij trekt zijn plan. Als de Jos met hem gaat buurten, beweert hij dat het morgen gaat regenen want hij voelt dat aan, ik hoop dat hij geen gelijk heeft.


Maandag 28/11


We worden wakker onder een stralende hemel en zeggen tegen mekaar dat de Indianen ook niet meer zijn wat ze geweest zijn. We rijden een paar uur verder naar het Silver Spring State Park en daar vinden we een mooi plekje. ’s Middags komen er steeds meer wolken maar we besluiten toch een wandeling naar de rivier te maken waar we een alligator van zeker anderhalve meter zien zwemmen. Tegen dat we terug aan de mobilhome zijn is het volop aan het regenen en we komen goed nat terug bij de auto, voortaan zullen we niet meer lachten met de voorspelling van een oude Indiaan. Het blijft regenen maar het is niet koud dus we draaien ons zonnescherm uit en kunnen buiten eten.


Dinsdag 29/11


Het is gelukkig terug droog en we besluiten nog een dag in het park te blijven, we wandelen eerst terug naar de Rangers om een dag bij te betalen en als we daar van terug komen hebben we al 5 km gedaan. ’s Namiddags wandelen we door een prachtig bospad naar de rivier, de rangers zeggen zeker 10 keer dat we hen moeten bellen als het voor de Jos te moeilijk wordt maar die mannen kennen de Jos duidelijk niet. Het is een prachtige rivier en in de verte zien we een alligator in het zonnetje zitten maar hij is te ver weg om er een foto van te maken, hetzelfde voor de apen die we door de bomen zien flitsen. Als we terugkomen bij de Josmobiel hebben we er weer 4 km opzitten, het is genoeg geweest voor vandaag.