Death Valley

Dinsdag 17april

Ik laat met veel plezier Coarsegold met zijn tarantula’s achter mij, we zijn op weg naar Kings Canyon en Sequoia Nationaal Park, deze twee parken lopen door mekaar. Kings Canyon is nog niet volledig open door de hevige sneeuwval van de laatste dagen, er zijn nog verschillende wegen en campings afgesloten. Als we aankomen bij het park is alles in een dikke mist gehuld maar na een paar uur trekt het open en zitten we in het zonnetje, we zitten een paar uurtjes te babbelen met een Duits koppel en rijden dan naar de camping. Op de enige camping die in Kings Canyon open is ligt nog een dik pak sneeuw maar het ziet er prachtig uit en de koude is goed te doen. Overal staan hier waarschuwingen voor beren en je mag geen eten buiten laten staan, voor de mensen met een tent zijn er speciale metalen kasten waar ze hun eten in op moeten bergen. Het is al volop aan het schemeren als er een jongen van Wisconsin, op de fiets, aangereden komt. Ik licht hem wat bij zodat hij snel zijn tentje op kan zetten in de sneeuw, hopelijk laten de beren hem met rust.

Woensdag 18 april

We rijden door Sequoia Nationaal Park, het park is bekend om zijn reuzebomen, de Sequoia’s. De Sequoia’s zijn echt indrukwekkend en vooral de Generaal Sherman Tree, hij is 83 meter hoog, heeft een omtrek van 33 meter en een diameter van 11 meter dus een boom om U tegen te zeggen. De rit door het Giant Forest is prachtig, de besneeuwde hellingen glinsteren in het zonnetje. De weg naar beneden is steil en smal en verboden voor grotere mobilhomes dan de onze maar voor de Josmobiel is er geen enkel probleem. Onze camping voor vanavond ligt maar op 634 m hoogte en hier is geen sneeuw meer te zien wel een aangenaam zonnetje. Op de camping ontmoeten wij een Nederlands koppel en samen hebben we een aangenaam en vrolijk gesprek, ze hebben al heel, heel veel van de wereld gezien en zijn het reizen nog zeker niet beu.

Donderdag 19 april

We verlaten Sequoia NP met zijn reuzebomen en rijden door kilometers appelsien plantages. Heel de vallei ruikt naar appelsienen en langs alle kanten rijden de vrachtwagens bomvol appelsienen ons voorbij. De bomen staan zo vlak bij de weg dat je zonder veel moeite verse appelsienen kunt plukken. Wij willen vandaag tot Lake Isabella rijden en daar een slaapplaats zoeken, als we bij het meer aankomen zien we plekjes genoeg maar er staat zo’n strakke wind in de vallei dat we toch een beter beschut plekje gaan zoeken. Vlakbij het meer stroomt een prachtige rivier en daar zijn plekjes genoeg om te kamperen, we zijn er inmiddels achter gekomen dat je gratis mag kamperen op alle plekken van het Bureau of Land Managment en hier bij de rivier staat een bordje van hen. Het is één van de mooiste kampplaatsjes die we al gehad hebben, niks geen voorzieningen en echt midden in de natuur.

Vrijdag 20 april

Death Valley, “het land waar de bodem in brand staat” zo noemden de Indianen deze plek, het is echt wel een toepasselijke naam want Death Valley heeft de hoogste gemiddelde temperatuur ter wereld. Tussen oktober en april is de beste tijd voor een bezoek, in de zomer is het echt niet te doen en we hebben gehoord dat ze je dan adviseren van om 4 uur ’s morgens te vertrekken en snel door te rijden dan ben je er om 10 uur door. Het landschap waar we vandaag door rijden is fenomenaal, gekleurde bergen, zoutvlaktes en het doet een beetje onwerkelijk aan. Als je tijdens het rijden je arm uit de raam steekt is het precies of je pakt in een oven, de temperatuur is dan ook opgelopen tot 42 graden en hoe ver je ook kijkt, nergens is er een boom te zien. Als we op de camping komen zijn er toch verschillende mobilhomes en er staan volop tentjes, de camping is één grote vlakte zonder schaduw alleen maar de brandende zon. ’s Avonds koelt het een klein beetje af, we nemen een ijskoude douche en gaan proberen te slapen. We wilden 2 nachten in Death Valley blijven maar we zullen morgen wel zien hoe de volgende camping er uit ziet en of het daar niet nog warmer is.

Zaterdag 21 april

Je moet je hier niet afvragen of de zon er door gaat komen als het licht wordt is ze er als een vurige bol aan de hemel. Death Valley is prachtig maar heet, de vallei wordt begrensd door twee bergketens en de warme lucht circuleert hier dus het koelt ’s nachts ook niet veel af. Er is hier een indianenreservaat en je snapt niet dat die mensen hier kunnen wonen maar ze zeggen : “it’s home”. Wij vinden een boom om onder te staan en daar blijven we de rest van de dag onder staan tot het donker is en dan rijden we naar de camping in de bergen en daar is het goed om uit te houden.