Bryce Canyon en autopech

Vrijdag 11 mei


Gelukkige Verjaardag Mieke
Feliz Cumpleaños Gaby


Met een auto vol propere kleren en frisse lakens op ons bed zijn we op weg naar Bryce Canyon. Onderweg bij een winkel zie ik een paar gezinnen lopen, ze zijn gekleed zoals 100 jaar geleden en de meisje hebben hun lange vlechten netjes in een haarnetje zitten. Ze lijken op Mennonieten maar bij navraag blijken het Mormonen te zijn van een oude, strenge orde en die schijnen hier vooral in Zuid-Utah te wonen. Hoewel polygamie officieel niet meer bestaat en eigenlijk illegaal is, zijn er bij deze groep nog veel mannen die twee of drie vrouwen en gezinnen hebben, ik weet niet hoe het er daar aan toe gaat maar de gezinnen die ik gezien hebben zagen er allemaal even triest en wereldvreemd uit. Wij rijden door het Cedar Breaks National Monument en hier en daar ligt nog sneeuw maar het is niet echt koud. 15 km voor Bryce National Park ligt een prachtige camping in de bossen en daar gaan we 2 nachten blijven, in het park zelf zitten de campings propvol en het is er hoger dus kouder.


Zaterdag 12 mei



We staan sprakeloos te staren naar Bryce Canyon, kleurige rotsformaties en enorme velden met rode, roze en oranje spitsen. Hoe is het mogelijk dat wind en water zo iets wonderlijk mooi kunnen creëren hebben, echt waar Bryce Canyon daar zijn geen woorden voor. We rijden helemaal tot het einde van het park en overal is het mooi en overal waar je stopt zijn de mensen stil van verwondering. Morgen gaan we hier een wandeling maken maar voor vandaag is het genoeg geweest, we rijden terug naar de camping om onze barbecue aan te steken.



Zondag 13 mei



Toen we vanmorgen richting Bryce Canyon reden voelden we dat er iets mis was met de auto. Het leek of er iets mis was met de remmen en er kwam rook uit. Toen we langs de kant stonden stopte er een Amerikaan die we in Zion Valley tegen gekomen zijn, hij wist ons te vertellen dat er vlak voor de ingang van de Canyon een garage is. Terwijl wij daar bleven wachten is hij gaan kijken en gaan horen of we morgenvroeg langs mochten komen, echt een hele toffe mens. We zijn dan heel stillekes tot de camping, rechtover de garage, gereden en morgen zullen we dan wel horen wat er aan de hand is. We laten onze auto op de camping en stappen op de shuttle bus die ons, gratis, overal in de canyon brengt. We maken een wandeling van het éne uitzichtpunt naar het andere en bewonderen nog maar eens de grillige schoonheid van Bryce Canyon. Bryce Canyon is genoemd naar Ebenezer Bryce, de man had een boerderij vlakbij de canyon en hij noemde het : “a hell of a place to loose a cow” en daar had de mens gelijk in.


Maandag 14 mei


Gelukkige Verjaardag Eric


We stonden vanmorgen al om 8 uur bij de garage en ze zijn er direct aan begonnen. Onze Amerikaanse vriend kwam speciaal nog even langs om te kijken of hij nog iets kon doen, wij hebben hem hartelijk bedankt en hopelijk komen we mekaar nog eens tegen. Na nazicht bleek er niets mis te zijn met de remmen maar het linker voorwiel stond helemaal los, door het gewicht van de auto hebben we daar niks van gevoeld maar de kogellagers moeten dringend vervangen worden want zo is het niet meer veilig. Normaal gezien is dat geen groot probleem maar Mercedes is hier in de USA altijd moeilijk en dus moeten we een week wachten op de onderdelen. Als we nu bij een grote stad zouden zitten dan hadden we de onderdelen natuurlijk veel sneller maar Bryce Canyon ligt heel afgelegen vandaar die week wachten. We zijn dan terug naar de camping gegaan en hebben een week bijgeboekt, de camping in het Nationale Park is wel iets goedkoper maar dan zit je een hele week in het bos en hier hebben ze een winkel, wasserij en een zwembad. Dat wordt een weekje extra Bryce Canyon maar er zijn erger dingen dan vastzitten op één van de mooiste plekjes op de wereld.



Dinsdag 15 mei t/m vrijdag 18 mei


Gelukkige verjaardag moemoe.


We hebben heel de week wat rondgehangen op de camping en af en toe zijn we nog eens op de shuttle bus richting Bryce Canyon gestapt, de chauffeur kent ons al en brengt ons tot helemaal op de camping. We zitten op camping “Ruby’s Inn”, ze hebben hier ook een paar hotels, een paar motels, een winkel, een garage, 3 restaurants, ze verhuren quads en paarden en fietsen, dus van alles en nog wat. Ruby’s Inn is een enorm bedrijf en het knappe eraan is dat het allemaal familie is. In het begin van de vorige eeuw is Rueben (Ruby) Syrett met een klein pensionnetje begonnen en dat is uitgegroeid tot een miljoenenbedrijf waar nu zijn talrijke klein- en achterkleinkinderen werken. Omdat we hier heel de week zitten zijn we dat natuurlijk allemaal te weten gekomen, wat moet je ook anders een hele week doen dan wat babbelen met de mensen hier. Vrijdagmorgen zijn onze nieuwe kogellagers aangekomen en een paar uur later is alles geïnstalleerd dus morgen rijden we verder. Het is vandaag een stuk kouder dan de vorige dagen, hier op deze hoogte kan het snel veranderen. Gisteren zaten we te bakken in de zon en vandaag waren er een paar sneeuwbuien, vannacht wordt het -3 graden.