Paso de la Patria bij de familie Verellen

Dinsdag 28/07


Vanmorgen kwam de vrouw van Esteban even langs om kennis met ons te maken en om te vragen of we niets nodig hebben, wat een service hier wij zijn hier voorlopig nog niet weg denk ik. Als wij haar vertellen dat we te voet naar het dorp gaan, begint ze te panikeren dat het veel te ver is maar we wandelen toch naar het dorp, het is hoogstens 2 km dat is een schoon wandelingske maar ik moet eerlijk zeggen dat ik thuis ook nooit 2 km loop, ik pak ook altijd de auto. De rest van de dag zitten we wat aan de Rio Parana en houden de bootjes met vissers wat in de gaten.


Woensdag 29/07


Vandaag wandel ik alleen naar het dorpje, de Jos heeft geen tijd want hij wil aan de auto werken. Eén van de deurtjes van de voorraadbakken is in ijzer en begint te roesten, de Jos haalt er dat af en zet het in de verf, omdat hij nog verf over heeft schildert hij ineens de bar choc nog eens op en tegen de avond ziet die er spiksplinter nieuw uit. Ik heb nog maar eens wat kleren gewassen, hier heb ik lekker warm water en voor de rest zitten we nog een beetje in het zonnetje. Omdat Esteban hier nog laat aan het werken is heb ik voor hem en zijn zoon pannenkoeken gebakken.


Donderdag 30/07



Vandaag is het een stuk frisser dan de vorige dagen maar ja het is hier winter en dan mag het al eens een dagje wat kouder zijn. We gaan nog maar eens een wandeling doen, langs de Rio Parana, het is hier zalig rustig er staan nu veel huizen leeg, ik denk dat het hier in de zomer verschrikkelijk druk is. Hier in Paso de la Patria hebben ze echt een mooi zandstrand langs de Parana en ze zijn een sjieke boulevard aan het aanleggen. Omdat het kouder is kruipen we al vroeg in de auto en zetten dan maar een Cd’tje op.



Vrijdag 31/07



Het zonnetje is er weer en we zitten weer in de hof van ons tijdelijke villa, we beginnen stillekes te denken aan verder rijden maar de vrouw van Esteban komt langs en ze nodigt ons uit om zondag met heel de familie een asado te doen daar zegt natuurlijk geen mens nee tegen, dus wij doen er hier nog een paar dagen bij. Omdat ze gezien had dat ik met de hand aan het wassen was mag ik haar wasmachine gebruiken, het wordt steeds beter hier. Wij hebben een paar goei, grote Argentijnse biefstukken gekocht en we zetten ons met onze barbecue en een fris fleske wijn in de tuin. Bad life, zou de Juan zeggen.



Zaterdag 01/08



We zitten nog altijd aan de Rio Parana, we rijden naar het dorp om wat boodschappen te doen en om een nieuwe gasfles te kopen, de rest van de dag liggen we lui in onze zetel aan de rio. ’s Namiddags komt de moeder van Esteban aan voor het weekend, ze woont in Corrientes maar komt elk weekend naar hier voor de asado. ’s Avonds komen Esteban en zijn vrouw op bezoek bij de Josmobiel om een wijntje te drinken. Hij zegt ons dat we zijn adres mogen doorgeven aan andere travellers, hij geniet er van dat er af en toe een Europese mobilhome in zijn tuin staat, hij geniet van een babbel, een wijntje en wat gezelschap en dat is alles wat hij vraagt.



Zondag 02/08



Vandaag is het asado dag, je ruikt in heel het dorp de barbecues. ’s Middags eten we met de familie Verellen, het is een internationaal gezelschap want hij is een Belg, zijn vader was Belg, zijn moeder is een Italiaanse en zijn vrouw is van Brazilië maar haar familie komt van Kroatië. Zijn moeder is wel eens op bezoek geweest in Gooreind en ze hebben daar nog heel wat familie. Het eten was lekker en het gezelschap super, we hebben genoten. Tegen de avond komt Esteban ons ophalen voor een ritje met zijn oude Mercedes, hij heeft een Mercedes van 1936, een juweeltje en hij rijdt nog perfect.



Maandag 03/08



De zon schijnt al van ’s morgens vroeg, het is zalig weer en wij moeten al in de schaduw gaan zitten, ik denk dat de winter hier voorbij is. We wandelen nog eens naar het dorpje en zitten wat langs de rivier. Esteban is hier aan het lassen aan een zandsilo, hij heeft een oude boot gekocht en die slijpt hij uiteen en daar maakt hij de silo van, het is precies of ons vader is hier bezig, zo klinkt het toch.



Dinsdag 04/08



Morgen rijden we verder, het is hier heel goed maar wij zijn al een beetje gewoon aan het nomadenleven dus we moeten verder. De Jos kijkt de auto nog eens helemaal na, ik doe de was in de machine en kuis de auto uit zodat we proper kunnen vertrekken. ’s Avonds moeten we bij de Verellens vis gaan eten, ze hebben een grote dorade op de barbecue, de vis was lekker en we zijn nog tot laat blijven babbelen met Esteban, hij heeft ons het adres gegeven van de andere Verellens in Argentinie, die wonen allemaal in Tandil, niet ver van Mar del Plata dus die gaan we ook efkes een bezoekje brengen.