On the road again

Woensdag 14/12


We maken een korte testrit met de auto om te kijken of hij veel olie verliest, we draaien linksaf, rechtsaf en laten het stuur zoveel mogelijk werken. Terug op de camping is Frank inmiddels aangekomen en hij controleert alles en er is maar een klein beetje olie weg en dat is een meevaller. Frank doet tussendoor nog gauw andere olie in de pomp voor de lift, doet water bij onze batterijen en zorgt dat de band van de Jos zijne bike opgepompt is. Echt een ongelooflijke mens is het, iedereen kent hem hier op de camping en ook op de camping waar hij verblijft, hier vlakbij. Iedereen klampt hem aan en hij knapt voor iedereen klusjes op en dat gaat van auto’s tot gitaren repareren. Terwijl de mannen aan de auto werken rijd ik met onze overbuurman en zijn zus naar een rommelmarkt hier een half uur vandaan, het is er gezellig en ik heb er iets moois voor ons Liesbeth gevonden.


Donderdag 15/12


’s Morgens draaien we nog wat toerkes met de auto en we moeten nog steeds geen olie bijvullen, hopelijk blijft het goed gaan. Jos heeft thuis een vijfde wiel voor zijn rolstoel gemaakt om vlotter door het zand en gras te kunnen rijden, dat wieltje is echt super maar moet eigenlijk nog iets aan gelast worden maar dat is geen probleem met Frank in de buurt. Hij neemt het wiel mee en een half uurtje later is alles gelast, nu heeft hij zijn etentje toch wel dubbel en dik verdiend en we zeggen dan ook dat hij tot vanavond niks meer mag eten. Rond een uur of vier zijn we bij Frank en Yvonne en daar beginnen we al redelijk zwaar te aperitieven. We hebben een goei steakhouse uitgekozen en zowel de steak als het gezelschap zijn voortreffelijk. De rest van de avond zitten we bij Frank en Yvonne, aan hun mobilhome en er is daar heel hard gelachen, gezongen en veel gedronken. Frank heeft een uitgebreide muziekcollectie maar ik had nooit kunnen denken dat we, ergens midden in Florida, keihard liedjes van Jantje Koopmans zouden zitten zingen. Jos en Frank denken wel dat ze ongelooflijk goeie whiskydrinkers zijn maar ik denk toch dat het beter is dat we heel voorzichtig terug onze mobilhome opzoeken. Het was in ieder geval een schitterende avond.


Vrijdag 16/12


We gaan echt vertrekken uit Cape Canaveral, we denken dat de Josmobiel er klaar voor is en wij willen ook verder alhoewel ik dit campingske nooit zal vergeten. We nemen afscheid van Frank en Yvonne en beloven hem regelmatig eens te bellen hoe de Josmobiel het doet, volgend jaar gaan we dit geweldig koppel zeker bezoeken in Canada. We rijden naar het Zuiden op weg naar de Everglades en half namiddag stoppen we bij een kleine camping aan Lake Okeechobee . Hier op de camping staan overal waarschuwingsborden dat er regelmatig alligators zijn en dat je voorzichtig moet zijn vlakbij de oevers dus ik blijf ver weg van dat water. We kruipen op tijd in ons bed want we hebben nog wat slaap in te halen.


Zaterdag 17/12


We zijn op weg naar de Everglades en je ziet overal al grote reclames staan voor ritjes met een airboot, we gaan dat in de loop van de week zeker doen. De Everglades zijn enorm groot dus we gaan daar een paar dagen voor nodig hebben, het landschap varieërt van grasvlaktes, naar moerassen, kleine meertjes en bossen met cypressen die helemaal kaal zijn nu. Wij rijden naar een camping, de campings in het Nationale Park zijn spotgoedkoop buiten W.C’s zijn er geen voorzieningen maar het is het mooi en ongelooflijk rustig. We maken een flinke wandeling en kruipen al vroeg in de Josmobiel want de muggen vallen echt aan, in de zomer is het hier schijnbaar niet te doen met de muggen dan vallen ze in zwermen aan dus we zullen maar denken dat het meevalt dan.


Zondag 18/12


We rijden een stuk zuidelijker de Everglades in, tot aan de zee. Onderweg stoppen we efkes bij een klein meertje, het is een paradijsje met prachtige vogels en we willen hier morgenvroeg komen ontbijten. We hebben een plekje gevonden op de camping en wandelen langs de zee naar het kleine haventje. We hebben geluk vandaag want er zwemmen manatees , een moeder met een kalf, ze komen maar af en toe efkes boven maar het is prachtig om ze in het water te zien spelen. Van kop tot teen ingespoten met muggenspray genieten we van een zalig, warme avond.


Maandag 19/12


We rijden naar het kleine meertje om te ontbijten, het is er rustig en we zitten lekker in het zonnetje te ontbijten als we een grote alligator zien zwemmen. De alligator is nog een eind weg maar komt toch steeds dichter bij, hij blijft stilletjes in het water liggen en het lijkt wel of hij ons in de gaten houdt. Als hij ineens dichter naar ons toezwemt pakken we ons boeltje en kruipen terug in de Josmobiel want die beesten lijken wel traag maar zijn veel sneller dan je zou vermoeden en we hebben geen zin om krokodillensnacks te worden. ’s Middags maken we een wandeling over houten loopbruggen, er zijn nergens trappen zodat de Jos overal kan komen en daar stikt het ook weeral van de alligators maar ze kunnen niet bij de bruggen dus we zijn gerust. Morgen gaan we weer een andere kant van de Everglades uit en waarschijnlijk gaan we dan ook met een airboot varen of is dat vliegen?


Dinsdag 20/12


Vandaag doen we een ander stukje Everglades, Shark Valley, je kan met een open bus een toer doen door de wetlands. Omdat we vandaag nog grote plannen hebben gaan we al vroeg naar Shark Valley want om 9 uur vertrekt de eerste bus. Als we daar aankomen zijn we alleen en we krijgen van de parkwachters een privé tour van 2 uur en dat is pure luxe want met een groep gaat alles veel sneller. We hebben tijd genoeg om onderweg te stoppen en door de wetlands te wandelen en krijgen echt een goeie uitleg over de Everglades en zijn bewoners. Volgens die mannen kunnen de mannetjes alligators heel romantisch zijn, ze maken de vrouwtjes een paar weken het hof, zwemmen samen en liggen samen in de zon maar als er jongen zijn moet de mama op de loop want papa alligator eet zijn jongen gewoon op. Na ons bezoek aan Shark Valley maken we ons klaar voor een rit met een airboot want als je Everglades zegt, zeg je airboot en zo’n ritje willen we niet missen. De Jos wordt aan boord gehesen en we kunnen vertrekken, de boten maken lawaai, ze stinken maar het is fantastisch, je vliegt over het water en je hebt het gevoel of je in een achtbaan zit. ’s Avonds rijden we terug naar onze kampplaats van gisteren en maken een kampvuur om de muggen op afstand te houden.