donderdag 18 augustus 2016

YUKON GOLD

Over de prachtige Top of the world Highway rijden we Dawson City/Canada binnen. Dawson City was ooit het centrum van de Klondike Gold Rush.

Meer dan dertigduizend goudzoekers, winkeliers, bankiers, barmannen, prostituees en gokkers trokken, vanuit elke hoek van het continent, over de besneeuwde toppen om hun geluk te beproeven aan de Yukon River. Het landschap in en rond Dawson City is , door de goudzoekers, totaal veranderd. Bergen stenen en grind en overal diepe putten, overal is hier gegraven en nog steeds wordt hier gegraven, nog altijd zijn mensen koortsachtig op zoek naar goud.

Vanuit Dawson City volgen we de Klondike Highway toty in Skagway en daar moeten we even over de grens terug Alaska/USA in en later weer terug naar Canada. De weg naar Skagway is zo mooi, een ruig berglandschap met schitterende blauwe meertjes, we doen dan ook uren over deze weg. Via de Alaska Highway rijden we naar de Cassier Highway waar het Via PanAm team aan het lopen is. In Watson Lake slaan we voorraad in zodat we niet met lege handen bij onze kinderen aan komen.

Onderweg op de Cassier Highway staan boodschappen van het Via PanAm team op de weg geschreven en het is, voor ons, heel duidelijk waar ons Liesbeth aan het werk geweest is. Het is een blij weerzien met hen , we zijn gelukkig dat het hen zo goed gaat, ze zien er gezond uit en de sfeer is nog altijd super. Weking en Stiaan gaan in Smithers/Canada deelnemen aan een plaatselijk loopevenement. Het is een prachtige mountain trail door de bossen en Weking komt als 1ste over de finish enb verbreekt daarbij het plaatselijk record. Het is een fantastische dag voor het team en op dergelijke evenementen kunnen ze hun verhaal vertellen en wat contacten leggen. Op moederdag krijg ik nog een traditioneel pannenkoeken ontbijt van mijn kinderen en dan nemen we weer afscheid voor een tijdje.

We rijden richting Prince Rupert en we vinden onderweg schitterende overnachtingsplekjes, Britisch Columbia is echt overal even mooi en als het hier in de winter niet zo koud zou zijn dan kwam ik hier wonen. We zitten nu in Terrace, in de zon en helemaal omringd door besneeuwde bergtoppen, hier doen we onze was en proberen we een goeie internetverbinding te krijgen om daarna verder te rijden naar Prince Rupert en, als er plaats is, nemen we daar een ferry door de Inside Passage.

1 opmerking:

Anoniem zei

weer leuke verhalen, en ongetwijfeld mooie foto's.
Hier zijn we blij met de warme zomerdagen die er zijn. We volgen mee hier aan de andere kant van de grote plas en zenden jullie vele lieve knuffels vanuit de Vissenheuvel!!!