Ruta de Che Guevara

Maandag 25/06



Vandaag beginnen we stilaan wat op te ruimen want morgen vertrekken we echt, we hebben hier inmiddels heel wat rond onze mobilhome staan het begint een beetje op een kamp te lijken. De Duitsers zijn ook aan het inpakken en de Zwitsers blijven nog een nachtje langer. ’s Avonds zijn we met ons zes nog eens op restaurant geweest, goed uitgebreid gegeten met een fleske wijn erbij voor 13 € per persoon, dat is al een redelijk duur restaurant hier in Bolivië.



Dinsdag 26/06



Vanmorgen hebben we afscheid genomen van camping “La Vispera”, we hebben hier echt een mooie tijd gehad, ik denk dat we, als we terugkomen van Brazilië, hier nog eens langs gaan. Onze Duitse en Zwitserse vrienden wuiven ons uit maar ik ben zeker dat we mekaar nog wel eens ergens tegenkomen. Wij rijden naar de Ruta de Che Guevara, het is spijtig dat het zo bewolkt is, we zien heel weinig van het landschap dat heel mooi schijnt te zijn. Che Guevara had wel eens een betere weg uit kunnen kiezen want de ruta is echt heel, heel slecht. Tegen 5 uur zijn we dan toch in La Higuera geraakt, deplaats waar Che vermoord is, er is hier een supermooi plaatsje waar we met de Josmobiel kunnen staan maar het is niet zo simpel om erop te geraken, de oprit is smal en steil en bij het oprijden blijkt er een rotsblok en een boomwortel in de weg te zitten.


Woensdag 27/05/09



Proficiat, Jos en Elly, 32 jaar getrouwd


La Higuera, is een heel klein dorpje ongeveer 6 huizen, ze hebben hier sinds 3 maanden elektriciteit van een generator, de tijd heeft hier precies stil gestaan. Je verwacht hier dat Che elke moment door de straat kan lopen, iedereen draagt hier camouflage kledij en petjes met Che op. Er staat een grote buste en een standbeeld van Che tussen de 6 huisjes en er is een klein museum, je moet de sleutel van het museum bij een van de zes huisjes gaan vragen en dan krijg je van de mensen heel het verhaal te horen, in ieder geval Che was hun amigo en dat moet wat geweest zijn toen de CIA hier met een helikopter aankwam om hem dood te schieten. Vanavond eten we hier bij de Posada, je kan er alleen vegetarisch eten maar dat is geen probleem na al de uitgebreide etentjes in Samaipata. Samen met een Canadees koppeltje uit Quebec hebben we een kampvuurtje gemaakt, een beetje later kwamen er een paar Fransen en een paar Bolivianen bij, het is ieder geval een heel gezellige avond geworden.



Donderdag 28/05



Omdat er vandaag zoveel mist is blijven we hier een dagje langer, doorrijden heeft weinig zin want je ziet geen steek. Ik wandel wat door het dorpje, er lopen hier een hoop varkens op straat dat is weer eens wat anders dan auto’s, in het enige winkeltje van het dorp hebben ze niks en het is er vreselijk vuil. Ik ben inmiddels van de mensen hier te weten gekomen dat er 10 jaar geleden nog 66 families in La Higuera woonden en nu nog 11. Om te studeren en te werken trekken ze allemaal naar Santa Cruz, op dit moment zijn er nog 10 kinderen in het dorp en die zitten allemaal in één klasje. Hoe ze hier wonen, het is echt een armoe, buiten in een bad de was doen, buiten koken, daar tussen lopen de varkens en de kippen, het is echt een rotzooi rond die huisjes maar Bolivianen ruimen niks op en overal gooien ze hun afval weg, eigenlijk zijn ze vreselijk lui maar wel vriendelijk. Ik neem daar bewust geen foto’s van, de mensen hebben dat niet graag en ik ben geen ramptoerist. ’s Avonds eten we weer op de Posada, je weet van tevoren niet wat er op tafel komt maar het is weer heel lekker, één of andere plaatselijke groente, die we niet kennen, gevuld met rijst en nog van alles. Er zijn een paar Zwitserse jongens aangekomen en tot onze grote verbazing begint één van hen Brugs te praten, zijn moeder is afkomstig van Brugge maar ze wonen al lang in Zwitserland.



Vrijdag 29/05



Vandaag willen we verder langs de Ruta de Che maar als we goed en wel aan het rijden zijn merken dat er iets mis is, onze veldvitesse doet het niet meer. Omdat we niet zeker zijn dat er niet meer aan de hand is besluiten we terug te rijden naar Samaipata daar kunnen we in één dag geraken en als we de Ruta de Che volgen hebben we nog zeker 300 km slechte weg, dat gaan we niet riskeren. We hebben iemand leren kennen van Santa Cruz, hij heeft een transportbedrijf en daar willen we naartoe en ook omdat daar een Mercedes garage is. Dit weekend blijven we in Samaipata, terug op camping La Vispera, en maandag rijden we naar Santa Cruz, de weg daar naartoe is geasfalteerd. Hopelijk valt het allemaal een beetje mee en kunnen ze ons daar helpen.