vrijdag 22 juni 2012

Grand Tetons en Yellowstone

Dinsdag 12 juni


We rijden door het verlaten Wyoming, eens we het stadje Rock Springs gepasseerd zijn is er echt niets meer.  Het landschap doet ons een beetje denken aan de pampas in Patagonië, een uitgestrekt woestijnlandschap met enkel wat struiken.  We rijden nu al zeker 100 km door die woestijn zonder dat we een dorpje zien  alleen maar grote olievelden, Wyoming haalt veel van zijn rijkdom hier uit de grond.  In de namiddag zien we een wegwijzer met  Campground “Wheeping Rock” en daar rijden we naartoe, we hadden er eigenlijk niets van verwacht maar het is een schitterend plekje aan de Green River, echt een oase in de woestijn en omdat het BLM land is mag je er gratis kamperen.


Woensdag 13 juni


Gelukkige Verjaardag Bjarne.


We laten de mooie oase achter ons en rijden weer verder door het desolate landschap, hier wonen af en toe toch een paar boeren.  Veel van die boeren hebben hun landbouwmachines aan de kant gezet en hebben zich toegelegd op het olieboren, je kan ze geen ongelijk geven. De  boerderijen lijken een beetje op Southfork  (Dallas), wat koeien en paarden voor het plezier en voor de rest grote oliepompen op hun velden.  Tegen de middag begint het landschap te veranderen, het wordt bergachtiger en veel groener,  in Pinedale rijden we echt de bergen in naar Lake Half Moon, een schitterend bergmeertje met een kleine camping. De Jos haalt zijn vislijn boven maar ik haal voor alle zekerheid toch maar vlees uit de vriezer, hoewel we al noordelijk zitten en redelijk hoog is het zalig weer.


Donderdag 14 juni


We zijn onderweg naar Grand Tetons Nationaal Park en hier is Wyoming prachtig, snelstromende rivieren en bossen en in de verte zien we de besneeuwde bergtoppen al. De Grand Tetons zijn de jongste bergtoppen van het Rocky Mountains gebergte en de spitse bergtoppen zijn echt indrukwekkend. We gaan eerst zorgen dat we een mooie plek vinden op één van de campings hier en dan zien we wel verder.  Als we bij Jackson Lake over de camping rijden hebben we echt geluk want op het mooiste plekje van de camping, met uitzicht op het meer, rijdt juist iemand weg.  We willen het  Nationaal Park rustig bekijken dus betalen we ineens voor 4 nachten en voor de rest van de dag genieten we gewoon van de zon en het uitzicht.


Vrijdag 15 juni


We kregen vanmorgen al vroeg bezoek van een Amerikaanse professor, hij zag onze auto en was vooral nieuwsgierig naar de stickers van Argentinië, het was een ongelooflijk interessante mens met een brede kijk op de wereld en we hebben dan ook uren met hem gebabbeld.  De zon wil er vandaag niet echt doorkomen maar het is wel aangenaam warm, we rijden naar Jenny Lake en String Lake maar de Jos heeft een offroad weg op de kaart gezien.  De Snake River Road is een echte, ruige offroad weg  van ongeveer 30 km lang en we schudden van links naar rechts,  als we aan het einde van de weg zijn is alles in de kasten verschoven, onze boeken en nog een paar dingen zijn door de auto gevlogen maar we hebben er van genoten en daar gaat het om. Terug op de camping krijgen we  bezoek van mensen van Utah en samen hebben we een gezellige avond.


Zaterdag 16 juni


We rijden vandaag even het Nationaal Park uit, naar Jackson, om wat boodschappen te doen en we proberen het thuisfront nog eens te bereiken. Terug in het Nationaal Park slaan we een weg in naar de rivier en daar loopt een hele kudde bizons, we hebben geluk want ze steken juist de weg over en zo kunnen we ze van dichtbij bekijken.  We doen nog een ander deel van het park om elanden te zien maar die laten zich vandaag niet zien dus rijden we maar terug naar de camping waar we, met onze buren, het kampvuur aansteken.


Zondag  17 juni


We gaan vandaag een kano huren en wat over het meer varen, we willen eigenlijk een paar uurtjes varen maar er steekt een flinke wind op en dan is het direct minder aangenaam op het meer.  Hier in het park is een gedeelte afgesloten omdat er beren met jongen zijn, op de campings mag je geen eten, kookvuren, shampoo, zeep enz….. buiten laten liggen en er wordt serieus gecontroleerd.  Eén van onze buren had zijn kookvuur, zijn coolbox, zijn bestek en de rest buiten laten liggen en de parkwachters hebben alles meegenomen, je kan dan alles terug gaan halen maar je betaalt wel een boete.  Ze hebben natuurlijk wel gelijk, je wordt langs alle kanten gewaarschuwd en je kan echt niet naast de affiches kijken en eens de beren de weg naar de camping gevonden hebben dan begint de miserie.  We kruipen op tijd in ons bed want morgen rijden we heel vroeg door naar Yellowstone.


Maandag 18 juni


We zijn om half zeven al onderweg naar Yellowstone, het oudste Nationaal Park van Amerika en samen met de Grand Canyon het druk bezochtste.   Het middelpunt van Yellowstone is een vulkanisch plateau waar meer dan 10.000 hete bronnen en geisers liggen, meer dan de helft van alle bronnen en geisers in de wereld.   ’s Middags rijden we naar de Norris Geysers, vlakbij onze camping, de Jos kan heel het parcours langs de borrelende, rokende en spuitende geisers meedoen want er liggen overal houten loopbruggen.  Het is echt schitterend hier, dit is echt iets heel speciaal, overal komt er rook uit de grond en zie je kokend water opspatten, er hangt een zware zwavelgeur en de kleuren zijn zo mooi, een beetje onwerkelijk.  Een eindje verder in het park komen we een grote kudde bizons tegen, de bizons zijn de baas hier in Yellowstone,  ze lopen los in het park en als ze zin hebben  om over de weg te wandelen kunnen alle auto’s wachten tot ze weer de velden in trekken.


Dinsdag 19 juni


Vandaag staan er geen geisers op het programma, we gaan naar de Canyon van de Yellowstone River. De Yellowstone rivier stort hier neer in twee watervallen, de Upper en de Lower Falls en daarna stroomt de rivier verder door een geel, soms roze, gekleurde canyon.  Het is koud vandaag, het weer in Yellowstone dat moet je er gewoon bijnemen, gisteren was het aangenaam maar vandaag is er zelfs kans op sneeuw.  We maken een paar flinke wandelingen naar de watervallen en naar de indrukwekkende canyon, dat helpt tegen de koude en je krijgt het zelfs een beetje warm als je de felle kleuren van de canyon ziet.  Onderweg terug naar de camping komen we weer een aantal bizons tegen, ondanks hun tamme voorkomen kunnen ze gevaarlijk zijn en we bewaren dan ook een redelijke afstand want er gebeuren hier elk jaar ongelukken met toeristen (waarschijnlijk Japanners) die een foto willen van henzelf met een bizon erop.


Woensdag 20 juni


We hebben een koude nacht achter de rug maar vanmorgen is de zon al van de partij, het is een stuk warmer dan gisteren. Vandaag gaan we naar de Mammoth Hot Springs en daarna naar het Noordoosten van het park, we hebben al heel wat kilometers gedaan in Yellowstone maar het park is ongeveer even groot als de provincies Antwerpen en Limburg samen.  Bij de Mammoth Hot Springs splitsen we ons op want er zijn stukken waar de Jos niet bij kan, de hoger gelegen gedeeltes zijn voor hem een beetje moeilijk maar ik, met mijn goede conditie??, ga die wel doen.  In Mammoth Springs borrelen honderden thermale bronnen op, die gekleurde poelen met kokend heet water vormen, de mineralen in het water leggen een marmerachtige waas van travertijn over de stenen terrassen.  Als het begint te schemeren gaan we naar een vallei om naar het wild te bekijken,  er zitten honderden Wapiti herten en het is er gezellig druk.


Donderdag 21 juni


Vandaag gaan we naar de Old Faithfull Geyser, deze geiser dankt zijn naam aan het feit dat hij getrouw elke 90 minuten uitbarst. De stoompluim kan 36 tot 55 meter hoog zijn en kan tot 5 minuten aanhouden en per uitbarsting komt er ongeveer 31.800 liter water vrij.  We hebben een mooi plaatsje gevonden om de uitbarsting te bekijken en het is echt wonderlijk mooi, er zijn geen woorden voor.  Na de uitbarsting gaan we iets drinken, we bekijken de tentoonstelling en de film in het Visitor Center en daarna kijken we nog eens naar de volgende uitbarsting.  Na de Old Faithfull rijden we naar de Lower Terraces, nog meer geisers en modderbronnen, we zijn inmiddels de zwavelgeur al gewoon. Bij de Lower Terraces is gisteren een geiser uitgebarsten die al jaren in rust was, het kan hier alle dagen veranderen want de ondergrondse activiteit is hier enorm.  Op de parking van Lower Terraces staat een hele groep Amerikanen rond onze auto en het lijkt wel of wij een interview geven, ze vragen allemaal wanneer we een boek gaan schrijven en ze willen allemaal een kaartje van ons. Terug op de camping steken we ons kampvuur aan maar een bizon komt onze rust verstoren, hij besluit om vlak bij ons te komen grazen en we moeten even terug in de auto tot hij gedaan met eten heeft.

maandag 11 juni 2012

Mercedes Denver en de Rocky Mountains

Maandag 4 juni



Om 10 uur staan we al in Denver bij Mercedes voor de deur. Het begint allemaal heel plezant, de mensen van Mercedes zijn heel vriendelijk, de manager wordt onmiddellijk gebeld omdat er een Sprinter 4x4 is. Het is een drukte van belang rond en onder onze auto en ze willen er direct aan beginnen, we moeten gewoon een nieuwe remschijf en remschoenen hebben. De problemen beginnen als ze de onderdelen bij het hoofdkantoor van Mercedes USA moeten bestellen, die willen niet leveren omdat onze auto een Europese uitvoering is en niet verkrijgbaar is in de States. Ik bel zelf het hoofdkantoor op en leg hen, dan nog vriendelijk, alles uit. We zijn met al onze papieren en verzekering in orde en of die auto nu Amerikaans of Europees is dat speelt geen rol, ik moet die onderdelen hebben. Als ik bijna op mijn kookpunt ben zeggen ze dat de onderdelen binnen 2 dagen bij Mercedes Denver zullen zijn. Het is wel grappig dat al die mannen van Mercedes Denver rond mij stonden te lachen terwijl ik die van het hoofdkantoor flink op hun donder aan het geven was, het is ondertussen wel 6 uur geworden. Wij rijden naar de Wal-Mart, hier vlakbij, om te winkelen en we blijven daar op de parking overnachten.



Dinsdag 5 juni



Omdat we in de buurt van Denver moeten blijven, rijden we naar Chatfield State Park, het is zonnig en we zetten ons daar bij een meertje. Aan het meertje zijn ze honden aan het trainen om reddingsoperaties in het water te doen, het is een grappig zicht die grote Newfoundlander honden die in het begin niet van de bootjes durven springen. Hier in het State Park is een camping en daar gaan we overnachten.



Woensdag 6 juni



We zijn om 11 uur weer bij Mercedes Denver want dan zouden er de onderdelen zijn, niet dus. Rond 1 uur komen de onderdelen aan en de mekaniekers beginnen er onmiddellijk aan. Als we vragen of ze ook even het oliepeil van de versnellingsbak willen nakijken dan beginnen ze weer te panikeren. We zijn er inmiddels wel achter gekomen wat heel de kwestie is hier in de States, ze durven bijna niet aan een auto, die niet uit de States komt, werken en dat allemaal omdat ze bang zijn om aangeklaagd te worden. Hoe we ook zeggen dat wij hen niet zullen aanklagen, aan de versnellingsbak komen ze niet aan. Wij hebben inmiddels een nieuwe remschijf en nieuwe remschoenen maar we hebben nog iets nodig voor de ABS en dat moet uit Duitsland komen en daar begint de paniek weer. Ze staan hier weer met hun handen in hun haar dus zeggen wij dat we het zelf zullen regelen, je kunt niet geloven hoe opgelucht dat die mannen waren. Wij hebben inmiddels ons Liesbeth en Weking ingeschakeld en het zal wel in orde komen. Heel toffe mensen hier bij Mercedes maar ze zijn aan handen en voeten gebonden door alle regeltjes van het hoofdkantoor.



Donderdag 7 juni



Zo snel we kunnen verlaten we Denver en gaan op weg naar de Rocky Mountains. Rond 10 uur zijn we in het Nationaal Park en eerst gaan we op zoek naar een camping, we vinden een plekje met een schitterend uitzicht en daar gaan we 3 nachten blijven. ’s Middags bezoeken we een deeltje van het Nationaal Park en we zien al direct Bighorn Sheeps, er lopen twee rammen rond waarvan er één geweldige hoorns heeft. We hebben vandaag wel echt onze dag met de beestjes, we zien een jonge uil op zijn nest zitten en de moeder zit er vlak boven te waken, we blijven een beetje op afstand want de moeder is een reuzegroot beest en kijkt niet echt vriendelijk. Het is vandaag echt een schitterende dag, de zon schijnt en het is zelfs warm, dat is een meevaller want in de Rockies kan het echt koud zijn en veel regenen. Als we terug op de camping komen blijkt het dat we Nederlandse buren gekregen hebben, ze hebben een mobilhome in de States en reizen elk jaar voor een tijdje hier rond.



Vrijdag 8 juni



De zon schijnt weer boven de Rockies en wij trekken vandaag wat hoger de bergen in. Er zijn in de Rocky Mountains 60 bergtoppen van boven de 3000 m, we rijden tot op 3712 m en daar is het een heel stuk frisser en we voelen ook echt de hoogte. Er ligt nog wel wat sneeuw boven maar volgens veel mensen heeft het deze winter veel minder gesneeuwd dan de vorige jaren. Als we terug naar beneden rijden zien we, vlakbij ons, een wapiti-hert met een mooi, groot gewei, ik blijf op veilige afstand maar kan toch een paar schitterende foto’s maken. Terug op de camping maken we nog een praatje met onze Nederlandse buren, het is toch plezant hoor om in je eigen taal te kunnen kletsen.



Zaterdag 9 juni



We zijn al vroeg op pad want we willen vandaag naar Bear Lake, door de wegenwerken in het park is die weg gesloten tussen 9 en 4 uur maar vandaag is het zaterdag en er wordt niet gewerkt dus hadden we niet zo vroeg uit ons bed moeten komen. In de Rocky Mountains is er een ramp aan het gebeuren, de sparrenbomen worden aangetast door een kleine kever die zich een weg vreet door de bossen van de Rockies, 65% van de bossen zijn aangetast. De dode bomen worden gekapt en verbrand, er wordt gesproeid maar de kever is vreselijk hardnekkig en omdat het deze winter niet koud genoeg geweest is hebben de larven van de kever kunnen overleven. Hopelijk vinden ze een oplossing voor dit prachtige natuurgebied. Wij maken een wandeling rond Sprague Lake en eten ’s middags vlakbij het mooie bergmeertje. Bear Lake heeft alles wat een bergmeertje moet hebben, kristalhelder water en een prachtig decor van bomen en bergen met besneeuwde toppen.



Zondag 10 juni



Voor we vertrekken uit de Rockies drinken we eerst samen met onze Nederlandse buren koffie, we hebben met hen een gezellige tijd gehad. Wij rijden de bergpas over naar de andere kant van het Nationaal Park en er is enorm veel wind zodat de Jos boven, in de bergen, zijn stuur stevig vast moet houden. Vlakbij Grand Lake zien we onze eerste elanden en we kunnen dichtbij genoeg komen om foto’s te maken. Iets voorbij Grand Lake vinden we een kleine camping vlakbij het meer en daar steken we direct het kampvuur aan want door de strakke wind is het een stuk kouder dan gisteren. We krijgen bezoek van een Amerikaans koppel, ze komen vragen of ze foto’s van ons en van de auto mogen maken want hun zoon zit ook in een rolstoel dus de Jos poseert even op de lift voor hen.



Maandag 11 juni



We zijn onderweg naar Wyoming, het deel van Colorado waar we nu doorrijden is enorm verlaten. Je zal hier moeten wonen, ok je hebt een prachtig uitzicht op de bergen maar je buren wonen kilometers weg , de winters zijn koud en heel lang en de zomers zijn kort. ’s Middags rijden we de staat Wyoming binnen, het symbool van Wyoming is een cowboy die op een steigerend paard zit en met zijn Stetson zwaait dus dit is echt cowboygebied. We rijden door weidse grasvlakten die zich kilometers uitstrekken, ook hier is nog plek zat want de hele staat is 260.000 km2 groot en er wonen minder dan een half miljoen mensen. In Riverside vinden we een kleine camping die prachtig gelegen is vlakbij de rivier, de eigenaars zijn hele vriendelijke mensen en ze geven ons een pak informatie over Wyoming.

zondag 3 juni 2012

Zandstorm

Zaterdag 26 mei



Help!!!! Het waait niet meer gewoon maar er is nu echt een zandstorm, de lucht is geelbruin gekleurd en het zand vliegt met een ongelooflijke kracht tegen onze auto. Na een paar uur zit onze auto helemaal vol zand en onze huid heeft een roodbruine kleur gekregen, wij zijn dus nu echte roodhuiden. We zitten maar 5 km van Moab en daar rijden we naar de wasserij om al het zand uit onze kleren te spoelen, eigenlijk wilden we morgen op restaurant gaan maar nu we toch in Moab zijn gaan we vandaag maar. Toen we vertrokken van onze camping hadden we één van de ramen op een klein spleetje staan en vlak voor Moab komen we ineens weer in een rukwind en weg raam, ons raam is er gewoon totaal uitgevlogen maar dat lossen we morgen wel op, we gaan eerst eten. We vinden een gezellig restaurantje waar we echt lekker eten en heel lang blijven babbelen met de eigenares, het is hier niet anders dan in België want we zijn, hier ook, de laatste klanten in het restaurant.



Zondag 27 mei



We hebben iets te vieren, wij zijn vandaag 35 jaar getrouwd, maar eigenlijk hebben we dat gisteren al heel goed gevierd. Eerst gaan we langs bij Walkers Hardware Store voor onze raam, ze hebben geen plexiglas maar wel triplex, dus het wordt een raam van triplex. De mannen van Walkers zagen de plaat op maat en een uurtje later hebben we alles gerepareerd. Wij rijden vandaag naar Dead Horse Point, ik wil echt de plek zien waar Thelma & Louise zich in de afgrond gestort hebben. De wind is vandaag gelukkig helemaal weg, het is nog wel bewolkt maar lekker warm. Omdat Canyonlands North hier ook vlakbij is, rijden we daar ook nog even langs en weer komen we tot de conclusie dat Zuid-Utah wondermooi is. Terug op ons plekje installeren we ons met een flesje wijn bij ons kampvuur.



Maandag 28 mei



Vandaag wilden we Colorado binnen rijden maar het is niet gelukt, Utah houdt ons tegen. We zijn nog maar een half uurtje van Moab vandaan als we een schitterend plekje zien, we kijken mekaar eens aan en draaien af. Het kampplaatsje is vlak aan de Colorado rivier met op de achtergrond prachtige roodbruine rotsen en daar kunnen we echt niet aan weerstaan. We luieren heel de dag wat, het is er ook weer voor : heel warm en geen wolkje aan de lucht.



Dinsdag 29 mei


Gelukkige verjaardag Evi

Het is ons gelukt, we staan aan het Welcome Center van de staat Colorado, ik haal er wat kaarten en informatie op en maak gebruik van hun wi-fi om naar huis te bellen. In Fruita, het eerste stadje dat we tegenkomen, gaan we eerst boodschappen doen. In de supermarkt lijkt het of ik 100 jaar terug in de tijd gestapt ben want het loopt vol Mennonieten. Er schijnt hier een grote Mennonieten gemeenschap te zijn, de vrouwen en meisjes in de supermarkt dragen lange, ruiten schortjurken en hebben een grappig wit hoedje op hun hoofd. Het is niet de oude, strenge gemeenschap want ze stappen allemaal in de auto in de plaats van in hun koetsjes zoals de meeste Mennonieten. Juist buiten Fruita ligt het Colorado National Monument, een klein park en daar gaan we overnachten. De camping is picobello in orde en het parkje is mooi.



Woensdag 30 mei



Toen we deze morgen nog een stuk door het park reden liepen er plots een paar bighorn sheeps, een soort steenbokken, voor onze auto. We hadden in de vorige parken al dikwijls met een verrekijker naar de rotsen zitten kijken om ze te zien en nu stonden ze ineens voor de auto. We willen vandaag naar de Black Canyon of the Gunnison, ook een Nationaal Park. Bij het park aangekomen, rijden we eerst langs de camping om een mooi plekje uit te zoeken dan zijn we gerust voor de rest van de dag. De Black Canyon of the Gunnison is prachtig, weer totaal anders dan wat we de vorige weken gezien hebben maar echt mooi. Het is een hele, diepe en soms smalle kloof, de rotsen zijn echt donkergrijs, bijna zwart en de Gunnison rivier lijkt van bovenaf een klein riviertje. Als we ’s avonds, op de camping, zitten te eten lopen er overal herten rond, dat is echt het mooie aan die Nationale Parken, je zit midden in de natuur.



Donderdag 31mei


Gelukkige verjaardag Siegbert

We hebben vandaag niet echt een bestemming, we zien wel wat we tegenkomen. Het landschap is totaal anders dan in Utah, bergen met dennenbomen, groene weides vol koeien en snelstromende bergriviertjes, het lijkt echt op Zwitserland. Een stukje voorbij het plaatsje Gunnison rijden we een National Forest binnen en al gauw zien we een schitterend plekje, vlakbij de rivier. We besluiten er ineens twee dagen te blijven.



Vrijdag 1 juni


Gelukkige verjaardag Elin

Het is van ’s morgens af al zalig warm hier aan het riviertje maar afkoelen in de rivier is echt onmogelijk, het water komt rechtstreeks van de Rocky Mountains en is ijskoud. Toen we hier gisteren aankwamen zag de Jos een grote boomstam liggen en die wil hij persé in stukken zagen om dan stookhout te kappen, daarom moesten we hier wel twee dagen blijven want hij heeft er zijn werk mee. Tegen de avond hebben we in ieder geval een grote berg stookhout en ons kampvuur brandt dan ook tot laat in de avond.



Zaterdag 2 juni


We rijden vandaag weer een stukje verder richting Rocky Mountains, we zitten nu echt in de bergen en de sneeuw komt steeds dichter bij. Tegen de middag is de lucht helemaal dichtgetrokken en begint het te onweren dus eten we in de auto. We zitten inmiddels boven de 3000 meter dus is het logisch dat het kouder wordt, dat wisten we van tevoren. In Frisco,de naam alleen al, komen we bij een klein bergmeertje en daar gaan we overnachten. Ook hier lijkt het echt op Zwitserland, tot en met het weer. Morgen gaan we een hele afdaling maken naar Denver om op te warmen voor we naar de Rockies gaan.



Zondag 3 juni



We worden wakker met een stralende zon en dan is het wel prachtig, die bergen met de besneeuwde toppen. We rijden naar Denver, dat is hier maar een uurtje vandaan, en we zien wel of we daar blijven of niet. Denver blijkt een moderne, cleane stad te zijn als je van sjieke buitenwijken met nette, strakke gazonnetjes en verzorgde tuintjes houdt, ga dan naar Denver maar als je, zoals ik, meer houdt van rommelige, oude stadjes dan heb je er niets te zoeken. We vinden in Denver geen camping en ineens zie ik op de kaart een dorpje, Nederland en daar wil ik naartoe. In Nederland vertellen ze ons dat er nooit Nederlanders gewoond hebben maar vroeger was hier een zilvermijn van een Nederlandse investeerder, vandaar de naam. We ontmoeten er dan wel geen Nederlanders maar lopen een paar jonge Amerikanen, met Argentijnse truitjes aan, tegen het lijf. De jongens hebben een rondreis door Argentinië gemaakt en zijn zwaar onder de indruk van onze reis, we hebben een hele toffe babbel met hen maar op de vraag of ik hen wil adopteren moet ik ze toch teleurstellen. In Central City vinden we een camping met alles op en aan want soms is dat echt nodig en morgen rijden we terug naar Denver, we moeten nog even langs Mercedes voor onze remmen. In de vorige garage hadden ze de onderdelen niet en het was ook nog niet zo dringend maar omdat hier een Mercedes garage is gaan we voor het echt dringend wordt.