Maandag 21/09
Vandaag rijden we door de Sierras de la Ventana, we willen tot Tornquist rijden. De Sierras zijn best mooi alleen is het weer vandaag veel minder goed dan gisteren. Tornquist is een heel saai dorpje er is niks te beleven dus zoeken we een slaapplaats een eindje verder. We komen bij een camping en er is niemand te zien maar de poort staat open, wij zetten ons hier en vinden een hoop hout om te stoken, er zijn douches en WC’s en we hebben electriciteit en buiten een koe hebben we hier heel de avond niemand gezien.
Dinsdag 22/09
We hebben rustig geslapen hier en vertrekken van de camping zonder iemand te zien, we willen naar Bahia Blanca rijden daar is een Mercedes garage en de Josmobiel heeft een onderhoudsbeurt nodig voor we verder naar het Zuiden rijden. Bij Mercedes worden we goed ontvangen en ze beginnen direct aan de auto, we hebben een nieuwe mazoutfilter, oliefilter en luchfilter nodig en dat is geen enkel probleem. Er moet wat olie bij in de automatische boite en omdat we niet goed weten welke olie er in moet bellen we het internationaal nummer van Mercedes, er staat immers in dat boekje : “bel dit nummer en wij beantwoorden al uw vragen”, als ik iemand van Mercedes aan de lijn heb en ik stel mijn vraag zeggen ze : “dat weten we niet, wij doen geen automatische boites, bedankt voor je telefoontje.” Gelukkig zijn ze in Zuid-Amerika behulpzamer en een beetje later heeft de man van de garage de juiste olie gevonden, in ieder geval zitten bij de hulplijn van Mercedes Europa een stelletje snullen. Als we weg rijden bij Mercedes wuift al het personeel ons uit en wij zijn heel content met hun service en de rekening en wuiven enthousiast terug. Omdat er in Bahia Blanca geen camping is, en de stad niet echt veilig is, slapen wij bij een benzinestation tussen de grote camions.
Woensdag 23/09
Gelukkige verjaardag Aldo en Linde.
Na een controlepost voor groenten, fruit en vlees rijden we Patagonië binnen, de controleurs hebben eigenlijk niet echt gekeken of we iets bij hadden, ze hadden meer aandacht voor de Josmobiel. We zijn in Patagonië, op weg naar de eindeloze vlaktes, de verlaten stranden en de keiharde wind en hopelijk veel walvissen. In Viedma is er een politiepost, ze doen geen controle maar geven allerlei informatie over de streek en wijzen zelfs de weg naar de beste supermarkt. We zitten nu terug aan de Oceaan, vandaag zitten we nog op een campingske omdat we water moeten tanken en onze batterijen eens goed op willen laden maar vanaf morgen rijden we 200 km over een ripio weg langs de Oceaan.
Donderdag 24/09
Ons dochterke wordt 25 jaar. Gelukkige Verjaardag Liesbethje.
Gelukkige verjaardag Tineke.
Vanmorgen natuurlijk eerst met ons Liesbeth gebeld om een gelukkige verjaardag te wensen en daarna nog even met Tineke, die ook jarig is. Als we een half uurtje aan het rijden zijn, zien we duizenden en duizenden papagaaien. Ze hebben hun nest in de kliffen langs het strand, een ongelooflijk schouwspel, als ik op de kliffen foto’s aan het maken ben vliegen ze rakelings over mijn hoofd, het lijkt wel een scene uit “The Birds”, echt fantastisch. We rijden verder langs de verlaten stranden, alhoewel verlaten is niet het juiste woord want in Punta Bermejo zit de grootste zeeleeuwen kolonie van de wereld, je kan ze van boven op de kliffen goed zien en vooral horen, ze brullen, blaffen enz…… Er zijn daar een paar biologen aan het werk en op dit moment hebben ze ongeveer 6000 zeeleeuwen op het strand geteld. Wij zijn daar de hele namiddag gebleven, we hebben van de biologen een paar sterke verrekijkers gekregen en er is een loopbrug over de klif zodat de Jos alles perfect kan volgen. Tegen de avond zetten we ons gewoon ergens bij het strand om te overnachten, als we buiten zitten te eten komen er een honderdtal zeeleeuwen langs ons terras gezwommen. We hebben een fantastische dag gehad en de kust is hier zo mooi, geen toerisme, geen appartementen alleen veel beesten en een paar gekke Europeanen.
Vrijdag 25/09
We zijn vroeg opgestaan vanmorgen want er was zoveel wind, de Josmobiel schudde langs alle kanten zodat we bijna zeeziek werden in ons bed. We rijden verder over de ripio die inmiddels helemaal vol duinzand gewaaid is. ’s Middags rijden we het strand op om een hapje te eten en om een flinke strandwandeling te maken, met de Jos is dat al gauw een flinke wandeling want hij zakt weg in het zand en dan is er een hoop duw- en trekwerk nodig om hem een stuk verder te krijgen. Tegen de avond vinden we een plekje achter een duin, we kunnen de zee zien en er zitten veel flamingo’s. Ik ben op het strand wat mooie schelpen gaan zoeken voor Tove, die gaat daar heel blij mee zijn.
Zaterdag 26/09
Toen we vanmorgen buiten kwamen was het al redelijk fris maar toen stonden we nog goed beschut achter een duin, we hebben hier in ieder geval heel goed en rustig geslapen. Echt heel druk is het hier niet, we zijn hier voor de 3de dag en we hebben drie auto’s gezien. Je rijdt hier vlak langs het strand en de Oceaan is prachtig, tegen de middag rijden we het strand op om een hapje te eten en een beetje te wandelen maar als we de deur open doen verander ik al snel van gedacht. De wind komt recht uit het Zuiden, recht uit Antartica, en is ijzig koud. De Jos rijdt even met zijn rolstoel over het strand maar lang houdt hij het ook niet vol en als ik buiten een sigaret probeer te smoren is ze al opgebrand voor ik er goed en wel van kan trekken. ’s Namiddags komt er de zon even door en de wind gaat wat liggen, wij staan inmiddels weer op een ander strand en daar liggen enorm mooie schelpen, er ligt al een hele zak vol in de Josmobiel omdat we geen zin meer hebben om te rijden gaan we hier op het strand overnachten, het waait hier wel maar dat doet het in heel Patagonië.
Zondag 27/09
De wind is gedraaid en het zonneke schijnt, het is nog frisjes maar toch goed buiten, als we aan onze koffie zitten zien we drie walvissen voorbij komen, ze blijven een tijdje spelen hier vlak in de buurt en dat is echt geweldig om te zien. Vandaag rijden we terug naar de bewoonde wereld, we rijden naar Las Grutas en daar gaan we een nacht op een camping staan dan kunnen we water tanken en daarna weer verder langs de kust. We vinden in Las Grutas een campingske met lekker warme douches, na een lange warme douche wandelen we naar het strand, recht in het zonnetje is het zalig. Er is hier een Observaturium voor dolfijnen, daar werkt een Belgische biologe, we willen daar eens een kijkje gaan nemen die weten waarschijnlijk nog veel plekjes langs de Oceaan waar we iets kunnen zien.
zondag 27 september 2009
zondag 20 september 2009
Naar Tandil
Zondag 13/09
We blijven nog een dagje in Villa Gesell het is goei weer en het is best een gezellig plaatsje, ik ga wat boodschappen doen en even op internet en de Jos gaat wat over de boulevard flaneren. Als we terugkomen op de camping heeft de campingbaas een heel varken op zijne barbecue staan, hij roept dat ik er een foto van moet maken en dat heb ik ook gedaan maar hij kon ons beter een stuk presenteren. We zitten heel de dag lekker in het zonnetje en ’s avonds maken we een kampvuurtje aan.
Maandag 14/09
We rijden verder langs de kust en komen door Mar del Plata, de grootste badplaats van Argentinië. Mar del Plata is een propere stad met veel groen, het is een grote stad met ongelooflijk veel appartementen, als die vol zitten in de zomer is het onmogelijk dat je hier op het strand kan liggen. Volgens de Jos moet je hier in de zomer verplicht recht staan op het strand anders is er geen plaats, wij rijden verder naar Miramar en daar vinden we vlak voor het stadje een kleine, gezellige camping, het is er een beetje rommelig maar rustig. Morgen verlaten we de kust, het is niks voor ons, we zullen in het Zuiden wel terug naar de kust gaan daar zijn de stranden verlaten en kan je overal veilig staan.
Dinsdag 15/09
Gelukkige verjaardag Gwendy
We hebben even genoeg van de kust en rijden het binnenland in, tussen de weiden en koeien. Het Zuiden van de provincie Buenos Aires is eigenlijk één grote boerderij met ongelooflijk veel koeien. Onderweg passeren we stakers, we weten niet waar ze voor aan het staken zijn, ze hebben een hoop autobanden in brand gestoken maar ze laten ons heel vriendelijk door, we denken dat de staking nog wel even zal duren want ze hebben hun barbecues aangestoken en er liggen grote stukken vlees klaar. Wij rijden naar de Sierras de Tandill, het landschap is er heuvelachtig en het stadje is mooi, het is hier veel aangenamer dan aan de kust. Er wonen hier ook veel Verellens en die gaan we een bezoekje brengen, we hebben al wat bedrijven gezien met de naam Verellen dat is wel grappig tussen al die Spaanse namen zo ineens een Vlaamse naam. Morgen gaan we hier de buurt verkennen.
Woensdag 16/09
Vandaag gaan we eens een kijkje nemen in de Sierras de Tandil, het is hier heuvelachtig maar er liggen hier en daar enorme rotsblokken, hoe ze daar zo gekomen zijn weet ik niet en hoe ze blijven liggen snap ik al helemaal niet. De Jos kon niet tot boven bij de rotsen maar ik heb de hele klim gedaan en boven had je een mooi uitzicht over Tandil. ’s Middags zijn we een wandeling gaan maken rond het meertje hier, we hebben anderhalf uur gewandeld en daarna, als beloning, een koffiekoek gevuld met dulche de leche opgesmuld. Voor we een slaapplaats gaan zoeken lopen we nog even door het stadje, ze hebben een mooie Plaza en een supersjiek gemeentehuis. Aan het meertje vinden we een kleine camping, we kunnen onze auto vlakbij het meertje zetten en het zonnetje schijnt, meer hebben we niet nodig.
Donderdag 17/09
Voor we naar de familie Verellen rijden gaan we eerst boodschappen doen bij de Carrefour, zoals altijd in de supermarkten moet je heel veel geduld hebben aan de kassa’s. De mensen mogen hun boodschappen hier in twee of drie keer betalen maar dan hebben ze dikwijls nog te veel in hun kar en dat moet dan terug in de winkel, ze moeten dan beslissen wat ze niet meenemen en dat is elke keer een heel drama. Het is echt tragisch en ik voel me altijd een beetje vervelend als ik cash al mijn boodschappen kan betalen. We rijden naar de familie Verellen, één van hen heeft hier een heel domein waar ze trekkings en rotsklimmen voor groepen organiseren. Het is normaal geen camping maar als we de naam van Verellen uit Paso de la Patria noemen zijn we van harte welkom. Ze zeggen dat ze een mooi plaatsje voor ons hebben en we rijden ongeveer 5 km over hun domein tot we bij een klein meertje komen en daar kunnen we blijven zo lang we willen.
Vrijdag 18/09
Vanmorgen zijn we, door een paar vroege Verellens, uit ons bed gezet. Marco en Walter Verellen kwamen op bezoek en ze wilden de Jos persé op forel leren vissen, na de uitgebreide uitleg hebben ze een vislijn voor de Jos achtergelaten zodat hij heel de dag kan oefenen. De Jos amuseert zich heel goed en hij heeft al heel gauw een grote forel te pakken maar we hebben hem netjes terug in het meertje gezet. Hier groeit cresson in het wild en daar heb ik een lekkere, verse cressonsoep van gemaakt. Na de middag begint het te regenen en is het gedaan met vissen, we kruipen in de Josmobiel en gaan vroeg slapen, morgen rijden we naar de Sierras de la Ventana.
Zaterdag 19/09
Vanmorgen hebben we bezoek gehad van Ignace Wirtz, een vriend van de Verellens, hij is van Wilrijk en het deed goed om nog eens Vlaams te kunnen praten. We nemen afscheid van de familie Verellen, het zijn ongelooflijk toffe en gastvrije mensen en nog maar eens hebben we moeten beloven om terug te komen, ik denk dat wij volgend jaar nog maar eens in Argentinië blijven rondhangen. Wij blijven nog een paar dagen in het binnenland in de Sierras de la Ventana, we zitten op een campingske in de Sierras en het is hier druk en gezellig want ze zijn het begin van de lente aan het vieren. Morgen blijven we hier nog een dagje en daarna rijden we verder door de Sierras.
Zondag 20/09
Morgen begint hier officieel de lente maar het is vandaag al schitterend weer, geen wolkje aan de lucht en de zon schijnt vollen bak. Wij wandelen een beetje door het dorp en de Jos probeert hier wat te biken maar dat valt niet mee, hij geraakt niet omhoog. ’s Namiddags blijven we op de camping, we zitten wat in het zonnetje en we houden de barbecuende Argentijnen wat in de gaten, 90% van hen is veel te dik maar als je ziet wat een lappen vlees die binnenslagen kan dat niet anders, de Jos denkt dat er vandaag op de camping minstens een koe opgegeten is.
We blijven nog een dagje in Villa Gesell het is goei weer en het is best een gezellig plaatsje, ik ga wat boodschappen doen en even op internet en de Jos gaat wat over de boulevard flaneren. Als we terugkomen op de camping heeft de campingbaas een heel varken op zijne barbecue staan, hij roept dat ik er een foto van moet maken en dat heb ik ook gedaan maar hij kon ons beter een stuk presenteren. We zitten heel de dag lekker in het zonnetje en ’s avonds maken we een kampvuurtje aan.
Maandag 14/09
We rijden verder langs de kust en komen door Mar del Plata, de grootste badplaats van Argentinië. Mar del Plata is een propere stad met veel groen, het is een grote stad met ongelooflijk veel appartementen, als die vol zitten in de zomer is het onmogelijk dat je hier op het strand kan liggen. Volgens de Jos moet je hier in de zomer verplicht recht staan op het strand anders is er geen plaats, wij rijden verder naar Miramar en daar vinden we vlak voor het stadje een kleine, gezellige camping, het is er een beetje rommelig maar rustig. Morgen verlaten we de kust, het is niks voor ons, we zullen in het Zuiden wel terug naar de kust gaan daar zijn de stranden verlaten en kan je overal veilig staan.
Dinsdag 15/09
Gelukkige verjaardag Gwendy
We hebben even genoeg van de kust en rijden het binnenland in, tussen de weiden en koeien. Het Zuiden van de provincie Buenos Aires is eigenlijk één grote boerderij met ongelooflijk veel koeien. Onderweg passeren we stakers, we weten niet waar ze voor aan het staken zijn, ze hebben een hoop autobanden in brand gestoken maar ze laten ons heel vriendelijk door, we denken dat de staking nog wel even zal duren want ze hebben hun barbecues aangestoken en er liggen grote stukken vlees klaar. Wij rijden naar de Sierras de Tandill, het landschap is er heuvelachtig en het stadje is mooi, het is hier veel aangenamer dan aan de kust. Er wonen hier ook veel Verellens en die gaan we een bezoekje brengen, we hebben al wat bedrijven gezien met de naam Verellen dat is wel grappig tussen al die Spaanse namen zo ineens een Vlaamse naam. Morgen gaan we hier de buurt verkennen.
Woensdag 16/09
Vandaag gaan we eens een kijkje nemen in de Sierras de Tandil, het is hier heuvelachtig maar er liggen hier en daar enorme rotsblokken, hoe ze daar zo gekomen zijn weet ik niet en hoe ze blijven liggen snap ik al helemaal niet. De Jos kon niet tot boven bij de rotsen maar ik heb de hele klim gedaan en boven had je een mooi uitzicht over Tandil. ’s Middags zijn we een wandeling gaan maken rond het meertje hier, we hebben anderhalf uur gewandeld en daarna, als beloning, een koffiekoek gevuld met dulche de leche opgesmuld. Voor we een slaapplaats gaan zoeken lopen we nog even door het stadje, ze hebben een mooie Plaza en een supersjiek gemeentehuis. Aan het meertje vinden we een kleine camping, we kunnen onze auto vlakbij het meertje zetten en het zonnetje schijnt, meer hebben we niet nodig.
Donderdag 17/09
Voor we naar de familie Verellen rijden gaan we eerst boodschappen doen bij de Carrefour, zoals altijd in de supermarkten moet je heel veel geduld hebben aan de kassa’s. De mensen mogen hun boodschappen hier in twee of drie keer betalen maar dan hebben ze dikwijls nog te veel in hun kar en dat moet dan terug in de winkel, ze moeten dan beslissen wat ze niet meenemen en dat is elke keer een heel drama. Het is echt tragisch en ik voel me altijd een beetje vervelend als ik cash al mijn boodschappen kan betalen. We rijden naar de familie Verellen, één van hen heeft hier een heel domein waar ze trekkings en rotsklimmen voor groepen organiseren. Het is normaal geen camping maar als we de naam van Verellen uit Paso de la Patria noemen zijn we van harte welkom. Ze zeggen dat ze een mooi plaatsje voor ons hebben en we rijden ongeveer 5 km over hun domein tot we bij een klein meertje komen en daar kunnen we blijven zo lang we willen.
Vrijdag 18/09
Vanmorgen zijn we, door een paar vroege Verellens, uit ons bed gezet. Marco en Walter Verellen kwamen op bezoek en ze wilden de Jos persé op forel leren vissen, na de uitgebreide uitleg hebben ze een vislijn voor de Jos achtergelaten zodat hij heel de dag kan oefenen. De Jos amuseert zich heel goed en hij heeft al heel gauw een grote forel te pakken maar we hebben hem netjes terug in het meertje gezet. Hier groeit cresson in het wild en daar heb ik een lekkere, verse cressonsoep van gemaakt. Na de middag begint het te regenen en is het gedaan met vissen, we kruipen in de Josmobiel en gaan vroeg slapen, morgen rijden we naar de Sierras de la Ventana.
Zaterdag 19/09
Vanmorgen hebben we bezoek gehad van Ignace Wirtz, een vriend van de Verellens, hij is van Wilrijk en het deed goed om nog eens Vlaams te kunnen praten. We nemen afscheid van de familie Verellen, het zijn ongelooflijk toffe en gastvrije mensen en nog maar eens hebben we moeten beloven om terug te komen, ik denk dat wij volgend jaar nog maar eens in Argentinië blijven rondhangen. Wij blijven nog een paar dagen in het binnenland in de Sierras de la Ventana, we zitten op een campingske in de Sierras en het is hier druk en gezellig want ze zijn het begin van de lente aan het vieren. Morgen blijven we hier nog een dagje en daarna rijden we verder door de Sierras.
Zondag 20/09
Morgen begint hier officieel de lente maar het is vandaag al schitterend weer, geen wolkje aan de lucht en de zon schijnt vollen bak. Wij wandelen een beetje door het dorp en de Jos probeert hier wat te biken maar dat valt niet mee, hij geraakt niet omhoog. ’s Namiddags blijven we op de camping, we zitten wat in het zonnetje en we houden de barbecuende Argentijnen wat in de gaten, 90% van hen is veel te dik maar als je ziet wat een lappen vlees die binnenslagen kan dat niet anders, de Jos denkt dat er vandaag op de camping minstens een koe opgegeten is.
zondag 13 september 2009
Langs de Atlantische Oceaan
Dinsdag 08/09
Omdat het weer miezerig en koud blijft besluiten we om verder te rijden misschien is het morgen beter en dan hebben we geen zin om in de auto te zitten. We rijden tot aan de Atlantische Oceaan, het is er koud maar het regent er tenminste niet. In San Clemente del Tuyu vinden we een camping vlakbij de Oceaan en vlakbij het stadje, vrij staan is hier niet mogelijk het is overal verboden en de politie raadt het af ook. We geven onze was af bij de lavanderia en installeren ons op de camping.
Woensdag 09/09
Vollen bak zon van ’s morgens vroeg, dat doet deugd al is het dan nog fris. De Jos gaat biken en hij kent blijkbaar al voldoende Spaans om ambras te maken met de politie. Hij fietste over een weg hier met weinig verkeer en een grote pechstrook en er waren hem al drie politieauto’s gepasseerd, die mannen toeterden en staken hun duim op, dus alles ok. Een beetje later kwam er een andere politieauto en die begon van zijn oren te maken dat de Jos daar niet mocht rijden maar wel in het stadje, toen de Jos zei dat het veel gevaarlijker was in de stad dan op die weg moest hij zijn naam hebben en die tikte hij in op zijn gsm. Toen de Jos terug reed naar het stadje (5 km) is de politie heel de tijd achter hem blijven rijden om te kijken of hij echt wel van die weg af ging, op het einde van die weg is ook een politiepost en die mannen stonden buiten keihard te lachen die vonden dat duidelijk een hoop flauwe kul. Ik was ondertussen een lange strandwandeling gaan maken en wat gaan winkelen.
Donderdag 10/09
Weer zonnig vandaag en al een klein beetje warmer dan gisteren, de Jos gaat weer biken en pakt wijselijk een andere weg en ik ga naar het stadje om te winkelen. Bij de beenhouwer is het niet druk en hij wil weten waar ik vandaan kom en waar we allemaal geweest zijn en heel geduldig legt hij me uit hoe de stukken vlees heten en wat het beste is enz….. hij snijdt voor mij het beste stuk vlees en zegt dat ik terug moet komen om te vertellen of het lekker was. Omdat de Josmobiel zo smerig is en het goed is in het zonnetje gaan we hem eens een flinke wasbeurt geven hier op de camping, een uurtje later staat de Josmobiel te schitteren in de zon. Vandaag zit de Jos precies 11 jaar in zijn rolstoel, we hadden 11 jaar geleden nooit durven denken dat we ooit zo een reis zouden maken, we vinden dat we het al met al niet slecht gedaan hebben en trekken een goei fleske wijn open. Morgen willen we een eindje verder langs de kust rijden en daar een slaapplaats zoeken maar eerst moet ik terug langs de beenhouwer om te zeggen dat het super was.
Vrijdag 11/09
We blijven toch nog maar een dagje langer in San Clemente er is hier een park, Mundo Marino, met dolfijnen, orka’s ……en daar willen we toch eens gaan kijken want volgens de affiches, is het het grootste van Zuid-Amerika. Als we bij Mundo Marino aankomen worden we, zoals gewoonlijk, vriendelijk ontvangen, de Jos moet weer niks betalen en ik de helft van de prijs en we krijgen een hele uitleg. In het park zijn shows met zeeleeuwen, dolfijnen en orka’s, de shows zijn echt op zijn Argentijns : veel praten, keiharde muziek, veel show en emotie maar wel grappig. Bij de dolfijnen en de orka’s is er een speciaal programma waar ze laten zien hoe ze de dieren trainen, het is alleen toegankelijk voor scholen maar wij mogen ook binnen, het is interessant en de show nadien is de moeite. We hebben genoten van ons dagje Mundo Marino en we slapen nog een nachtje in San Clemente, morgen rijden we echt verder.
Zaterdag 12/09
We rijden verder langs de Atlantische Oceaan en we stoppen hier en daar bij een kustplaatsje maar de campings zijn overal nog gesloten, we rijden dan maar verder naar Pinamar. Pinamar is de vakantieplaats voor de zogenaamde betere klasse dat wil eigenlijk gewoon zeggen dat er in het weekend een hoop mensen naast hun schoenen komen lopen, er is in ieder geval weinig te zien. Uiteindelijk vinden we in Villa Gesell een camping vlakbij de kust, de camping heeft een uitgang naar het strand en het ziet er goed uit dus blijven we hier ineens voor 2 nachten. Omdat het ’s avonds berekoud is maken we een groot kampvuur en kunnen we toch nog goed buiten zitten.
Omdat het weer miezerig en koud blijft besluiten we om verder te rijden misschien is het morgen beter en dan hebben we geen zin om in de auto te zitten. We rijden tot aan de Atlantische Oceaan, het is er koud maar het regent er tenminste niet. In San Clemente del Tuyu vinden we een camping vlakbij de Oceaan en vlakbij het stadje, vrij staan is hier niet mogelijk het is overal verboden en de politie raadt het af ook. We geven onze was af bij de lavanderia en installeren ons op de camping.
Woensdag 09/09
Vollen bak zon van ’s morgens vroeg, dat doet deugd al is het dan nog fris. De Jos gaat biken en hij kent blijkbaar al voldoende Spaans om ambras te maken met de politie. Hij fietste over een weg hier met weinig verkeer en een grote pechstrook en er waren hem al drie politieauto’s gepasseerd, die mannen toeterden en staken hun duim op, dus alles ok. Een beetje later kwam er een andere politieauto en die begon van zijn oren te maken dat de Jos daar niet mocht rijden maar wel in het stadje, toen de Jos zei dat het veel gevaarlijker was in de stad dan op die weg moest hij zijn naam hebben en die tikte hij in op zijn gsm. Toen de Jos terug reed naar het stadje (5 km) is de politie heel de tijd achter hem blijven rijden om te kijken of hij echt wel van die weg af ging, op het einde van die weg is ook een politiepost en die mannen stonden buiten keihard te lachen die vonden dat duidelijk een hoop flauwe kul. Ik was ondertussen een lange strandwandeling gaan maken en wat gaan winkelen.
Donderdag 10/09
Weer zonnig vandaag en al een klein beetje warmer dan gisteren, de Jos gaat weer biken en pakt wijselijk een andere weg en ik ga naar het stadje om te winkelen. Bij de beenhouwer is het niet druk en hij wil weten waar ik vandaan kom en waar we allemaal geweest zijn en heel geduldig legt hij me uit hoe de stukken vlees heten en wat het beste is enz….. hij snijdt voor mij het beste stuk vlees en zegt dat ik terug moet komen om te vertellen of het lekker was. Omdat de Josmobiel zo smerig is en het goed is in het zonnetje gaan we hem eens een flinke wasbeurt geven hier op de camping, een uurtje later staat de Josmobiel te schitteren in de zon. Vandaag zit de Jos precies 11 jaar in zijn rolstoel, we hadden 11 jaar geleden nooit durven denken dat we ooit zo een reis zouden maken, we vinden dat we het al met al niet slecht gedaan hebben en trekken een goei fleske wijn open. Morgen willen we een eindje verder langs de kust rijden en daar een slaapplaats zoeken maar eerst moet ik terug langs de beenhouwer om te zeggen dat het super was.
Vrijdag 11/09
We blijven toch nog maar een dagje langer in San Clemente er is hier een park, Mundo Marino, met dolfijnen, orka’s ……en daar willen we toch eens gaan kijken want volgens de affiches, is het het grootste van Zuid-Amerika. Als we bij Mundo Marino aankomen worden we, zoals gewoonlijk, vriendelijk ontvangen, de Jos moet weer niks betalen en ik de helft van de prijs en we krijgen een hele uitleg. In het park zijn shows met zeeleeuwen, dolfijnen en orka’s, de shows zijn echt op zijn Argentijns : veel praten, keiharde muziek, veel show en emotie maar wel grappig. Bij de dolfijnen en de orka’s is er een speciaal programma waar ze laten zien hoe ze de dieren trainen, het is alleen toegankelijk voor scholen maar wij mogen ook binnen, het is interessant en de show nadien is de moeite. We hebben genoten van ons dagje Mundo Marino en we slapen nog een nachtje in San Clemente, morgen rijden we echt verder.
Zaterdag 12/09
We rijden verder langs de Atlantische Oceaan en we stoppen hier en daar bij een kustplaatsje maar de campings zijn overal nog gesloten, we rijden dan maar verder naar Pinamar. Pinamar is de vakantieplaats voor de zogenaamde betere klasse dat wil eigenlijk gewoon zeggen dat er in het weekend een hoop mensen naast hun schoenen komen lopen, er is in ieder geval weinig te zien. Uiteindelijk vinden we in Villa Gesell een camping vlakbij de kust, de camping heeft een uitgang naar het strand en het ziet er goed uit dus blijven we hier ineens voor 2 nachten. Omdat het ’s avonds berekoud is maken we een groot kampvuur en kunnen we toch nog goed buiten zitten.
dinsdag 8 september 2009
Terug in Argentinië
Donderdag 03/09
We zijn heel vroeg opgestaan want we moeten om half 4 naar de douane en om half 5 vertrekt onze boot naar Argentinië. Bij de douane gaat alles heel vlotjes hopelijk zijn ze in Buenos Aires ook zo gemakkelijk. Het regent en er is veel wind de boot gaat serieus op en neer maar we bereiken veilig de overkant. Met de boot aankomen in Buenos Aires is echt de moeite, als je vanaf het water de stad zo ziet liggen dat is echt mooi. Bij de Argentijnse douane gaat alles ook heel vlotjes, alle auto’s worden met drugshonden doorzocht maar waarschijnlijk zien wij er heel betrouwbaar uit want we mogen gewoon doorrijden. We rijden een beetje ten Noorden van Buenos Aires naar Tigre, een mooi stadje met allemaal kanaaltjes, het doet een beetje aan Holland denken, daarna willen we naar de Delta van de Parana maar dat is een flinke tegenvaller, de streek ten Noorden van Buenos Aires is vuil en vies, overal vervallen fabrieken, krotten en hopen vuilnis langs de kant van de weg. We vinden dan toch een camping aan één van de kanaaltjes en omdat we daar toch niet moeten douchen valt het wel mee.
Vrijdag 04/09
We hebben supergoed geslapen op het goor campingske en we willen toch nog eens wat verder kijken hier. We rijden wat rond in de buurt hier en het zou hier echt prachtig kunnen zijn als ze het een beetje zouden onderhouden maar alles is hier in de buurt aan het vervallen : de huizen, de wegen, fabrieken enz…. jammer want ooit is het hier heel mooi geweest. Morgen gaan we weg uit de Delta hier en gaan naar San Antonio de Areco, het centrum van de gaucho’s, we hebben van verschillende mensen gehoord dat ze daar een mooi museum hebben over de gauchocultuur en dat er mooie estancia’s in de buurt zijn en bij sommige kan je kamperen.
Zaterdag 05/09
We zijn in San Antonio de Areco, wat een verschil met de Delta het is een totaal andere wereld. San Antonio is een gezellig plaatsje met een mooie Plaza, restaurantjes en terrasjes en veel winkeltjes met zilversmeedwerk. We staan op een propere camping op wandelafstand van het dorpje, als we gaan winkelen in het dorp is het aanschuiven bij de beenhouwer, ik koop een paar grote biefstukken maar de mensen rondom mij kopen 10 kg en meer. Er wordt hier wat af gebarbecued in het weekend en ze eten ongelooflijk veel vlees, alleen rundvlees maar dat is dan ook heel lekker en het is hier goedkoper dan varkensvlees, biefstuk of entrecote kost hier ongeveer 3 € voor een kilo. We blijven hier morgen ook nog want er is hier een of ander fiesta.
Zondag 06/09
Gelukkige verjaardag Ria Herrijgers
Het Gauchomuseum in San Antonio de Areco is de moeite waard, ze hebben een hele verzameling zadels, geweren, lasso’s en veel zilverwerk, het is alleen jammer dat je er geen foto’s mag maken ik heb er toch snel eentje gemaakt. Samen met een Frans koppel wandelen we wat door het dorp en gaan eens op de plaatselijke fiesta kijken, we worden er heel vriendelijk ontvangen en we hebben zelfs lotjes voor de tombola gekocht, je kon een zij van een koe winnen. De fiesta zelf stelde niet veel voor maar het was er wel gezellig, de trekking van de tombola hebben we niet afgewacht en we zijn op ons gemakske terug naar de camping gewandeld. Wij trekken morgen weer verder en de Fransen gaan naar Buenos Aires naar de haven om, na 1 jaar, met Grimaldi terug naar Europa te varen.
Maandag 07/09
Het heeft geregend vannacht en geen klein beetje, het lijkt wel of heel de Provincie Buenos Aires onder water staat. Wij rijden richting Lujan, het grootste bedevaartoord van Argentinië. Onderweg zetten we ons even langs de kant, het zag er daar redelijk droog uit maar toch begonnen we weg te schuiven en even later zaten we met ons achterwiel kop onder in het slijk maar vijf minuutjes later was er al een bereidwillige camionchauffeur, die heeft onze winch aangepikt en ons losgetrokken. In Lujan bezoeken we de kathedraal, het is zo een beetje gelijk Scherpenheuvel en Lourdes, veel kraampjes en winkeltjes maar de kathedraal is wel de moeite. We rijden nog een stukje zuidelijker naar de Laguna van Chascomus en daar vinden we een camping aan de laguna, als het weer morgen beter is blijven we hier nog een dag .
We zijn heel vroeg opgestaan want we moeten om half 4 naar de douane en om half 5 vertrekt onze boot naar Argentinië. Bij de douane gaat alles heel vlotjes hopelijk zijn ze in Buenos Aires ook zo gemakkelijk. Het regent en er is veel wind de boot gaat serieus op en neer maar we bereiken veilig de overkant. Met de boot aankomen in Buenos Aires is echt de moeite, als je vanaf het water de stad zo ziet liggen dat is echt mooi. Bij de Argentijnse douane gaat alles ook heel vlotjes, alle auto’s worden met drugshonden doorzocht maar waarschijnlijk zien wij er heel betrouwbaar uit want we mogen gewoon doorrijden. We rijden een beetje ten Noorden van Buenos Aires naar Tigre, een mooi stadje met allemaal kanaaltjes, het doet een beetje aan Holland denken, daarna willen we naar de Delta van de Parana maar dat is een flinke tegenvaller, de streek ten Noorden van Buenos Aires is vuil en vies, overal vervallen fabrieken, krotten en hopen vuilnis langs de kant van de weg. We vinden dan toch een camping aan één van de kanaaltjes en omdat we daar toch niet moeten douchen valt het wel mee.
Vrijdag 04/09
We hebben supergoed geslapen op het goor campingske en we willen toch nog eens wat verder kijken hier. We rijden wat rond in de buurt hier en het zou hier echt prachtig kunnen zijn als ze het een beetje zouden onderhouden maar alles is hier in de buurt aan het vervallen : de huizen, de wegen, fabrieken enz…. jammer want ooit is het hier heel mooi geweest. Morgen gaan we weg uit de Delta hier en gaan naar San Antonio de Areco, het centrum van de gaucho’s, we hebben van verschillende mensen gehoord dat ze daar een mooi museum hebben over de gauchocultuur en dat er mooie estancia’s in de buurt zijn en bij sommige kan je kamperen.
Zaterdag 05/09
We zijn in San Antonio de Areco, wat een verschil met de Delta het is een totaal andere wereld. San Antonio is een gezellig plaatsje met een mooie Plaza, restaurantjes en terrasjes en veel winkeltjes met zilversmeedwerk. We staan op een propere camping op wandelafstand van het dorpje, als we gaan winkelen in het dorp is het aanschuiven bij de beenhouwer, ik koop een paar grote biefstukken maar de mensen rondom mij kopen 10 kg en meer. Er wordt hier wat af gebarbecued in het weekend en ze eten ongelooflijk veel vlees, alleen rundvlees maar dat is dan ook heel lekker en het is hier goedkoper dan varkensvlees, biefstuk of entrecote kost hier ongeveer 3 € voor een kilo. We blijven hier morgen ook nog want er is hier een of ander fiesta.
Zondag 06/09
Gelukkige verjaardag Ria Herrijgers
Het Gauchomuseum in San Antonio de Areco is de moeite waard, ze hebben een hele verzameling zadels, geweren, lasso’s en veel zilverwerk, het is alleen jammer dat je er geen foto’s mag maken ik heb er toch snel eentje gemaakt. Samen met een Frans koppel wandelen we wat door het dorp en gaan eens op de plaatselijke fiesta kijken, we worden er heel vriendelijk ontvangen en we hebben zelfs lotjes voor de tombola gekocht, je kon een zij van een koe winnen. De fiesta zelf stelde niet veel voor maar het was er wel gezellig, de trekking van de tombola hebben we niet afgewacht en we zijn op ons gemakske terug naar de camping gewandeld. Wij trekken morgen weer verder en de Fransen gaan naar Buenos Aires naar de haven om, na 1 jaar, met Grimaldi terug naar Europa te varen.
Maandag 07/09
Het heeft geregend vannacht en geen klein beetje, het lijkt wel of heel de Provincie Buenos Aires onder water staat. Wij rijden richting Lujan, het grootste bedevaartoord van Argentinië. Onderweg zetten we ons even langs de kant, het zag er daar redelijk droog uit maar toch begonnen we weg te schuiven en even later zaten we met ons achterwiel kop onder in het slijk maar vijf minuutjes later was er al een bereidwillige camionchauffeur, die heeft onze winch aangepikt en ons losgetrokken. In Lujan bezoeken we de kathedraal, het is zo een beetje gelijk Scherpenheuvel en Lourdes, veel kraampjes en winkeltjes maar de kathedraal is wel de moeite. We rijden nog een stukje zuidelijker naar de Laguna van Chascomus en daar vinden we een camping aan de laguna, als het weer morgen beter is blijven we hier nog een dag .
woensdag 2 september 2009
Nog een weekje Uruguay
Woensdag 26/08
We doen nog een beetje boodschappen en vertrekken uit Punta del Diablo, het is echt wel een plekje om naar terug te komen. We volgen de kustlijn en in La Paloma vinden we dat we genoeg gereden hebben dus daar gaan we een slaapplaats zoeken maar eerst een lavanderia want we hebben dringend propere kleren nodig. Wij rijden wat rond om een mooi plekje te zoeken en wij moeten, bij het zoeken naar een plaats, altijd rekening houden met de rolstoel, de Jos moet er ook een beetje uit de voeten kunnen. We zien een mooi plekje, bij het strand, aan de vuurtoren en op wandelafstand van het dorpje. We staan er nog maar 10 minuten en we krijgen al bezoek van iemand van het dorp, deze is wel heel direct want meestal vragen ze eerst waar je vandaan komt enz….maar die man vroeg direct : wat kost zo een mobilhome in Europa. Terwijl hij bij ons stond te praten kreeg hij telefoon en hij zei tegen die mens : “Ik sta hier bij Belgen, ze zijn met een mobilhome 4x4 en hij kost zoveel.” Wij vermoeden dat heel het dorp inmiddels op de hoogte is.
Donderdag 27/08
Zonnig weer in La Paloma, terwijl we ’s morgens buiten zitten ontbijten zien we twee walvissen zwemmen, fantastisch en iets later heeft de Jos nog een zeeleeuw gezien ook. De Jos is hier wat gaan fietsen en terwijl heb ik op het huis gepast, lekker in het zonnetje. We krijgen nog wat bezoek van iemand van het dorp en voor de rest kijken we wat naar de hoge golven. ’s Avonds hebben we nu een terras met een grote buitenlamp, we zitten naast de vuurtoren, ja we zitten hier echt schoon te wonen.
Vrijdag 28/08
We zitten nog altijd in La Paloma, het weer is hier zo goed dat we nog geen goesting hebben om door te rijden. We rijden wel naar een laguna, hier in de buurt, daar ontmoeten we een Frans koppel, ze zijn ongeveer van onze leeftijd en willen voor twee of drie jaar door Zuid Amerika gaan reizen. Als we terug bij onze vuurtoren zijn krijgen we weer bezoek van mensen uit het dorp. We hebben al veel bezoek gehad bij de Josmobiel van mensen met een verhaal, één man hier van het dorp heeft in Alaska aan de pijpleidingen gewerkt en is ook nog taxichauffeur geweest in New York en wij hebben een Zwitserse fotograaf op bezoek gehad, hij heeft zowat overal ter wereld gewoond maar nu heeft hij hier zijn plekje gevonden. De mannen van het dorp, die hier aan het strand komen vissen, beloven ons al dagen vis maar er komt niks van, ze vangen niks en zeggen elke keer : morgen is er weer een dag.
Zaterdag 29/08
De Fransen, die we bij de laguna ontmoet hebben, komen hier ook staan aan de vuurtoren. Het is heel druk vandaag, ons buitenlamp (de vuurtoren) wordt vandaag 135 jaar en dat moet gevierd worden. Het is warm vandaag, normaal is het hier in augustus koud maar wij vinden het niet erg dat het warm is, er zijn zelfs een paar mensen aan het zwemmen. De vissers komen nog maar eens langs maar zeggen als van tevoren dat ze niks gaan vangen want de wind zit verkeerd, één van hen pakt zijn visstokken niet uit en blijft bij ons babbelen dus als we vis willen zullen we naar de winkel moeten. Tegen de avond wordt het wel heel druk hier en wij verhuizen naar de haven daar staan we vlakbij de marine, veilig en rustig. ’s Avonds steken we een kampvuurtje aan, we zijn inmiddels experts geworden op gebied van kampvuren maken, het is gezellig en je hebt wat te doen alles wordt op het houtvuur klaargemaakt : ons eten, water voor de koffie en warm water voor de afwas.
Zondag 30/08
We vertrekken uit La Paloma en rijden richting Montevideo, de kust in het Noorden van Uruguay is prachtig maar hoe verder je naar het Zuiden rijdt hoe drukker het wordt. Punta del Este zie je al van ver liggen, het is het Knokke van Uruguay, grote villa’s en veel appartementen, hier hebben wij duidelijk niks te zoeken en we rijden er dan ook snel doorheen. We blijven de kust volgen en rijden nu langs de Rio de la Plata die in Punta del Este uitmondt in de Atlantische Oceaan. Als we beginnen zoeken naar een slaapplaats rijden we Atlantida binnen en daar komen we de Fransen tegen die we in Punta del Diablo ontmoet hebben, ze moeten een week in de buurt van Montevideo wachten op de lespakketten van de kinderen, die worden vanuit Frankrijk naar de ambassade in Montevideo gestuurd maar ze hebben blijkbaar wat vertraging. Het is heel de dag al warm en er wordt volop gezwommen in de Rio de la Plata maar volgens de mensen hier verandert het weer morgen, het zou gaan regenen en koud worden, ze noemen dat hier de wind van Santa Rosa die waait meestal vier of vijf dagen en dan zou het terug goei weer worden.
Maandag 31/08
Ze hebben gelijk gehad, het regent en het is koud, Santa Rosa gaat flink tekeer. We rijden naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Montevideo is geen mooie stad, weinig historische gebouwen maar voor mooie steden moet je niet naar Zuid Amerika, die heb je in Europa veel meer. Omdat het zo’n slecht weer is gaan we maar naar een shopping Center, ik heb dringend een nieuwe jeansbroek nodig. Ik koop twee jeansbroeken, één van 13 € en dan nog een dure van 20 € en nog een paar gemakkelijke schoenen voor 12,50 €, ik kan er de rest van het jaar weer tegen. In het Shopping Center is een Mac Donalds en omdat we alle twee goesting hebben in iets vettig gaan we daar eten. Een 30 km voorbij Montevideo slaan we af naar een plaatsje, Playa Pascual en daar zoeken we een plekje om te overnachten. Een man van het dorpje, wijst ons een mooi plekje aan en geeft ons zijn telefoonnummer in geval we iets nodig zouden hebben. Hij blijft bij ons buurten en heeft minstens een uur aan een stuk, zonder ophouden, gebabbeld. We konden hem niet altijd verstaan maar we konden zijn verhalen in grote lijnen wel volgen en voor de rest als hij keihard begon te lachen, deden wij dat ook. Het was in ieder geval een hele vriendelijke mens zoals de meeste mensen hier, de Uruguayo’s zijn echt een heel vriendelijk, aangenaam volk.
Dinsdag 01/09
Gelukkige Verjaardag Magda Gotink (Magda van Tante Siej)
We hebben goed geslapen in Playa Pascual en rijden vandaag naar Colonia del Sacramento, dat zou een heel mooi stadje zijn, het staat tenminste op de lijst van Unesco werelderfgoed. Onderweg hadden we tegen mekaar gezegd dat we bij de eerste coiffeur die we tegen kwamen gingen binnenstappen en dat hebben we ook gedaan. Het waren twee vrouwen van tegen de zeventig en hun salonneke was zo klein dat als de Jos met zijn rolstoel binnen was, je er eigenlijk niet meer door of weg kon. Het waren heel vriendelijke madammekes en ze hebben ons haar netjes in model geknipt, één van hen is voor ons naar de toeristische dienst geweest om een stadsplan. Omdat we van Europa kwamen hebben ze een vriend van hen opgebeld om kennis met ons te maken, het was een Duitser die in Argentinië gewoond heeft en nu in Uruguay woont, heel gezellig allemaal maar het werd wel druk in hun salonneke. We blijven morgen nog in Colonia want het is inderdaad mooi, we slapen gewoon aan de rand van het stadje in een parkje.
Woensdag 02/09
Voor we de stad gaan verkennen gaan we een ticket kopen voor de boot naar Buenos Aires. Om van Uruguay terug naar Argentinië te gaan is dat de gemakkelijkste weg, je vaart 3 uur en je bent in Buenos Aires. De andere dicht bijzijnste grensovergang is 450 km van hier, normaal is er nog één tussen maar die is momenteel gesloten dus pakken we de boot. We boeken een ticket voor morgen maar met de vertrektijden zijn we niet zo blij, er vertrekt een ferry om 4.30u ’s morgens en één om 19.00u ’s avonds. Omdat we niet graag om 10 u ’s avonds in Buenos Aires aankomen, en dan alle grensformaliteiten nog doen, gaan we toch de vroege maar nemen. Het zal zeer doen zo vroeg opstaan want dat is zijn we niet meer gewoon. We gaan het oude gedeelte van Colonia bezoeken en efkes langs de internetshop om foto’s door te sturen en dan vroeg naar bed want we moeten een uur voor vertrek bij de douane zijn. Uruguay is zeker niet het mooiste land van Zuid Amerika maar wel een rustig, veilig land, alles is er te koop en het is er niet duur. De Uruguayo’s drinken nog meer mate dan de Argentijnen en het is een vriendelijk superrelaxed volk.
We doen nog een beetje boodschappen en vertrekken uit Punta del Diablo, het is echt wel een plekje om naar terug te komen. We volgen de kustlijn en in La Paloma vinden we dat we genoeg gereden hebben dus daar gaan we een slaapplaats zoeken maar eerst een lavanderia want we hebben dringend propere kleren nodig. Wij rijden wat rond om een mooi plekje te zoeken en wij moeten, bij het zoeken naar een plaats, altijd rekening houden met de rolstoel, de Jos moet er ook een beetje uit de voeten kunnen. We zien een mooi plekje, bij het strand, aan de vuurtoren en op wandelafstand van het dorpje. We staan er nog maar 10 minuten en we krijgen al bezoek van iemand van het dorp, deze is wel heel direct want meestal vragen ze eerst waar je vandaan komt enz….maar die man vroeg direct : wat kost zo een mobilhome in Europa. Terwijl hij bij ons stond te praten kreeg hij telefoon en hij zei tegen die mens : “Ik sta hier bij Belgen, ze zijn met een mobilhome 4x4 en hij kost zoveel.” Wij vermoeden dat heel het dorp inmiddels op de hoogte is.
Donderdag 27/08
Zonnig weer in La Paloma, terwijl we ’s morgens buiten zitten ontbijten zien we twee walvissen zwemmen, fantastisch en iets later heeft de Jos nog een zeeleeuw gezien ook. De Jos is hier wat gaan fietsen en terwijl heb ik op het huis gepast, lekker in het zonnetje. We krijgen nog wat bezoek van iemand van het dorp en voor de rest kijken we wat naar de hoge golven. ’s Avonds hebben we nu een terras met een grote buitenlamp, we zitten naast de vuurtoren, ja we zitten hier echt schoon te wonen.
Vrijdag 28/08
We zitten nog altijd in La Paloma, het weer is hier zo goed dat we nog geen goesting hebben om door te rijden. We rijden wel naar een laguna, hier in de buurt, daar ontmoeten we een Frans koppel, ze zijn ongeveer van onze leeftijd en willen voor twee of drie jaar door Zuid Amerika gaan reizen. Als we terug bij onze vuurtoren zijn krijgen we weer bezoek van mensen uit het dorp. We hebben al veel bezoek gehad bij de Josmobiel van mensen met een verhaal, één man hier van het dorp heeft in Alaska aan de pijpleidingen gewerkt en is ook nog taxichauffeur geweest in New York en wij hebben een Zwitserse fotograaf op bezoek gehad, hij heeft zowat overal ter wereld gewoond maar nu heeft hij hier zijn plekje gevonden. De mannen van het dorp, die hier aan het strand komen vissen, beloven ons al dagen vis maar er komt niks van, ze vangen niks en zeggen elke keer : morgen is er weer een dag.
Zaterdag 29/08
De Fransen, die we bij de laguna ontmoet hebben, komen hier ook staan aan de vuurtoren. Het is heel druk vandaag, ons buitenlamp (de vuurtoren) wordt vandaag 135 jaar en dat moet gevierd worden. Het is warm vandaag, normaal is het hier in augustus koud maar wij vinden het niet erg dat het warm is, er zijn zelfs een paar mensen aan het zwemmen. De vissers komen nog maar eens langs maar zeggen als van tevoren dat ze niks gaan vangen want de wind zit verkeerd, één van hen pakt zijn visstokken niet uit en blijft bij ons babbelen dus als we vis willen zullen we naar de winkel moeten. Tegen de avond wordt het wel heel druk hier en wij verhuizen naar de haven daar staan we vlakbij de marine, veilig en rustig. ’s Avonds steken we een kampvuurtje aan, we zijn inmiddels experts geworden op gebied van kampvuren maken, het is gezellig en je hebt wat te doen alles wordt op het houtvuur klaargemaakt : ons eten, water voor de koffie en warm water voor de afwas.
Zondag 30/08
We vertrekken uit La Paloma en rijden richting Montevideo, de kust in het Noorden van Uruguay is prachtig maar hoe verder je naar het Zuiden rijdt hoe drukker het wordt. Punta del Este zie je al van ver liggen, het is het Knokke van Uruguay, grote villa’s en veel appartementen, hier hebben wij duidelijk niks te zoeken en we rijden er dan ook snel doorheen. We blijven de kust volgen en rijden nu langs de Rio de la Plata die in Punta del Este uitmondt in de Atlantische Oceaan. Als we beginnen zoeken naar een slaapplaats rijden we Atlantida binnen en daar komen we de Fransen tegen die we in Punta del Diablo ontmoet hebben, ze moeten een week in de buurt van Montevideo wachten op de lespakketten van de kinderen, die worden vanuit Frankrijk naar de ambassade in Montevideo gestuurd maar ze hebben blijkbaar wat vertraging. Het is heel de dag al warm en er wordt volop gezwommen in de Rio de la Plata maar volgens de mensen hier verandert het weer morgen, het zou gaan regenen en koud worden, ze noemen dat hier de wind van Santa Rosa die waait meestal vier of vijf dagen en dan zou het terug goei weer worden.
Maandag 31/08
Ze hebben gelijk gehad, het regent en het is koud, Santa Rosa gaat flink tekeer. We rijden naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Montevideo is geen mooie stad, weinig historische gebouwen maar voor mooie steden moet je niet naar Zuid Amerika, die heb je in Europa veel meer. Omdat het zo’n slecht weer is gaan we maar naar een shopping Center, ik heb dringend een nieuwe jeansbroek nodig. Ik koop twee jeansbroeken, één van 13 € en dan nog een dure van 20 € en nog een paar gemakkelijke schoenen voor 12,50 €, ik kan er de rest van het jaar weer tegen. In het Shopping Center is een Mac Donalds en omdat we alle twee goesting hebben in iets vettig gaan we daar eten. Een 30 km voorbij Montevideo slaan we af naar een plaatsje, Playa Pascual en daar zoeken we een plekje om te overnachten. Een man van het dorpje, wijst ons een mooi plekje aan en geeft ons zijn telefoonnummer in geval we iets nodig zouden hebben. Hij blijft bij ons buurten en heeft minstens een uur aan een stuk, zonder ophouden, gebabbeld. We konden hem niet altijd verstaan maar we konden zijn verhalen in grote lijnen wel volgen en voor de rest als hij keihard begon te lachen, deden wij dat ook. Het was in ieder geval een hele vriendelijke mens zoals de meeste mensen hier, de Uruguayo’s zijn echt een heel vriendelijk, aangenaam volk.
Dinsdag 01/09
Gelukkige Verjaardag Magda Gotink (Magda van Tante Siej)
We hebben goed geslapen in Playa Pascual en rijden vandaag naar Colonia del Sacramento, dat zou een heel mooi stadje zijn, het staat tenminste op de lijst van Unesco werelderfgoed. Onderweg hadden we tegen mekaar gezegd dat we bij de eerste coiffeur die we tegen kwamen gingen binnenstappen en dat hebben we ook gedaan. Het waren twee vrouwen van tegen de zeventig en hun salonneke was zo klein dat als de Jos met zijn rolstoel binnen was, je er eigenlijk niet meer door of weg kon. Het waren heel vriendelijke madammekes en ze hebben ons haar netjes in model geknipt, één van hen is voor ons naar de toeristische dienst geweest om een stadsplan. Omdat we van Europa kwamen hebben ze een vriend van hen opgebeld om kennis met ons te maken, het was een Duitser die in Argentinië gewoond heeft en nu in Uruguay woont, heel gezellig allemaal maar het werd wel druk in hun salonneke. We blijven morgen nog in Colonia want het is inderdaad mooi, we slapen gewoon aan de rand van het stadje in een parkje.
Woensdag 02/09
Voor we de stad gaan verkennen gaan we een ticket kopen voor de boot naar Buenos Aires. Om van Uruguay terug naar Argentinië te gaan is dat de gemakkelijkste weg, je vaart 3 uur en je bent in Buenos Aires. De andere dicht bijzijnste grensovergang is 450 km van hier, normaal is er nog één tussen maar die is momenteel gesloten dus pakken we de boot. We boeken een ticket voor morgen maar met de vertrektijden zijn we niet zo blij, er vertrekt een ferry om 4.30u ’s morgens en één om 19.00u ’s avonds. Omdat we niet graag om 10 u ’s avonds in Buenos Aires aankomen, en dan alle grensformaliteiten nog doen, gaan we toch de vroege maar nemen. Het zal zeer doen zo vroeg opstaan want dat is zijn we niet meer gewoon. We gaan het oude gedeelte van Colonia bezoeken en efkes langs de internetshop om foto’s door te sturen en dan vroeg naar bed want we moeten een uur voor vertrek bij de douane zijn. Uruguay is zeker niet het mooiste land van Zuid Amerika maar wel een rustig, veilig land, alles is er te koop en het is er niet duur. De Uruguayo’s drinken nog meer mate dan de Argentijnen en het is een vriendelijk superrelaxed volk.
Abonneren op:
Posts (Atom)
