zondag 14 februari 2010

BUENOS AIRES

Dinsdag 09/02

Het is warm vandaag maar toch ruimen en kuisen we heel de dag in de auto, overal in alle hoeken en kanten zit het vol zand en we beginnen met inpakken. ’s Namiddags pakken we efkes een pauze en duiken in het zwembad, het zal een hele tijd duren voor we dat in België kunnen. Vanavond kook ik voor de Juan en Naty, we hebben al zo dikwijls bij hen gegeten en geslapen dus nu is het mijn beurt en het is heel plezant want mijn kookkunsten vallen enorm in de smaak.

Woensdag 10/02

Gelukkige verjaardag moeder

Vanmorgen heb ik eerst met ons moeder gebeld want die is weer een jaartje ouder geworden. We gaan naar de coiffeur, de Jos gaat naar de Juan zijne kapper en ik naar die van Naty en we zijn naderhand alle twee content. We wandelen nog eens door Belgrano en gaan nog maar eens een ijsje eten en dan trekken we terug naar de Juan. Daar is inmiddels een hoop familie van Naty aangekomen en het is er een gezellige drukte en de vader van Naty komt speciaal om afscheid van ons te nemen. We gaan op tijd naar bed want morgenvroeg om half 7 rijden we naar Cordoba.

Donderdag 11/02

We zetten de Juan uit zijn bed en laden onze koffers in zijn auto, wij rijden niet met de Josmobiel naar Cordoba want het is echt niet te doen met al die politiecontroles. In de stad Cordoba moet je bijna elke kilometer stoppen voor controle en omdat onze auto maar voor twee personen is vindt de Juan het verstandiger om gewoon met zijn auto te rijden. Op de luchthaven drinken we samen met de Juan nog een koffie en nemen dan afscheid van hem, we zullen hem missen want het is echt een ongelooflijk goeie en grappige mens. Na een uurtje vliegen zijn we in Buenos Aires en dan gaat het richting Castelar Hotel, we hopen dat het hotel toegankelijk is voor de Jos, ze hebben ons gezegd van wel maar je moet dat altijd afwachten. Het Castelar Hotel is echt een supermooi, sjiek oud hotel en het is toegankelijk, we hebben een grote kamer en de Jos kan zelfs in de badkamer. We wandelen een beetje door Buenos Aires en bewonderen de prachtige, oude gebouwen, hier zie je echt dat Argentinië ooit een rijk land was. ’s Avonds eten we in een grappig restaurantje, je blijft er rondkijken want de muren en de plafond hangen vol met van alles en nog wat.

Vrijdag 12/02

Vandaag willen we wat gaan winkelen in Buenos Aires maar het is echt bloedheet, de thermometer wijst 35° aan en het voelt, hier in de stad, aan als 45°. We lopen wat door het winkelcentrum (met airco) ik vind niet direct iets naar mijn goesting en een uur later ben ik het al beu, het zou ook jammer zijn om in zo een mooie stad je tijd te verdoen met winkelen. We wandelen naar de Plaza de Mayo en gaan de kathedraal bezoeken, daar is het ook koel en het is een stuk interessanter dan het winkelcentrum. ’s Avonds eten we een hapje ergens op een pleintje en daar worden we geconfronteerd met de armoede in Buenos Aires, de kinderen uit de sloppenwijken komen langs de tafels en ze vragen geen geld maar de overschot van je eten. De Jos stopt met eten en hij geeft de helft van zijn pizza aan de kinderen, als we weggaan roepen en wuiven de kinderen hem na, het is echt triest. Voor we naar het hotel gaan willen we nog even een wijntje gaan drinken bij café Tortoni, het bekendste café van Buenos Aires. De mensen staan aan te schuiven om er binnen te kunnen maar het is meer dan de moeite waard ook. Café Tortoni is van 1858 en heeft een rijke geschiedenis, het interieur is schitterend en vroeger werd het vooral bezocht door intellectuelen, politici en artiesten.

Zaterdag 13/02/10

Nog een dagje Buenos Aires, om ons alvast te laten wennen aan de taal hebben ze een hele bus Hollanders in het hotel gedropt (geen commentaar). Wij wandelen vandaag naar de wijk San Telmo, het is een heel stuk wandelen maar het is warm en met de taxi is voor de Jos ook niet gemakkelijk. San Telmo is gezellig, het lijkt op een dorp in een stad, er zijn veel antiekwinkeltjes en kleine cafeetjes. Op de Plaza Dorrego wordt er volop tango gedanst en het is echt prachtig om naar te kijken, de Argentijnen dansen de tango echt met overgave en met heel veel passie. We drinken nog een koffietje bij Plaza Dorrego, een cafeetje met een prachtig, oud interieur en het ruikt er naar tango. We wandelen nog even langs Puerto Madero, we zijn daar eens met Liesbeth en Weking geweest en toen was het zo een beetje, het nieuwe trendy Buenos Aires maar nu is alles daar gesloten en verlaten. Vanavond zoeken we nog eens een gezellig restaurantje op en morgenvroeg gaat het richting luchthaven.

Zondag 14/02

NIEUWMOER HERE WE COME

We zijn op Ezeiza, de internationale luchthaven van Buenos Aires en we zijn vertrekkensklaar. We zijn blij om onze kinderen, familie en vrienden terug te zien maar we verlaten Argentinië toch met een beetje spijt in ons hart. We hebben genoten van onze reis, 11 maanden rondreizen in Zuid Amerika, het was een ongelooflijke ervaring, 11 maanden leven in en met de natuur. We hebben vooral genoten van de indrukwekkende natuur en van de warme, hartelijke Zuid Amerikanen. We zeggen ons zigeunerleven even vaarwel maar niet voor heel lang, in september zijn we terug in Argentinië.

Bedankt, alle mensen die onze blog gevolgd hebben en ons regelmatig een berichtje gestuurd hebben.

maandag 8 februari 2010

Terug naar de grens

Dinsdag 02/02


We trekken verder noordwaarts, langs de kust. ‘s Middags stoppen we in Cobquecura om een hapje te eten, we staan aan het strand en op een rots in de zee zit het vol zeeleeuwen. Terwijl wij onze boterham opeten bewonderen we de lenige en speelse zeeleeuwen. Als we even Cobquecura binnen rijden voor wat boodschappen is daar een processie aan de gang, het Mariabeeld wordt voortgetrokken door een span ossen, daarna rijden een groep Huasos, Chileense cowboys. We zijn blij dat we even langs het dorpje gereden zijn want het is een kleurrijk schouwspel. In Curanipe vinden we een kleine, propere camping aan de zee en daar stoppen we voor vandaag. Omdat er weer een kleine lek is aan de watertank wil de Jos het repareren voor het erger wordt. We leggen een zeil onder de auto, halen het klein bleiterke erbij en de Jos sukkelt onder de auto. Hier is het verschil tussen Chilenen en Argentijnen echt weer overduidelijk. Als de tank klaar is moet de Jos terug van onder de auto in zijn stoel en in Argentinië zou bijna heel de camping al lang mee onder de auto zitten om te helpen maar hier draaien ze hun hoofd weg en laten je gewoon sukkelen, dus ik sleur met veel moeite de Jos terug in zijn stoel met een valse blik op de dikke Chilenen die in hun stoel liggen. Het is typisch als de Chilenen een beetje geld hebben worden ze onuitstaanbaar en doen vreselijk uit de hoogte. De Chilenen die niks hebben en soms zelfs een beetje marginaal zijn, zijn enorm vriendelijk en behulpzaam, het standenverschil in Chili is enorm groot, zoals in alle Zuid Amerikaanse landen.


Woensdag 03/02


We gaan vandaag nog een stukje verder langs de kust rijden maar dan gaan we naar het binnenland want de avonden aan de kust zijn koud en de Jos heeft daar problemen mee. Onderweg stoppen we nog eventjes bij een kleine vissershaven, de kleurige bootjes zijn juist binnen gekomen met de vangst en ze hebben exemplaren bij waar ons vader heel jaloers op zou zijn. In Constitution gaan we nog even naar het strand kijken, er zijn daar echt prachtige rotsen aan de zee en sommige zitten vol pelikanen. Vanaf Constitucion rijden we het binnenland in en het is direct een stuk warmer, de Pacific is prachtig maar koud en diep met superhoge golven, om daarin te zwemmen moet je een beetje een ijsbeer zijn. Een stukje verder in het binnenland zien we een rivier met een soort kampplaats, het is geen echte camping maar er staan verschillende tentjes dus we zetten er ons bij. Hier is het zalig warm en de Jos voelt zich direct een stuk beter.


Donderdag 04/02


We rijden verder naar het Noorden omdat we stilaan terug naar de Argentijnse grens gaan, binnen een paar dagen steken we terug de grens over. We willen ergens een mooi plekje vinden voor de laatste dagen in Chili. Een stukje onder Santiago zien we een wegwijzer naar een meertje en we besluiten er eens te gaan zien. Laguna Aculeo blijkt een prachtig meertje te zijn in de bergen, nu nog zoeken naar een plaats om te overnachten. We vinden een kleine camping, ze is prachtig gelegen direct aan het meer. We staan er nog maar even als we bezoek krijgen van een Chileens koppel, ze brengen ons koffie en een beetje later komen ze druiven en abrikozen brengen, wat een verschil met de mensen gisteren maar het is weer hetzelfde, deze mensen hebben niks maar ze zijn vrolijk en vriendelijk. Omdat het hier gezellig is willen we morgen ook blijven en ’s avonds zitten we tot 2 uur buiten met een paar Chileense koppels.


Vrijdag 05/02


We worden wakker met zicht op de laguna en de zon schijnt al volop. Het water van de laguna is zalig om te zwemmen en helemaal niet koud hoewel het toch diep is. De Jos wil eigenlijk ook graag eens zwemmen en hier is het mogelijk met een beetje hulp. Onze Chileense vrienden trekken met de Jos tot aan de oever, ze helpen hem van een trap tot bij het water en dan is het gewoon een kwestie van hem een duwtje te geven, recht het meer in. De Jos geniet echt van het water en blijft een dik half uur rondzwemmen maar de Chilenen zijn er toch niet echt gerust in en volgen hem heel de tijd met een grote luchtmatras. ’s Avonds komt er een hoop familie van onze vrienden aan, binnen een half uurtje staan er 5 tenten meer en zelfs de grootouders slapen in een tentje, ze zijn 91 en 83 jaar oud maar nog fit genoeg om te kamperen. We worden aan iedereen voorgesteld en het is een rommelige, gezellige bende maar we kruipen toch iets vroeger in ons bed dan gisteren want morgen begint echt onze terugreis.


Zaterdag 06/02


Het terugreizen is begonnen, we willen vandaag vlakvoor de Argentijnse grens slapen en morgen heel vroeg de grens oversteken, hopelijk valt het allemaal mee aan de grens. We zijn vroeg opgestaan maar als we buiten komen is de grootvader van 91 jaar al aan het vissen, echt een supermens is dat. We nemen afscheid van de Chileense familie, echt op zijn Zuid Amerikaans met veel emotie en tranen en vertrekken richting grens. Tegen een uur of vijf vinden we een mooi plekje op 6 km voor de grens, we zitten op 2990 m hoogte en het is frisjes maar de bergen zijn prachtig. Als we zitten te eten met zicht op de bergen zijn we het er over eens dat we dit toch wel gaan missen, de prachtige natuur en ons vrije leventje.


Zondag 07/02


We hebben niet echt goed geslapen waarschijnlijk omdat we niet meer gewoon zijn aan de hoogte maar om 8 uur vertrekken we toch richting grens. 20 km voor de grens komen we bij de 1ste controlepost en daar krijgen we een stempel, 5 km verder is er weer een controlepost en daar wordt er weer een stempel bij gezet. Uiteindelijk komen we 15 km verder bij de echte grens en daar moeten we eerst naar de Chileense immigratie en naar de Chileense douane en daarna hetzelfde aan de Argentijnse kant. We zijn over de grens en we zijn een hoop stempels rijker. 7 Februari staat er op onze papieren dus 7 oktober 2010 moeten we terug met onze auto over de grens en daar zijn ze heel, heel streng op. We zijn terug op weg naar de Juan, het is niet echt druk op de weg maar er zijn veel wegenwerken tussen de grens en Mendoza en dat wil zeggen, veel wachten en slechte weg. Van Mendoza rijden we door de provincie San Luis, een ongelooflijk saaie provincie maar het is de korste weg en de wegen van San Luis zijn de beste van heel Argentinië. Het is bijna 8 uur ’s avonds als we in Rio Cuarto zijn en de Jos zijn pijp is uit, we besluiten hier op een camping te blijven overnachten en morgen verder naar de Juan te rijden. Villa General Belgrano is maar een dikke 120 km meer maar het is goed geweest voor vandaag. Op de camping is het druk en de geur van gebakken vlees komt ons al van ver tegemoet, we zijn echt terug in Argentinië.


Maandag 08/02


Feliz cumpleaños Thiago


We zijn terug in Villa General Belgrano, voor ons is het al een klein beetje thuiskomen. We gaan langs de Juan zijn bike shop om onze koffers op te halen en dan zullen we er eens aan beginnen. Vandaag gaan we in Belgrano nog een coiffeur proberen te vinden want het is weer dringend nodig en daarna gaan we beginnen aan de grote kuis. We zijn nu nog twee dagen in Belgrano maar we hebben hier nog van alles te doen en te regelen en donderdagmorgen zitten we al op het vliegtuig richting Buenos Aires.

dinsdag 2 februari 2010

Terug naar de kust

Donderdag 28/01


Toen we vanmorgen naar een waterval in de buurt gingen zien stond er een jong Chileens koppeltje langs de weg te liften, we hebben al hun pakken en zakken in de auto geladen en 20 km verder in Yungay hebben we ze afgezet. We zijn in Yungay wat gaan winkelen en eens op internet geweest en daarna wilden we naar het Nationaal Park Laguna del Laja rijden. We waren juist buiten Yungay en wie stond daar, onze lifters, ze wilden ook naar de Laguna dus we hebben ze maar weer meegenomen. De Laguna de Laja is echt een prachtig natuurgebied, in 2005 is er een vulkaanuitbarsting geweest en alles zit er onder een dikke laag lava. Heel het lavaveld is bezaaid met graven van Chileense soldaten , er is hier een afdeling van het Chileense leger en die mannen konden niet meer gaan lopen toen de vulkaan uitbarstte. We zijn tot vlakbij de Argentijnse grens gereden en hebben eens van verre gewuifd naar mijn lievelingsplaatsje, Chos Malal, dat aan de overkant ligt. Onze lifters, die heel de dag bij ons geweest zijn, gaan terug naar de stad liften en wij willen in het Nationaal Park slapen, er is een camping en die vragen schandalige prijzen maar wij hebben een schitterend plekje gevonden juist buiten het park.

Vrijdag 29/01

Vanaf de Laguna de Laja rijden we richting kust, we willen naar Conception, aan de Pacific, en daarna willen we stilaan terug naar het Noorden rijden. Onderweg stoppen we nog even bij een waterval, er zijn hier echt mooie watervallen in de buurt maar we blijven er maar even want overal staan ze met folders van veel te dure campings te zwaaien en wij zijn niet zot. Een stukje verder zien we een mooi plekje bij een rivier, er staan een hoop tenten en wij gaan erbij staan. Het is geen camping, het lijkt meer op een zigeunerkamp want het is ongelooflijk wat de Chilenen meesleuren als ze gaan kamperen. Naast ons zit een familie en ze hebben hun stoelen en tafels, compleet met kanten tafelkleedje, van thuis mee en zelfs een sjottersspelleke, niet zo maar een plastieken ding maar echt zo een zwaar houten ding zoals er bij ons in de cafés staan. De vrouwen hebben allemaal hun schort bij en staan heel de dag te koken op een houtvuur en de mannen rijden af en toe om een vracht hout. Het is prachtig om alles van op een afstandje te bekijken en al hebben ze hier totaal geen luxe, ze zijn allemaal even vrolijk.

Zaterdag 30/01

We rijden vandaag terug naar de kust en willen eens in Lota gaan kijken. Lota is een oude mijnwerkersnederzetting en was vroeger een welvarend stadje maar toen de mijnen sloten is de verloedering begonnen, praktisch heel het stadje zat in één klap zonder werk. De eigenaar van de mijn woonde ook in Lota en je kan het park, dat bij zijn huis hoorde, bezoeken. De weelde hier in het park staat in fel contrast met de oude mijnwerkershuizen en met de rest van het dorp, de armoede straalt er echt vanaf. Een paar kilometer voorbij Lota vinden we een camping, ze ligt vlakbij het strand maar ziet er wel redelijk marginaal uit. Ook hier zitten de Chilenen weer te kamperen met heel hun hebben en houden van thuis en het is niet bepaald de betere klasse die hier kampeert. Overal op de camping klinkt muziek en overal zijn de mensen voor hun tenten aan het dansen, wij krijgen bezoek van een hoop kinderen die nog nooit in een mobilhome geweest zijn, we laten ze in de auto en als ze de CD speler ontdekt hebben is het feest compleet. Het is reuze gezellig hier, waarschijnlijk veel gezelliger dan in een sjiek 5 sterren hotel en hier zijn de Chilenen echt vrolijk en vriendelijk, ze hebben humitas voor ons gemaakt het is een soort maïspuree met ajuin opgerold in maïsbladeren en het smaakt lekker.

Zondag 31/01

Feliz cumpleanos Naty y Mica.

Gelukkige Verjaardag Ronan, 1 jaar. Het is alweer 1 jaar geleden dat ik helemaal de kluts kwijt was toen je daar plots in de wieg lag.

We rijden vandaag een stukje boven Conception, er zijn daar schijnbaar mooie, kleine baaien maar eerst kopen we onderweg fruit, er staan hier overal fruitstalletjes langs de weg met abrikozen,nectarines,meloen, advocado’s, aardbeien en frambozen. Chili is dan ook de grootste fruitexporteur ter wereld. Een stuk boven Conception zijn inderdaad prachtige zandstrandjes maar het is niet altijd even gemakkelijk om erbij te geraken, de weg loopt een heel stuk boven de zee. We vinden toch een toegang tot een kleine baai, er woont een boer en je moet over zijn land om er te geraken maar dat is geen probleem, we mogen er zelfs overnachten. Het is een fantastisch plekje, we staan bijna op het strand en de kleine baai ligt verscholen tussen de rotsen en dennenbomen, echt een klein paradijsje. We willen hier morgen ook nog blijven want zo een mooi plekje vindt je niet gemakkelijk.

Maandag 01/02

We hebben fantastisch geslapen hier aan het strand. Ik maak een groot houtvuur aan om water te koken voor de was, afwas en voor het eten. Terwijl de Jos nog wat aan de auto prutst sjouw ik weg en weer naar mijn houtvuur met potten water. Het is helemaal geen vervelend karwei, in de zon en met het geluid van de Stille Oceaan op de achtergrond. De rest van de dag zitten we te genieten van de zon en van de zee, we krijgen nog bezoek van een Chileen die vlakbij, op het strand, woont. We verstaan geen woord van de mens maar knikken en lachen op de juiste moment want hij blijft maar doorbabbelen. Om een uur of 10 is mijn hout op en gaan we slapen.