woensdag 25 januari 2012

State Parks in Texas

Woensdag 18/01



We rijden langs de Wal-Mart en slaan wat voorraad in want we willen een aantal dagen op Goose Island blijven, tenminste als het daar meevalt. Het kleine State Park Goose Island valt niet gewoon mee maar ziet er super uit. De plaatsen voor de mobilhomes zijn vlak bij de baai van Aransas en voor elke mobilhome is er een overdekte zitplaats, nu de zon nog. De Jos pikt direct zijne bike aan en gaat fietsen, schijnbaar kennen ze dat niet in de States want hij wordt overal tegengehouden. Als hij uren later nog niet terug is ga ik eens een kijkje nemen, ze zijn volop foto’s van hem aan het maken, hij moet een stukje rijden, zijn bike aan- en afkoppelen enz….. en als een volleerd fotomodel (????) poseert hij voor de camera. We vallen hier sowieso al op met onze Belgische nummerplaat en de Josmobiel ziet er ook heel anders uit dan de supergrote mobilhomes hier dus het is heel de dag al druk, en heel gezellig, aan de auto en mijn adreskaartjes zijn bijna op.


Donderdag 19/01

Gelukkige verjaardag Carolien


We worden wakker met een stralende zon, het is hier natuurlijk niet zo warm meer als in Florida maar we halen vandaag toch 20°. We maken een flinke wandeling, door de bossen hier en voor de rest kletsen we wat met de buren. De mensen die hier staan komen van Wisconsin, Idaho, Michigan, Iowa enz….allemaal zijn de koude in het Noorden ontvlucht, de meeste van hen blijven heel de winter in het Zuiden en gelijk hebben ze want één van hen vertelde dat er bij hen thuis nu 1.80 m sneeuw lag. Onze buurman is een paar maanden geleden op zalm gaan vissen, in Alaska, en heel zijn ijskast zit nog vol dus hij geef ons een pakje zalm cadeau en zegt dat het de beste vis van de wereld is, we zullen zien.


Vrijdag 20/01


Er zijn trompetkraanvogels gesignaleerd op Goose Island en de Jos pikt zijn bike aan om te gaan kijken, hij heeft er een aantal gezien in de verte. We bakken de zalm die we van de buurman gekregen hebben en echt waar, ik heb nog nooit in mijn leven zo’n lekkere vis gegeten, de mens glundert helemaal als we dat zeggen. ’s Namiddags ga ik met de Jos wandelen naar de plek waar hij de trompetkraanvogels gezien heeft en dat is een heel eind weg, als we terug bij de auto komen hebben we een dikke 8 km gedaan. De kraanvogels hebben we in de verte zien vliegen en dat is goed genoeg voor mij, ik wandel er niet meer naartoe. Volgens de parkwachters waren er in 1941 maar 15 trompetkraanvogels meer in heel de wereld en dit jaar hebben ze er ongeveer 250 geteld dus dat gaat vooruit. Morgen vertrekken we hier en rijden weer een stukje dichter naar Austin toe.



Zaterdag 21/01


We zijn vertrokken van Goose Island en rijden een beetje noordelijker, onderweg zien we dat veel boeren aardoliepompen op hun velden hebben staan en ik vermoed dat het meer opbrengt dan boeren. We stoppen bij Lake Corpus Christi maar de camping daar vinden we maar niks, het weer zit ook niet mee want het is aan het motregenen en dan ziet er alles anders uit. Iets verderop is nog een State Park, Choke Canyon en de camping daar is fantastisch. We hebben een mooi plekje, vlakbij het meer, een overdekt plekje om te eten en we besluiten hier voor twee dagen te blijven.


Zondag 22/01


We worden gewekt door een stralende zon en tegen de middag is het echt warm, het is zeker 26° en daar gaan we volop van genieten voor we terug gaan naar ons koud Belgenlandje. Inmiddels is heel de camping weeral op de hoogte dat we van België zijn en dat we helemaal vanuit Zuid-Amerika gekomen zijn, het schijnt de Amerikanen wel te fascineren aan het bezoek te zien dat we krijgen. Choke Canyon is een prachtig parkje, vanmorgen liepen er vier herten achter de auto door en als de Jos gaat biken ziet hij wilde kalkoenen en een hoop schildpadden. ’s Avonds maken we een groot kampvuur en we krijgen bezoek van twee mannen van Michigan, het wordt een hele gezellige avond bij ons kampvuur en ik denk dat we volgend jaar toch eens een bezoekje gaan brengen aan Michigan.


Maandag 23/01


We gaan afscheid nemen van de mensen van Michigan en rijden richting San Antonio. We rijden niet over de grote baan want op de kleine wegen is dikwijls veel meer te zien. Het valt echt op hoe droog het in Texas is, de rivieren staan droog, in de meren is de waterstand met meters gedaald. Volgens de mensen hier was het een vreselijk hete, droge zomer en de toestand wordt op sommige plaatsen dramatisch en ze smeken hier om regen. We passeren een paar kleine dorpjes en ook hier staan overal weer oliepompen op de velden en ze zijn volop bezig met nieuwe installaties te bouwen. In San Antonio doen we nog eens boodschappen voor onze laatste week kamperen want volgende week zijn we bij Margot. Een eind voorbij San Antonio is Guadelupe River State Park en daar gaan we een paar dagen blijven.


Dinsdag 24/01


Droogte in Texas, ik moet het niet weten want het is hier al sinds vanmorgen aan het regenen. We mogen eigenlijk niet klagen want dit is nog maar de 2de dag op heel onze reis dat we echt regen hebben en het is hier meer dan nodig. We kunnen tot in de namiddag buiten zitten onder ons zonnescherm maar dan wordt het kouder en trekken we ons terug in de Josmobiel waar we de chauffage opzetten en luisteren naar het gekletter van de regen op ons dak.


Woensdag 25/01


Het is nog altijd overtrokken maar, gelukkig voor ons, is het droog. We vertrekken van Guadelupe River en gaan één nacht op een privé camping staan, daar heb je wasmachines en gewoonlijk goei internet. We gaan alvast de Josmobiel wat opruimen en zoveel mogelijk wassen want ik wil niet met hele zakken was bij Margot binnenkomen. Het privé campingske is goed in orde en het zit, zoals op heel veel campings, vol vaste bewoners. Je kan hier een cursus line dansen doen maar daar ga ik toch maar niet voor blijven.

dinsdag 17 januari 2012

Texas, The Lone Star State

Vrijdag 13/01


Gelukkige verjaardag Gust.


We laten de bayou’s achter ons en gaan op weg naar de kust van Louisiana, om daar te geraken moeten we eerst een overzetboot nemen. Als we, met de overzetboot, de rivier oversteken worden we gevolgd door dolfijnen en er is zoveel stroming in de rivier dat het lijkt op ze blijven terplaatse zwemmen. Het landschap is vlak en troosteloos, grasland met veel kreken, de bomen zijn allemaal weggewaaid na de laatste orkaan. Als het water hier een halve meter hoger komt dan normaal loopt het zeker 50 km landinwaarts, geen wonder dat alle huizen hier op palen staan en sommigen redelijk hoog. We dachten aan de kust wel een camping te vinden maar daar is helemaal niks te zien dan wat vervallen huizen en een paar vissersbootjes dus rijden we een eindje verder landinwaarts en daar vinden we in een klein boerendorp een camping.


Zaterdag 14/01


Vandaag verlaten we Louisiana en willen we tot in Texas rijden. Louisiana heeft één van de gezelligste steden waar ik ooit geweest ben, mooie oude plantages, de bayou’s ……maar voor de rest is het de armste staat waar we door gereden zijn. Het lijkt wel of Louisiana één groot trailerpark is, natuurlijk zijn er, na de grote orkanen zoals Katrina, veel mensen alles kwijtgeraakt en wonen nu in die trailerparken. De wegen zijn er ook veel slechter dan in de andere staten maar ja, Louisiana is eigenlijk één groot moeras dus alles verzakt er. Het grote pluspunt van Louisiana zijn de mensen, ze zijn vriendelijk, vrolijk en er klinkt overal muziek. We rijden Texas binnen, vlakbij de kust, en we willen naar het Sea Rim State Park maar als we daar aankomen is het gesloten, ook daar is alles weggeblazen door de laatste orkanen. Terug het binnenland in dan maar en vlakbij Houston vinden we een camping.


Zondag 15/01


Maia, een hele gelukkige verjaardag en een dikke kus van ons.


Voor die paar weken die ons nog resten gaan we door Texas rijden, door een klein stukje dan toch want Texas heet niet voor niks The Big State. We willen nog terug naar de Golf van Mexico waar een paar mooie State Parks zijn en een groot vogelreservaat. Vandaag zijn we op weg naar het Lake Texana State Park, een dikke 100 km ten zuiden van Houston. We passeren Houston heel vlotjes maar ja, hier wordt dan ook niet op een rijvak gekeken. We rijden over een 6-baans weg waar soms vier of vijf bruggen overweg gaan, geen wonder dat het verkeer zo vlotjes verloopt, volgens de Jos kunt ge hier met uw ogen dicht auto rijden. Aan Lake Texana krijgen we een mooi plaatsje, vlakbij het meer, toegewezen. Ons plekje is aangepast en is vlakker en breder dan de andere en dat wil wat zeggen hier in Texas want everything is big hier.


Maandag 16/01


We starten de dag met een flinke wandeling van een kilometer of zes, de wandelpaden hier, langs het meer en door de bossen, zijn breed en de Jos kan er met zijn bike overal door. De rest van de dag relaxen we een beetje aan de oever van het meer en babbelen we wat met onze buurman. Onze buurman heeft een half jaar geleden een hartinfarct gehad en nu wil hij anders gaan leven, hij heeft een mobilhome gekocht en dit is zijn eerste reis (50 km van zijn huis) maar hij heeft grote plannen want hij wil naar Alaska. We hebben op deze reis al 8 staten gedaan en overal hebben we heel toffe mensen leren kennen en heel mooie dingen gezien maar toch is Texas, tot hiertoe, één van mijn favoriete staten.


Dinsdag 17/01

Gelukkige verjaardag Fridi

We zijn op weg naar Aransas Wildlife Refuge en we rijden door de prairies met hier en daar een piepklein dorpje met een supermarkt, een grote wapenhandel en een naftpomp en dat is het zo wat. De prairies doen ons echt denken aan de pampas in Argentinië alleen is de lucht hier niet zo blauw, het is al heel de dag bewolkt maar het is zeker niet koud. In Aransas Wildlife Refuge komen, met uitsterven bedreigde kraanvogels, overwinteren maar ofwel zijn ze al uitgestorven of ze zijn ergens waar wij niet zijn want we zien er geen één. Op onze wandeling komen we een Texaan tegen die 5 jaar in Brussel gewoond heeft en volgens hem hebben wij de beste restaurants van heel de wereld en ik denk dat de mens gelijk heeft. We wilden vandaag eigenlijk naar Goose Island State Park, aan de kust, maar omdat ik dringend de was moet doen nemen we, voor één nacht, een privé camping en daar doe ik de was en de plas.

donderdag 12 januari 2012

Born on the bayou

Zondag 08/01


We nemen vandaag een beetje een rustdag. We ontbijten op ons gemakske en vertrekken dan uit New Orleans, een stad die we niet snel zullen vergeten. Een stukje buiten de stad, in de wetlands van New Orleans, ligt Bayou Segnette en dat wordt vandaag onze bestemming. We betalen ineens voor 2 nachten want er liggen hier een paar grote plantages in de buurt en die willen we morgen bezoeken. Voor de rest van de dag zitten we op de camping en ik doe de was, je mag hier gratis de wasmachines en droogkasten gebruiken dus daar profiteer ik gauw van.


Maandag 09/01


Vandaag gaan we een paar plantages bezoeken, ze liggen allemaal vlakbij de Mississippi. Eerst rijden we naar de Oak Alley Plantage, het zicht op de oprijlaan met de oude eiken is precies een Hollywood scene. Schitterend, dit is echt wat ik me van de plantages in het diepe Zuiden voorgesteld had. Omdat Oak Alley zo mooi is nemen we hier een rondleiding met een gids en dat is echt de moeite, je krijgt alle uitleg over het huis, de verhalen over de familie, de suikerrietplantage en over de slaven die op de plantage werkten, in het huis werkten 20 slaven en op de plantage nog eens 95. Er zijn verschillende films opgenomen op deze plantage, vooral de oprijlaan met de eiken is heel populair bij de filmmakers. Een eindje verder staat de San Francisco Plantage en de Laura Plantage maar daar gaan we niet binnen. De plantage eigenaars zouden wel raar opkijken als ze hier nu zouden komen want vroeger stonden hun huizen hier alleen aan de Mississippi en nu staan ze bijna tussen de grote olieraffinaderijen van Exxcon, Shell en BP. We slapen nog een nachtje op de camping en morgen rijden we naar de Bayou’s, dus ik begin alvast te zingen : “Born on the bayou”.


Dinsdag 10/01


We zijn van de grote baan afgegaan en rijden door het platteland van Louisiana. We passeren kleine dorpjes met Franse namen zoals : Thibodaux, Houma, Paradis enz…., de dorpjes zien er armmoedig uit, er is duidelijk geen weelde hier in Cajun Country. Franse immigranten vestigden zich hier rond 1700 en ze werden door de Britten naar de afgelegen bayous verdreven, zo ontstond hier een cultuur vol Franse en Creoolse invloeden die vooral tot uiting komt in de muziek en de kookkunst. Er wordt in veel dorpjes aan de bayous nog een soort Frans gesproken, als je heel goed luistert kan je ze verstaan maar als ze Engels spreken moet je ook heel goed luisteren want dat klinkt ook anders. We rijden langs Black Bayou en Bayou du Large en als ik nog één keer “Born on the bayou” zing mag ik te voet verder. Aan Lake Poularde vinden we een camping en daar gaan we een nachtje blijven.


Woensdag 11/01


Vandaag gaat het verder door Cajun Country en we passeren vandaag echt een paar hele mooie dorpjes, St. Martinsville en Breaux Bridge waar een oude ophaalbrug staat over Bayou Teche. We volgen Bayou Teche tot aan het Atchafalaya Swamp en daar gaan we een boottochtje maken. De schippers zijn allemaal oude mannen en hun boten zijn niet veel jonger en ook hier spreken de oudere mensen weer een soort Frans. Het tochtje met de boot door het grote moeras en door Bayou Teche is fantastisch, af en toe heeft de boot moeite met de waterplanten maar we hebben een goeie schipper. We zien wel geen alligators want het is te koud en ze liggen, deze tijd van het jaar, op de bodem van de rivier en zijn in een soort winterslaap. Hier en daar wonen er nog mensen, op woonboten, in de bayous en onze schipper is daar ook geboren. De schippers hebben ook een paar plaatsen voor mobilhomes aan de rand van de bayou en we gaan hier blijven vannacht want het is een schitterend plekje. Tegen de avond komen er honderden reigers en ibissen een plaatsje voor de nacht zoeken in de bomen vlakbij ons, prachtig zitten we hier.


Donderdag 12/01


Vandaag wilden we eens wat kilometers gaan doen maar de auto heeft weer maar eens startproblemen. De problemen met ons servostuur hebben we onder controle maar die startproblemen blijven maar duren. We hadden nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om in de States een goeie garage te vinden maar het is toch een probleem, de meeste kennen niks van dieselmotors en het type Mercedes waar wij mee rijden kennen ze hier niet en ze werken er niet graag aan. In Zuid-Amerika was dat een stuk eenvoudiger daar repareerden ze gewoon alles zonder zich vragen te stellen maar hier amaai zenne op dat punt doen ze moeilijk. Uiteindelijk vinden we een garage en daar willen ze direct kijken wat er aan de hand is. We schijnen geen lekken te hebben maar de terugslagklep in de dieseltank zou niet goed meer werken en die hebben ze niet in voorraad. Ze weten nog wel een andere oplossing maar daar hebben ze geen tijd voor dus de Jos gaat dat zelf doen en we zullen dan weer wel verder zien. We rijden tot we aan een kleine camping komen en daar kruipt de Jos direct onder de auto en hopelijk krijgt hij het opgelost.

zaterdag 7 januari 2012

New Orleans

Vrijdag 30/12


Vandaag willen we nog eens wat kilometers doen en we willen op zoek gaan naar een mooie camping om Oudjaar te vieren. We rijden langs de “Forgotten Coast” en het valt op dat hier bijna alles te koop staat. Een eindje verder aan de “Emerald Coast” is veel meer leven en daar vinden we een camping aan het strand, we staan met de Josmobiel op 50 meter van het prachtige, witte zandstrand. De camping is eigenlijk veel te duur voor wat het is maar ja dat heeft natuurlijk met de ligging te maken, trouwens de douches zijn super de luxe vooral voor de gehandicapten want dat is een complete badkamer met ligbad.


Zaterdag 31/12


We gaan Oudjaar op de camping vieren want als we hier op restaurant gaan kennen we toch ook niemand en meestal is het op de campings veel gezelliger. Het is een stralende dag vandaag, de zon schijnt volop, de zee is azuurblauw dus echt bikiniweer. We krijgen ’s avonds bezoek van Peggy & David, een Amerikaans koppel, ze hebben een fles wijn bij en toevallig hadden wij er ook koud staan dus het werd een onverwacht gezellige avond. David heeft een toestel uitgevonden voor electrische stimulatie en wil dit op Jos uittesten, het zou helpen voor spier- en zenuwherstel, pijnbestrijding en ook voor een betere doorbloeding. We gaan morgen zeker bij hem langs om het te proberen.


Zondag 01/01


Gelukkig Nieuwjaar iedereen.


We vertrekken vandaag maar gaan eerst langs bij Peggy & David. David legt ons de werking van het toestel uit en geeft Jos een behandeling in de auto, voor David is het de eerste keer dat hij iemand behandelt die achter het stuur zit en dan nog op het strand ook. Hij schenkt ons een toestel en wij gaan dat zeker alle dagen gebruiken en hopelijk werkt het voor de Jos. Het heeft waarschijnlijk zo moeten zijn dat we mekaar tegenkwamen en we zullen hen niet snel vergeten, echt toffe mensen. Omdat we redelijk lui zijn vandaag rijden we maar een paar mijl verder naar Henderson State Park , ook aan het strand. Als we een strandwandeling maken zijn de dolfijnen vlakbij het strand aan het spelen, ze genieten duidelijk ook van het goeie weer.


Maandag 02/01


We zitten nog aan Henderson Beach, er is een koudegolf voorspeld en die zou een aantal dagen aanhouden. Het is duidelijk frisser dan gisteren maar als de zon erdoor komt is het nog lekker warm. We maken een strandwandeling en daar geraken we aan de praat met een bejaard koppel uit Alabama. Ze zijn 84 en 82 jaar oud en hebben zowat heel de wereld afgereisd, ze zijn al een paar keer in Europa geweest en willen nog wel eens terug maar ze denken dat geen enkele firma nog een auto aan hen wil verhuren. Ik zie die mensen eerlijk gezegd ook niet over de Ring rijden en door Brussel, ze zijn hier zo’n grote, brede en rustige wegen gewoon dat het ferm zou tegenvallen. We hebben toch maar een goeie babbel gehad met hen en terug op de camping kruipen we in de Josmobiel want het koudefront is echt aangekomen nu.


Dinsdag 03/01


Vannacht was het berekoud en we hebben zelfs de chauffage op moeten zetten, ongelooflijk wat een verschil met 3 dagen geleden, toen lag ik nog in bikini op het strand. Omdat het koud is gaan we vandaag maar een stuk rijden. We bezoeken het stadje Pensacola, het oudste stadje van Florida, en dan verlaten we Florida en rijden Alabama binnen. We moeten maar 60 mijl door Alabama dus een uur later staan we in Mississippi. Aan het Welcome Center van Mississippi mogen we blijven overnachten en ze vragen bezorgd of we wel verwarming in de auto hebben omdat het een hele koude nacht gaat worden. We krijgen koffie van de mensen van het Welcome Center en ik mag lekker bij de open haard zitten met mijn computer, toffe mensen in Mississippi.


Woensdag 04/01


Als we ’s morgens wakker worden is alles wit, het heeft serieus gevroren maar de zon komt er gelukkig al gauw door. We wuiven nog eens naar Mississippi en een dik uur later staan we bij het Welcome Center van Louisiane en ook daar krijgen we koffie aangeboden, ze zeggen zelfs dat we onze thermos moeten halen en daar vullen. We nemen wat kaarten en brochures mee en gaan op weg naar New-Orleans. 7 km buiten New-Orleans vinden we een camping met alles er op en aan en een pak goedkoper dan in Florida. Ze hebben gratis shuttle diensten naar New-Orleans dus morgenvroeg om 9 uur brengen ze ons naar de stad. Het is inmiddels een pak warmer geworden dus hopelijk is de koudegolf weer voorbij.


Donderdag 05/01


Om 9 uur staan we klaar om naar New-Orleans te vertrekken, het busje van de camping pikt ons vanavond om 6 uur terug op. Dat is gemakkelijk, je kan je auto gewoon op de camping laten, je moet niet zoeken naar een parkeerplaats enz. We worden gedropt vlakbij het French Quarter, het oude gedeelte van de stad, de smalle straatjes zijn mooi en vooral de balkons van ijzersmeedwerk zijn prachtig. New-Orleans is echt gezellig, overal restaurantjes, bars en overal klinkt muziek, op elke hoek staat wel een groepje te spelen en er zijn er bij die echt goed zijn. We gaan eten in een typisch Cajun restaurant, het eten was heel lekker maar serieus gekruid en we denken dat we straks wel plaats zullen hebben in het busje. We wandelen nog wat langs de Mississippi en luisteren wat naar de groepjes die op het plein spelen en dansen en trekken dan terug naar de camping.


Vrijdag 06/01


Gelukkige verjaardag Sam


Vandaag blijven we op de camping, we hebben nog het één en ander aan de auto te doen en gaan ook nog efkes langs een garage om wat te laten controleren. Bij de garage worden we direct geholpen en alles is ok volgens die mannen. De lek die we hebben aan het servostuur is er natuurlijk nog altijd maar we doen er af en toe wat olie bij en dat gaat goed. Het wordt inmiddels drukker en drukker op de camping, dit weekend is het de superball in New Orleans en daar komt enorm veel volk op af. Naast ons parkeert een mobilhome met 4 dikke Texanen, ze hebben een grote TV, een grote barbecue en heel veel bier bij.


Zaterdag 07/01


We gaan nog eens een dagje terug naar New Orleans, we willen vandaag met de Mississippi River Boat gaan varen. De Nantchez is de enige nog werkende stoomboot hier op de Mississippi en zo’n tochtje willen we niet missen. We schepen in voor een 2 uur durende trip en het is zo mooi om dat grote wiel achter aan de boot in beweging te zien komen. We eten op de Nantchez, het eten is niet het allerbeste maar de dining-room is prachtig en terwijl we eten speelt er een jazz orkestje op de achtergrond. Na onze rivertrip wandelen we nog wat door de stad waar de football gekte nu echt toegeslagen heeft, het is druk en overal zie je de fans, compleet met fanfares en cheerleaders. In Bourbon Street waar het uitgaansleven zich afspeelt is het supergezellig en de balkons zitten al vol mensen. Morgen vertrekken we hier maar New Orleans is zeker één van de gezelligste steden waar we ooit geweest zijn.