Langs de Golf van Mexico.

Zaterdag 18/01

 

Gelukkige verjaardag Marcel

 

We vertrekken met een volle watertank en een volle batterij uit het State Park en gaan eerst langs de wasserij, dat is al weer even geleden. Sinds gisteren is Jos zijn voet gezwollen en voelt warm aan, de wond ziet er wel niet ontstoken uit maar we zijn niet gerust in de zaak.  De mensen van de wasserij verwijzen ons naar een walk-in clinic vlakbij en bieden aan om onze was te doen terwijl wij naar het ziekenhuis gaan.  Bij de walk-in Clinic worden we vriendelijk ontvangen en wordt de Jos vakkundig geholpen door een kordate dokteres, ze had vooral belangstelling voor onze reizen en had zelf, op haar Harley Davidson, Centraal- Amerika doorkruist.  De dokteres schrijft een speciale brandwonden zalf voor en een flinke dosis antibiotica omdat de wond redelijk diep is en ze geen risico wil lopen op infecties. De voorschriften worden doorgebeld naar de apotheek van Walmart en daar kunnen we ze morgenvroeg ophalen dus gaan we op hun parking slapen.

 

Zondag  19/01 en maandag 20/01 Galveston Island

 

Gelukkige verjaardag Caroline (19/01)

 

We halen onze medicijnen op bij Walmart en rijden de stad Galveston uit naar de stranden van Galveston Island, je mag hier overal met de auto op het strand en je kan, over het strand,  van het éne kustplaatsje naar het andere rijden.  We parkeren op het strand en zetten de auto zo weg dat we lekker uit de wind zitten, het is niet echt warm maar de zon schijnt weer volop en dat is het voornaamste. Tegen de avond zetten we de auto een beetje dichter bij de duinen en blijven op het strand slapen.  De volgende dag rijden we gewoon een paar stranden verder, van Galveston Island naar Follets Island. De stranden zijn hier prachtig, breed en uitgestrekt en hier en daar staat een huis langs de stranden maar er is weinig of geen bewoning.  Omdat de stranden hier een harde ondergrond hebben kan Jos er zonder problemen met zijn rolstoel over rijden. We wandelen uren over het strand zo blij als kleine kinderen, het is dan ook meer als 15 jaar geleden dat we met ons tweetjes een echte strandwandeling, zonder duwen en trekken, konden maken. We staan nu al enkele dagen met onze auto op het strand en het zand zit echt overal, in de kasten, in ons bed, in onze ogen, oren, neus en tussen onze tanden maar al die ongemakken wegen niet op tegen, het inslapen met het ruisen van de golven onder een schitterende sterrenhemel en wakker worden met de prachtige zonsopkomst boven de Golf van Mexico.

 

Dinsdag 21/01 en woensdag22/01 Matagorda Bay

 

We hebben deze morgen weer een prachtige zonsopkomst gehad maar een paar uurtjes later is het beginnen waaien, we worden compleet gezandstraald en daarom besluiten we wat te gaan rijden en dan maar zien wat de wind doet. We stoppen onderweg, checken onze mails  en drinken een koffietje en daarna is de wind al veel minder fel.  Wij zijn inmiddels in Matagorda Island aangekomen, we willen hier een paar dagen blijven en met al dat zand in onze auto hebben we al flink wat water verbruikt maar je wordt creatief als je boondockt.  We passeren iemand die zijn pick-up truck aan het wassen is en ik vraag hem vriendelijk  of hij onze watertank wil vullen,  dit is geen enkel probleem. Ik bied aan om hem te vergoeden maar daar wil de brave man absoluut niets van horen en hij geeft ons ook nog een paar goeie tips voor overnachtingsplekjes.  We parkeren  de Josmobiel aan de oever van de Rio Colorado die hier uitmondt in de Golf van Mexico en daar gaan we een paar dagen blijven, we zitten aan de rivier en kunnen de Golf van Mexico zien maar er is een pak minder wind dan aan het strand zelf.  We genieten van het zonnetje en van de toeren die de pelikanen uithalen wanneer ze de rivier in duiken, als er ook nog eens een dolfijn voorbij gezwommen komt kan onze dag niet meer stuk.

 

Donderdag 23/01 t/m dinsdag  28/01 Goose Island State Park

 

We worden door een paar vissers gewaarschuwd dat er ander weer op komst is, er zou een serieus koudefront aankomen met stormachtige wind en dat betekent, weg van de stranden.  We rijden naar Goose Island State Park, dit park ligt ook aan de Golf van Mexico maar de camping ligt een paar kilometer landinwaarts, verscholen in het bos.  We krijgen een prachtige campingplek toegewezen en we kunnen ook hier weer gebruik maken van onze Texas State Park Pass. Als we aankomen op Goose Island schijnt de zon en loopt iedereen in T-shirt over de camping maar we weten al, uit ervaring, dat het weer in Texas extreem kan zijn.  We zijn nog maar goed en wel geïnstalleerd als de temperatuur met 15 graden zakt en er een ijskoude noorderwind opsteekt, dus rap in de Josmobiel lekker bij ons elektrisch vuurtje.  ’s Avonds en ’s nachts rukt en trekt de wind aan de Josmobiel en soms wordt ik er bang van maar het orkaanseizoen is hier voorbij dus ik kruip diep onder het dekbed lekker dicht bij de Jos. Als we opstaan is het ijzig koud, wat een ongelooflijk verschil met een paar dagen geleden, toen zaten we lekker in het zonnetje op het strand en nu hangen de ijspinnen hier aan de goten van het douchegebouw. Goose Island is vooral bekend omdat de Whooping Cranes, grote witte kraanvogels, hier komen overwinteren en als we een rondje rijden zien we er een aantal zitten.  Het zijn prachtige vogels en het is indrukwekkend hoe groot ze zijn als ze vlak boven je hoofd vliegen.  De wond aan Jos zijn voet geneest verbazingwekkend snel, het is echt wonderzalf die de dokteres voorgeschreven heeft, we hebben nog nooit geweten dat een brandwond bij hem zo snel geneest.  

Van extreem weer gesproken, na de ijskoude nacht en dag is het de volgende dag alweer 16 graden en een dag later al 22 graden, we wisselen hier continue van sweaters en lange broeken naar T-shirts en korte broeken. Normaal gezien zouden we maandagmorgen hier vertrekken maar omdat ik wat ziek ben hebben we 2 dagen bijgeboekt, het is echt geen goed idee om met een zieke kop te gaan rijden en we waren het hier zeker  nog niet beu ook. De Jos gaat wat biken, op zoek naar de whooping cranes en ik heb, aan de Josmobiel, gezelschap gekregen van een kardinaalvogel die de hele tijd, in onze autospiegels, met zichzelf aan het vechten is. Zo gauw ik terug helemaal op mijn plooien ben rijden we weer een beetje verder naar het zuiden, langs de Golf van Mexico.

OP ZOEK NAAR DE ZON

Donderdag 09/01 – Vrijdag 10/01

 

We hebben het gezien in Florida, de regen komt met bakken uit de hemel  en we gaan op zoek naar de zon.  We rijden langs de stranden van de Golf van Mexico, het zijn prachtige stranden maar nu zien ze er troosteloos en grijs uit. ’s Middags kunnen we, aan het strand van Santa Rosa, toch nog buiten eten  maar even later begint het weer te gieten.  We overnachten in Panama City op de parking van Walmart, we parkeren onder de grote lampen en zien ’s morgens dat onze zonnebatterijen opgeladen zijn door de lampen van Walmart, wat een ongelooflijke camping is Walmart toch. Omdat het de volgende morgen nog grijs en koud is gaan we gewoon heel de dag rijden. We rijden Alabama binnen en buiten, in Mississippi stoppen we even bij het Welcome Center en iets verder op de parking van Flying J. gaan we overnachten. Flying J is een tankstation met speciale plaatsen voor mobilhomes, je kan er ook water tanken en je vuil water lozen, we zijn nu vlakbij Louisiana.

 

Zaterdag 11/01 – zondag 12/01 New Orleans

 

Als we Louisiana binnenrijden stoppen we even bij het Welcome Center om kaarten op te halen en wat informatie.  We gaan voor 2 nachten naar een State Park 6 mijl van New Orleans, het park ligt aan Bayou Segnette en het is er ongelooflijk rustig. We zijn nog maar even op de camping als we mensen tegenkomen waarmee we samen een boottocht gemaakt hebben in de Okeefenokee Swamp, dat is al even geleden dus er moet serieus bijgepraat worden. Het weer is toch een beetje beter geworden en morgen gaan we naar New Orleans.

Bayou Segnette ligt aan de andere kant van de Mississippi rivier maar er is een gratis voetgangersferry naar New Orleans.  Er is een bewaakte parking aan de ferry en dat is nodig in New Orleans en dus kunnen we met een gerust hart gaan genieten van deze fantastische stad.  Direct als je van de ferry komt hoor je de muziek en zie je het bruisende straatleven van New Orleans. Op Jackson Square zitten kunstenaars, handlezers, waarzeggers, er staan goochelaars en overal klinkt muziek en veel van de groepjes die op straat spelen zijn echt goed. We hebben geluk met het weer, de zon schijnt en het is warm genoeg om een Hurricane, dé cocktail van New Orleans te gaan drinken. Bij Café du Monde gaan we beignets eten, er kunnen ongeveer 300 mensen zitten en toch staat er een hele rij aan te schuiven voor het enige gerecht op hun kaart, beignets met bloemsuiker. Café du Monde is zogenaamd een Frans café maar het lijkt meer op Chinatown, er werken alleen Chinezen maar ze kunnen goed beignets bakken. We slenteren nog wat door de straten van het French Quarter en als de daklozen van New Orleans zich op hun banken beginnen te installeren is het tijd om terug naar de ferry te wandelen. De criminaliteit en ook de armoede zijn hier enorm gestegen na de orkaan Katrina, het stadsgedeelte waar onze auto staat, Algiers, is niet het allerbeste en er wordt dan ook aangeraden om daar voor de avond weg te zijn. De Josmobiel staat nog netjes op de parking, naast ons staat een Duitse mobilhome en die waren vergeten hun autoraam te sluiten maar alles is onaangeroerd dus het zal hier allemaal wel meevallen.

 

Maandag 13/01 t/m woensdag 15/01 Texas

 

Gelukkige verjaardag Gust 13/01

Gelukkige Verjaardag Maia 15/01

 

Als we maandag opstaan is het weer aan het regenen en geen klein beetje, de camping begint al onder water te lopen wat hier niet moeilijk is want we zijn langs alle kanten omringd door water, we pakken in en vertrekken richting Texas.  We nemen een weg door de bayou’s van Cajun Country, eigenlijk is het één grote armoede daar in de bayou en het is ongelooflijk wat een bende het is op sommige plaatsen. De bayou’s zijn van oudsher een schuilplaats voor verschoppelingen, gevluchte slaven en misdadigers. Ik kan me niet voorstellen dat je daar vrijwillig gaat wonen, het is er overal drassig en moerassig, het zit er vol alligators, slangen en ander ongedierte,  in de zomer is het bloedheet en vochtig en wordt je levend opgevreten door de muggen. We stoppen onderweg nog bij een apotheker want Jos heeft een flinke brandwond op zijn voet, met dat koude weer hebben we ’s avonds een elektrisch vuurtje aan en daar heeft hij waarschijnlijk te dicht bij gezeten. Als ik in de apotheek vraag om zalf voor brandwonden zeggen ze dat ik daar een voorschrift voor moet hebben en dus langs de dokter moet. Het is toch wel om achterover te vallen, ik kan in dit land, zonder problemen, een geweer en kogels kopen maar zalf voor brandwonden dat is een probleem. Ik koop wat verband, pleisters en een ontsmettende zalf en we zullen wel zien hoe het afloopt maar als het nodig is gaan we natuurlijk langs de ER.  In de late namiddag zien we de borden “Welcome to Texas” staan en dat is een beetje thuiskomen, we zijn echt graag in Texas, vooral de Jos. We gaan een tijdje aan de Golf van Mexico blijven, daarna wat aan de Rio Grande vlakbij de Mexicaanse grens en half maart vallen we weer binnen bij Margot.

De grote gele bol, die wij kwijt waren, is dus in Texas. We worden wakker omdat de zon zo fel binnen schijnt, we halen snel wat informatie en kaarten op en bellen nog eens met het thuisfront.  De volgende dagen gaan we het rustig aan doen want we hebben de afgelopen dagen genoeg kilometers gedaan.  We draaien van de Highway af naar de Golf van Mexico en in het kleine plaatsje Highlands zetten we ons op het strand.  We zien in de verte de olieplatformen in de Golf en achter ons zien we de Ja knikkers in de velden staan, we krijgen heel de dag bezoek van mannen die in de olievelden werken en de dag vliegt dan ook voorbij. ’s Avonds parkeren we op een parking aan het strand. De volgende dag rijden we Bolivar Island op, een schiereiland in de Golf van Mexico en hier is het strand veel mooier en breder dan waar we gisteren zaten.  Je mag hier overal met je auto op de stranden rijden, we parkeren de Josmobiel op het strand en pakken alles uit tot en met de barbecue. Er is een fris windje maar de zon schijnt volop, met een vest aan is het zalig op het strand en we genieten echt van ons dagje strand. Dankzij het extra wieltje, dat Jos gemaakt heeft voor zijn rolstoel, kunnen we een flinke strandwandeling maken bij laag water. De Amerikanen doen het anders die wandelen niet maar rijden met hun golfkarretjes over het strand, zelfs om hun hond uit te laten.  Vanavond slapen we nog maar eens aan het strand maar morgen zullen we toch eens een camping moeten opzoeken om onze watertank te vullen.

 

Donderdag 16/01 – Vrijdag 17/01 Galveston Island

 

Gelukkige verjaardag Fridi – 17/01

 

Omdat er geen druppel water meer uit onze kranen komt gaan we een camping opzoeken, we nemen de free ferry tussen Bolivar Island en Galveston en rijden naar Galveston Island State Park. In het State Park kopen we een jaarkaart van de Texas State Parks, deze kaart geeft je een hele boel voordelen en kortingen en na een paar State Parks is je kaart terugbetaald. Enkele jaren geleden is Galveston Island, door een orkaan, totaal verwoest maar alles is terug opgebouwd, het nieuwe douchegebouw is prachtig. Wij staan hier (dankzij onze Texas State Pass) voor 15 dollar per dag, aan de éne kant ligt de Golf van Mexico en aan de andere kant de Intracoastal Waterway en de douches zouden echt niet misstaan in een Hilton of Hyatt hotel.  Op de camping maken we kennis met een Zwitser, hij heeft echt een geweldig, ruige camper gebouwd. Hij heeft de auto hier gekocht, een werkruimte met materiaal gehuurd en is beginnen bouwen, met een prachtig resultaat. We hebben, mobilhome bouwers onder mekaar, een aangenaam gesprek  met hem en ik heb de nodige foto’s gemaakt die de Jos op de computer in het mapje “Weking” zet. Er waait een frisse wind maar als je uit de wind kan zitten in de stralende zon is het zalig hier. Morgen vertrekken we, met een volle watertank en alle drinkwater bidons gevuld, naar de stranden ten zuiden van Galveston om nog wat te gaan boondocken.

Winter in Florida

GELUKKIG NIEUWJAAR.

 

Maandag 30/12 t/m donderdag 02/01  CRYSTAL RIVER

 

Om het einde van 2013 te vieren rijden we naar Crystal River aan de Golf van Mexico. We willen eindelijk eens fatsoenlijk internet om met familie en vrienden te kunnen bellen en daarom gaan we 2 nachten naar een privé camping. We krijgen een mooi plekje, we installeren ons en testen direct het internet uit, dat werkt hier prima dus we proberen zoveel mogelijk familie en vrienden te bereiken. Met oudejaar geen Nieuwjaarke Zoete of Helder klinkt ons liedje voor ons maar een dagje op het strand aan de Golf van Mexico, het is een zalig warme dag en we profiteren ervan want de voorspellingen zien er niet goed uit.  We nemen afscheid van 2013 met gambas in looksaus en verwelkomen 2014 met een goei flesje wijn, het is heel rustig op de camping en dat is normaal als je ziet hoe hoog hier de gemiddelde leeftijd ligt. De eerste dag van 2014 is een druilerige, grijze dag maar we rijden toch naar het strand vooral omdat ik er gisteren mijn e-reader vergeten ben en stiekem hoop dat hij er nog ligt. Op het strand is natuurlijk geen spoor van mijn e-reader maar als ik een tijdje later iets uit de auto wil pakken zie ik hem liggen vooraan op de bar choc en ondanks de regen werkt hij nog perfect.  Ongelooflijk, die is gisteren 10 km mee terug naar de camping en vandaag 10 km mee terug naar het strand meegereden, volgens de Jos komt het omdat hij zo een goeie chauffeur is maar volgens mij komt het omdat wij gewoon een hele brede bar choc hebben.  We brengen ook nog een bezoekje aan, het vlakbij gelegen, Homosassa Springs State Park wat bekend staat om zijn opvang van gekwetste manatees. Veel manatees lopen enorme kwetsuren op door de schroeven van motorboten en worden hier verzorgd tot ze weer terug de rivieren in kunnen. Vanavond rijden we terug naar het strand van Crystal River en gaan daar overnachten en morgenavond gaan we nog maar eens een keertje bij Wal-Mart slapen.

 

Vrijdag 03/01 t/m zondag 05/01 MANATEE SPRINGS STATE PARK

 

We kennen Manatee Springs State Park al van 2 jaar geleden maar we willen er toch nog eens een paar dagen blijven.  Het is een prachtig parkje met kristalheldere bronnen en mooie boardwalks langs de bronnen en de Suwannee River, er zijn mensen aan het zwemmen in de bronnen maar ik waag er mij niet in met al die waarschuwingsborden : “Voorzichtig bij het zwemmen, let goed op alligators en waarschuw de Park Rangers als alligators zich agressief gedragen”, mij niet gezien hoor.  We hebben gezellige buren op de camping en komen nog bekenden tegen waarmee we in South-Carolina op de camping gezeten hebben. Het weer is nog altijd goed maar dat is maar stilte voor de storm als we de mensen hier mogen geloven.

 

Maandag 06/01 t/m donderdag 09/01 OCHLOKONEE RIVER STATE PARK 

Gelukkige Verjaardag Sam – 6 januari

Als we aankomen op de piepkleine maar mooie camping van Ochlokonee River State Park giert de koude wind ons om de oren.  Heel de USA kreunt onder een super strenge winter en zelfs Florida krijgt er een stukje van mee. We doen een dikke trui aan en een muts op en maken een wandeling door het State Park dat is de enige manier om warm te blijven, buiten in de auto te blijven zitten. Er wordt een hele koude nacht voorspeld en de Rangers beginnen te panikeren, niemand weet hier hoe ze daar mee om moeten gaan want alle waterleiding ligt boven de grond, in de douches en Wc’s is nergens verwarming enz.. We zetten onze chauffage op en kruipen vroeg in ons warme bed, als we ’s morgens opstaan is de chaos compleet, de Wc’s spoelen niet meer door en er komt geen water uit de douches en uit geen enkele kraan op de camping. Het heeft vannacht tot – 5° gevroren en dat is een record voor Florida en het zou 90 jaar geleden zijn dus  normaal dat ze hier panikeren, tegen de middag is alles ontdooid en het schijnt allemaal heel goed meegevallen want alles werkt weer normaal. We pakken ons nog maar eens goed in om en gaan, samen met mensen van Minnesota, een wandeling maken, die moeten eens lachen met deze temperaturen want ze hebben naar huis gebeld en daar is het -40°. Hier aan de Ochlokonee River zitten witte eekhoorns, ze komen alleen hier en ergens in North-Carolina voor, het zijn geen albino’s want ze hebben bruine oogjes. Volgens de verhalen hier zouden ze in 1800 door Spaanse zigeuners meegebracht zijn, we zien er een paar in de bomen zitten en het zijn prachtige diertjes.  Woensdag is de temperatuur al terug wat gestegen, het is nog kouder dan normaal hier maar voor de volgende dagen wordt terug warmer weer voorspeld, dus de winter in Florida zal niet lang duren. We blijven maar bekenden tegenkomen, er komt iemand bij de Josmobiel aan met de vraag of wij hem herkennen en hoe ik mijn hersenen ook pijnig ik weet echt niet wie die brave mens is, blijkt dat hij ons twee jaar geleden in Texas is tegengekomen en een avond bij ons aan het kampvuur heeft doorgebracht dus dat gaan we hier nog eens over doen. We vertrekken stilaan uit Florida, het is weer aan het regenen en de volgende dagen gaan we stilaan richting Louisiana.