OP ZOEK NAAR DE ZON

Donderdag 09/01 – Vrijdag 10/01

 

We hebben het gezien in Florida, de regen komt met bakken uit de hemel  en we gaan op zoek naar de zon.  We rijden langs de stranden van de Golf van Mexico, het zijn prachtige stranden maar nu zien ze er troosteloos en grijs uit. ’s Middags kunnen we, aan het strand van Santa Rosa, toch nog buiten eten  maar even later begint het weer te gieten.  We overnachten in Panama City op de parking van Walmart, we parkeren onder de grote lampen en zien ’s morgens dat onze zonnebatterijen opgeladen zijn door de lampen van Walmart, wat een ongelooflijke camping is Walmart toch. Omdat het de volgende morgen nog grijs en koud is gaan we gewoon heel de dag rijden. We rijden Alabama binnen en buiten, in Mississippi stoppen we even bij het Welcome Center en iets verder op de parking van Flying J. gaan we overnachten. Flying J is een tankstation met speciale plaatsen voor mobilhomes, je kan er ook water tanken en je vuil water lozen, we zijn nu vlakbij Louisiana.

 

Zaterdag 11/01 – zondag 12/01 New Orleans

 

Als we Louisiana binnenrijden stoppen we even bij het Welcome Center om kaarten op te halen en wat informatie.  We gaan voor 2 nachten naar een State Park 6 mijl van New Orleans, het park ligt aan Bayou Segnette en het is er ongelooflijk rustig. We zijn nog maar even op de camping als we mensen tegenkomen waarmee we samen een boottocht gemaakt hebben in de Okeefenokee Swamp, dat is al even geleden dus er moet serieus bijgepraat worden. Het weer is toch een beetje beter geworden en morgen gaan we naar New Orleans.

Bayou Segnette ligt aan de andere kant van de Mississippi rivier maar er is een gratis voetgangersferry naar New Orleans.  Er is een bewaakte parking aan de ferry en dat is nodig in New Orleans en dus kunnen we met een gerust hart gaan genieten van deze fantastische stad.  Direct als je van de ferry komt hoor je de muziek en zie je het bruisende straatleven van New Orleans. Op Jackson Square zitten kunstenaars, handlezers, waarzeggers, er staan goochelaars en overal klinkt muziek en veel van de groepjes die op straat spelen zijn echt goed. We hebben geluk met het weer, de zon schijnt en het is warm genoeg om een Hurricane, dé cocktail van New Orleans te gaan drinken. Bij Café du Monde gaan we beignets eten, er kunnen ongeveer 300 mensen zitten en toch staat er een hele rij aan te schuiven voor het enige gerecht op hun kaart, beignets met bloemsuiker. Café du Monde is zogenaamd een Frans café maar het lijkt meer op Chinatown, er werken alleen Chinezen maar ze kunnen goed beignets bakken. We slenteren nog wat door de straten van het French Quarter en als de daklozen van New Orleans zich op hun banken beginnen te installeren is het tijd om terug naar de ferry te wandelen. De criminaliteit en ook de armoede zijn hier enorm gestegen na de orkaan Katrina, het stadsgedeelte waar onze auto staat, Algiers, is niet het allerbeste en er wordt dan ook aangeraden om daar voor de avond weg te zijn. De Josmobiel staat nog netjes op de parking, naast ons staat een Duitse mobilhome en die waren vergeten hun autoraam te sluiten maar alles is onaangeroerd dus het zal hier allemaal wel meevallen.

 

Maandag 13/01 t/m woensdag 15/01 Texas

 

Gelukkige verjaardag Gust 13/01

Gelukkige Verjaardag Maia 15/01

 

Als we maandag opstaan is het weer aan het regenen en geen klein beetje, de camping begint al onder water te lopen wat hier niet moeilijk is want we zijn langs alle kanten omringd door water, we pakken in en vertrekken richting Texas.  We nemen een weg door de bayou’s van Cajun Country, eigenlijk is het één grote armoede daar in de bayou en het is ongelooflijk wat een bende het is op sommige plaatsen. De bayou’s zijn van oudsher een schuilplaats voor verschoppelingen, gevluchte slaven en misdadigers. Ik kan me niet voorstellen dat je daar vrijwillig gaat wonen, het is er overal drassig en moerassig, het zit er vol alligators, slangen en ander ongedierte,  in de zomer is het bloedheet en vochtig en wordt je levend opgevreten door de muggen. We stoppen onderweg nog bij een apotheker want Jos heeft een flinke brandwond op zijn voet, met dat koude weer hebben we ’s avonds een elektrisch vuurtje aan en daar heeft hij waarschijnlijk te dicht bij gezeten. Als ik in de apotheek vraag om zalf voor brandwonden zeggen ze dat ik daar een voorschrift voor moet hebben en dus langs de dokter moet. Het is toch wel om achterover te vallen, ik kan in dit land, zonder problemen, een geweer en kogels kopen maar zalf voor brandwonden dat is een probleem. Ik koop wat verband, pleisters en een ontsmettende zalf en we zullen wel zien hoe het afloopt maar als het nodig is gaan we natuurlijk langs de ER.  In de late namiddag zien we de borden “Welcome to Texas” staan en dat is een beetje thuiskomen, we zijn echt graag in Texas, vooral de Jos. We gaan een tijdje aan de Golf van Mexico blijven, daarna wat aan de Rio Grande vlakbij de Mexicaanse grens en half maart vallen we weer binnen bij Margot.

De grote gele bol, die wij kwijt waren, is dus in Texas. We worden wakker omdat de zon zo fel binnen schijnt, we halen snel wat informatie en kaarten op en bellen nog eens met het thuisfront.  De volgende dagen gaan we het rustig aan doen want we hebben de afgelopen dagen genoeg kilometers gedaan.  We draaien van de Highway af naar de Golf van Mexico en in het kleine plaatsje Highlands zetten we ons op het strand.  We zien in de verte de olieplatformen in de Golf en achter ons zien we de Ja knikkers in de velden staan, we krijgen heel de dag bezoek van mannen die in de olievelden werken en de dag vliegt dan ook voorbij. ’s Avonds parkeren we op een parking aan het strand. De volgende dag rijden we Bolivar Island op, een schiereiland in de Golf van Mexico en hier is het strand veel mooier en breder dan waar we gisteren zaten.  Je mag hier overal met je auto op de stranden rijden, we parkeren de Josmobiel op het strand en pakken alles uit tot en met de barbecue. Er is een fris windje maar de zon schijnt volop, met een vest aan is het zalig op het strand en we genieten echt van ons dagje strand. Dankzij het extra wieltje, dat Jos gemaakt heeft voor zijn rolstoel, kunnen we een flinke strandwandeling maken bij laag water. De Amerikanen doen het anders die wandelen niet maar rijden met hun golfkarretjes over het strand, zelfs om hun hond uit te laten.  Vanavond slapen we nog maar eens aan het strand maar morgen zullen we toch eens een camping moeten opzoeken om onze watertank te vullen.

 

Donderdag 16/01 – Vrijdag 17/01 Galveston Island

 

Gelukkige verjaardag Fridi – 17/01

 

Omdat er geen druppel water meer uit onze kranen komt gaan we een camping opzoeken, we nemen de free ferry tussen Bolivar Island en Galveston en rijden naar Galveston Island State Park. In het State Park kopen we een jaarkaart van de Texas State Parks, deze kaart geeft je een hele boel voordelen en kortingen en na een paar State Parks is je kaart terugbetaald. Enkele jaren geleden is Galveston Island, door een orkaan, totaal verwoest maar alles is terug opgebouwd, het nieuwe douchegebouw is prachtig. Wij staan hier (dankzij onze Texas State Pass) voor 15 dollar per dag, aan de éne kant ligt de Golf van Mexico en aan de andere kant de Intracoastal Waterway en de douches zouden echt niet misstaan in een Hilton of Hyatt hotel.  Op de camping maken we kennis met een Zwitser, hij heeft echt een geweldig, ruige camper gebouwd. Hij heeft de auto hier gekocht, een werkruimte met materiaal gehuurd en is beginnen bouwen, met een prachtig resultaat. We hebben, mobilhome bouwers onder mekaar, een aangenaam gesprek  met hem en ik heb de nodige foto’s gemaakt die de Jos op de computer in het mapje “Weking” zet. Er waait een frisse wind maar als je uit de wind kan zitten in de stralende zon is het zalig hier. Morgen vertrekken we, met een volle watertank en alle drinkwater bidons gevuld, naar de stranden ten zuiden van Galveston om nog wat te gaan boondocken.