Langs de Golf van Mexico.

Zaterdag 18/01

 

Gelukkige verjaardag Marcel

 

We vertrekken met een volle watertank en een volle batterij uit het State Park en gaan eerst langs de wasserij, dat is al weer even geleden. Sinds gisteren is Jos zijn voet gezwollen en voelt warm aan, de wond ziet er wel niet ontstoken uit maar we zijn niet gerust in de zaak.  De mensen van de wasserij verwijzen ons naar een walk-in clinic vlakbij en bieden aan om onze was te doen terwijl wij naar het ziekenhuis gaan.  Bij de walk-in Clinic worden we vriendelijk ontvangen en wordt de Jos vakkundig geholpen door een kordate dokteres, ze had vooral belangstelling voor onze reizen en had zelf, op haar Harley Davidson, Centraal- Amerika doorkruist.  De dokteres schrijft een speciale brandwonden zalf voor en een flinke dosis antibiotica omdat de wond redelijk diep is en ze geen risico wil lopen op infecties. De voorschriften worden doorgebeld naar de apotheek van Walmart en daar kunnen we ze morgenvroeg ophalen dus gaan we op hun parking slapen.

 

Zondag  19/01 en maandag 20/01 Galveston Island

 

Gelukkige verjaardag Caroline (19/01)

 

We halen onze medicijnen op bij Walmart en rijden de stad Galveston uit naar de stranden van Galveston Island, je mag hier overal met de auto op het strand en je kan, over het strand,  van het éne kustplaatsje naar het andere rijden.  We parkeren op het strand en zetten de auto zo weg dat we lekker uit de wind zitten, het is niet echt warm maar de zon schijnt weer volop en dat is het voornaamste. Tegen de avond zetten we de auto een beetje dichter bij de duinen en blijven op het strand slapen.  De volgende dag rijden we gewoon een paar stranden verder, van Galveston Island naar Follets Island. De stranden zijn hier prachtig, breed en uitgestrekt en hier en daar staat een huis langs de stranden maar er is weinig of geen bewoning.  Omdat de stranden hier een harde ondergrond hebben kan Jos er zonder problemen met zijn rolstoel over rijden. We wandelen uren over het strand zo blij als kleine kinderen, het is dan ook meer als 15 jaar geleden dat we met ons tweetjes een echte strandwandeling, zonder duwen en trekken, konden maken. We staan nu al enkele dagen met onze auto op het strand en het zand zit echt overal, in de kasten, in ons bed, in onze ogen, oren, neus en tussen onze tanden maar al die ongemakken wegen niet op tegen, het inslapen met het ruisen van de golven onder een schitterende sterrenhemel en wakker worden met de prachtige zonsopkomst boven de Golf van Mexico.

 

Dinsdag 21/01 en woensdag22/01 Matagorda Bay

 

We hebben deze morgen weer een prachtige zonsopkomst gehad maar een paar uurtjes later is het beginnen waaien, we worden compleet gezandstraald en daarom besluiten we wat te gaan rijden en dan maar zien wat de wind doet. We stoppen onderweg, checken onze mails  en drinken een koffietje en daarna is de wind al veel minder fel.  Wij zijn inmiddels in Matagorda Island aangekomen, we willen hier een paar dagen blijven en met al dat zand in onze auto hebben we al flink wat water verbruikt maar je wordt creatief als je boondockt.  We passeren iemand die zijn pick-up truck aan het wassen is en ik vraag hem vriendelijk  of hij onze watertank wil vullen,  dit is geen enkel probleem. Ik bied aan om hem te vergoeden maar daar wil de brave man absoluut niets van horen en hij geeft ons ook nog een paar goeie tips voor overnachtingsplekjes.  We parkeren  de Josmobiel aan de oever van de Rio Colorado die hier uitmondt in de Golf van Mexico en daar gaan we een paar dagen blijven, we zitten aan de rivier en kunnen de Golf van Mexico zien maar er is een pak minder wind dan aan het strand zelf.  We genieten van het zonnetje en van de toeren die de pelikanen uithalen wanneer ze de rivier in duiken, als er ook nog eens een dolfijn voorbij gezwommen komt kan onze dag niet meer stuk.

 

Donderdag 23/01 t/m dinsdag  28/01 Goose Island State Park

 

We worden door een paar vissers gewaarschuwd dat er ander weer op komst is, er zou een serieus koudefront aankomen met stormachtige wind en dat betekent, weg van de stranden.  We rijden naar Goose Island State Park, dit park ligt ook aan de Golf van Mexico maar de camping ligt een paar kilometer landinwaarts, verscholen in het bos.  We krijgen een prachtige campingplek toegewezen en we kunnen ook hier weer gebruik maken van onze Texas State Park Pass. Als we aankomen op Goose Island schijnt de zon en loopt iedereen in T-shirt over de camping maar we weten al, uit ervaring, dat het weer in Texas extreem kan zijn.  We zijn nog maar goed en wel geïnstalleerd als de temperatuur met 15 graden zakt en er een ijskoude noorderwind opsteekt, dus rap in de Josmobiel lekker bij ons elektrisch vuurtje.  ’s Avonds en ’s nachts rukt en trekt de wind aan de Josmobiel en soms wordt ik er bang van maar het orkaanseizoen is hier voorbij dus ik kruip diep onder het dekbed lekker dicht bij de Jos. Als we opstaan is het ijzig koud, wat een ongelooflijk verschil met een paar dagen geleden, toen zaten we lekker in het zonnetje op het strand en nu hangen de ijspinnen hier aan de goten van het douchegebouw. Goose Island is vooral bekend omdat de Whooping Cranes, grote witte kraanvogels, hier komen overwinteren en als we een rondje rijden zien we er een aantal zitten.  Het zijn prachtige vogels en het is indrukwekkend hoe groot ze zijn als ze vlak boven je hoofd vliegen.  De wond aan Jos zijn voet geneest verbazingwekkend snel, het is echt wonderzalf die de dokteres voorgeschreven heeft, we hebben nog nooit geweten dat een brandwond bij hem zo snel geneest.  

Van extreem weer gesproken, na de ijskoude nacht en dag is het de volgende dag alweer 16 graden en een dag later al 22 graden, we wisselen hier continue van sweaters en lange broeken naar T-shirts en korte broeken. Normaal gezien zouden we maandagmorgen hier vertrekken maar omdat ik wat ziek ben hebben we 2 dagen bijgeboekt, het is echt geen goed idee om met een zieke kop te gaan rijden en we waren het hier zeker  nog niet beu ook. De Jos gaat wat biken, op zoek naar de whooping cranes en ik heb, aan de Josmobiel, gezelschap gekregen van een kardinaalvogel die de hele tijd, in onze autospiegels, met zichzelf aan het vechten is. Zo gauw ik terug helemaal op mijn plooien ben rijden we weer een beetje verder naar het zuiden, langs de Golf van Mexico.