Zaterdag 18/01
Gelukkige verjaardag Marcel
We vertrekken met een volle watertank en een volle batterij
uit het State Park en gaan eerst langs de wasserij, dat is al weer even
geleden. Sinds gisteren is Jos zijn voet gezwollen en voelt warm aan, de wond
ziet er wel niet ontstoken uit maar we zijn niet gerust in de zaak. De mensen van de wasserij verwijzen ons naar
een walk-in clinic vlakbij en bieden aan om onze was te doen terwijl wij naar
het ziekenhuis gaan. Bij de walk-in
Clinic worden we vriendelijk ontvangen en wordt de Jos vakkundig geholpen door
een kordate dokteres, ze had vooral belangstelling voor onze reizen en had
zelf, op haar Harley Davidson, Centraal- Amerika doorkruist. De dokteres schrijft een speciale brandwonden
zalf voor en een flinke dosis antibiotica omdat de wond redelijk diep is en ze
geen risico wil lopen op infecties. De voorschriften worden doorgebeld naar de
apotheek van Walmart en daar kunnen we ze morgenvroeg ophalen dus gaan we op
hun parking slapen.
Zondag 19/01 en
maandag 20/01 Galveston Island
Gelukkige verjaardag Caroline (19/01)
We halen onze medicijnen op bij Walmart en rijden de stad
Galveston uit naar de stranden van Galveston Island, je mag hier overal met de
auto op het strand en je kan, over het strand, van het éne kustplaatsje naar het andere
rijden. We parkeren op het strand en
zetten de auto zo weg dat we lekker uit de wind zitten, het is niet echt warm
maar de zon schijnt weer volop en dat is het voornaamste. Tegen de avond zetten
we de auto een beetje dichter bij de duinen en blijven op het strand slapen. De volgende dag rijden we gewoon een paar
stranden verder, van Galveston Island naar Follets Island. De stranden zijn
hier prachtig, breed en uitgestrekt en hier en daar staat een huis langs de
stranden maar er is weinig of geen bewoning.
Omdat de stranden hier een harde ondergrond hebben kan Jos er zonder
problemen met zijn rolstoel over rijden. We wandelen uren over het strand zo
blij als kleine kinderen, het is dan ook meer als 15 jaar geleden dat we met
ons tweetjes een echte strandwandeling, zonder duwen en trekken, konden maken.
We staan nu al enkele dagen met onze auto op het strand en het zand zit echt
overal, in de kasten, in ons bed, in onze ogen, oren, neus en tussen onze
tanden maar al die ongemakken wegen niet op tegen, het inslapen met het ruisen
van de golven onder een schitterende sterrenhemel en wakker worden met de
prachtige zonsopkomst boven de Golf van Mexico.
Dinsdag 21/01 en woensdag22/01 Matagorda Bay
We hebben deze morgen weer een prachtige zonsopkomst gehad
maar een paar uurtjes later is het beginnen waaien, we worden compleet
gezandstraald en daarom besluiten we wat te gaan rijden en dan maar zien wat de
wind doet. We stoppen onderweg, checken onze mails en drinken een koffietje en daarna is de wind
al veel minder fel. Wij zijn inmiddels
in Matagorda Island aangekomen, we willen hier een paar dagen blijven en met al
dat zand in onze auto hebben we al flink wat water verbruikt maar je wordt
creatief als je boondockt. We passeren
iemand die zijn pick-up truck aan het wassen is en ik vraag hem vriendelijk of hij onze watertank wil vullen, dit is geen enkel probleem. Ik bied aan om
hem te vergoeden maar daar wil de brave man absoluut niets van horen en hij
geeft ons ook nog een paar goeie tips voor overnachtingsplekjes. We parkeren
de Josmobiel aan de oever van de Rio Colorado die hier uitmondt in de
Golf van Mexico en daar gaan we een paar dagen blijven, we zitten aan de rivier
en kunnen de Golf van Mexico zien maar er is een pak minder wind dan aan het
strand zelf. We genieten van het
zonnetje en van de toeren die de pelikanen uithalen wanneer ze de rivier in
duiken, als er ook nog eens een dolfijn voorbij gezwommen komt kan onze dag
niet meer stuk.
Donderdag 23/01 t/m dinsdag
28/01 Goose Island State Park
We worden door een paar vissers gewaarschuwd dat er ander
weer op komst is, er zou een serieus koudefront aankomen met stormachtige wind
en dat betekent, weg van de stranden. We
rijden naar Goose Island State Park, dit park ligt ook aan de Golf van Mexico
maar de camping ligt een paar kilometer landinwaarts, verscholen in het
bos. We krijgen een prachtige
campingplek toegewezen en we kunnen ook hier weer gebruik maken van onze Texas
State Park Pass. Als we aankomen op Goose Island schijnt de zon en loopt
iedereen in T-shirt over de camping maar we weten al, uit ervaring, dat het
weer in Texas extreem kan zijn. We zijn
nog maar goed en wel geïnstalleerd als de temperatuur met 15 graden zakt en er
een ijskoude noorderwind opsteekt, dus rap in de Josmobiel lekker bij ons
elektrisch vuurtje. ’s Avonds en ’s
nachts rukt en trekt de wind aan de Josmobiel en soms wordt ik er bang van maar
het orkaanseizoen is hier voorbij dus ik kruip diep onder het dekbed lekker
dicht bij de Jos. Als we opstaan is het ijzig koud, wat een ongelooflijk
verschil met een paar dagen geleden, toen zaten we lekker in het zonnetje op
het strand en nu hangen de ijspinnen hier aan de goten van het douchegebouw.
Goose Island is vooral bekend omdat de Whooping Cranes, grote witte
kraanvogels, hier komen overwinteren en als we een rondje rijden zien we er een
aantal zitten. Het zijn prachtige vogels
en het is indrukwekkend hoe groot ze zijn als ze vlak boven je hoofd vliegen. De wond aan Jos zijn voet geneest
verbazingwekkend snel, het is echt wonderzalf die de dokteres voorgeschreven
heeft, we hebben nog nooit geweten dat een brandwond bij hem zo snel geneest.
Van extreem weer gesproken, na de ijskoude nacht en dag is
het de volgende dag alweer 16 graden en een dag later al 22 graden, we wisselen
hier continue van sweaters en lange broeken naar T-shirts en korte broeken.
Normaal gezien zouden we maandagmorgen hier vertrekken maar omdat ik wat ziek
ben hebben we 2 dagen bijgeboekt, het is echt geen goed idee om met een zieke
kop te gaan rijden en we waren het hier zeker
nog niet beu ook. De Jos gaat wat biken, op zoek naar de whooping cranes
en ik heb, aan de Josmobiel, gezelschap gekregen van een kardinaalvogel die de
hele tijd, in onze autospiegels, met zichzelf aan het vechten is. Zo gauw ik
terug helemaal op mijn plooien ben rijden we weer een beetje verder naar het
zuiden, langs de Golf van Mexico.
2 opmerkingen:
Knap! alleen die kou zou ik eruit gelaten hebben voor mij , de rest zou ik gerust ook willen zien ;-)
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ils, ge hebt een zus in Texas dus dan kan hee. Ze zitten op een goei wei!
Een reactie posten