Terug in Argentinië

Vrijdag 20/11


Wij zitten in Esquel op een camping vlakbij het stadje, Esquel is best een gezellig stadje, het is nog wel frisjes maar het regent tenminste niet. We trekken de stad in op zoek naar een coiffeur want dat is al weeral bijna drie maanden geleden, onderweg komen we nog Fransen tegen en die zitten al 10 dagen in Esquel te wachten op nieuwe banden voor hun mobilhome. We zijn bij de coiffeur geweest en……… ik kan altijd nog een muts opzetten. De Jos zegt dat het niet lelijk is maar dat het wel lijkt of hij mijn haar geknipt heeft, de kapster vertelde dat ze uit het Noorden van Argentinië kwam en ik denk dat ze daar gezegd hebben : “ga maar naar het Zuiden, daar kan je schapen gaan scheren.” We doen nog wat boodschappen en gaan tickets kopen voor La Trochita, een stoomtrein die hier vroeger reed. Ik wil al zolang met zo’n treintje rijden maar om één of andere reden komt er altijd iets tussen.


Zaterdag 21/11


Gelukkige verjaardag Toon en ik mag vandaag ook weer eens mijn verjaardag vieren.


Ons Liesbeth heef voor een fantastische verrassing gezorgd, ze heeft speciaal voor mijn verjaardag een filmpje gemaakt waarop een hoop familie, vrienden en bekenden mij een gelukkige verjaardag wensen. Ze is daarvoor met een plakkaat met “Gelukkige Verjaardag” op door het dorp getrokken. Ik ben er in ieder geval dolgelukkig mee, het deed goed om een hoop bekende gezichten te zien en vooral onze drie kinderen en ons vader en moeder, enz…… Superbedankt Liesbethje, mijn dag kan niet meer stuk en ook iedereen die mij een mailtje gestuurd heeft van harte bedankt, heel plezant om te weten dat ze je nog niet vergeten zijn. Als we bij het station aankomen hangt er een mededeling dat de trein niet rijdt, er zijn mechanische problemen, met een treintje rijden is blijkbaar niet voor mij weggelegd. Bij het benzinestation komen we Nils en Eline tegen, we hebben hen op Punta Ninfas leren kennen en daar dikwijls samen op de orka’s zitten wachten. Het was een heel blij weerzien en ze zitten op dezelfde camping. Jos en ik gaan ’s avonds op restaurant maar omdat ik jarig ben zorgen Nils en Eline voor het aperitief. In het restaurant komen we een koppel van Gent tegen, de Belgen zijn goed vertegenwoordigt hier in Argentinië.


Zondag 22/11


Gelukkige Verjaardag Liliane


We hebben Esquel gezien en willen vandaag naar het Nationaal Park Los Alerces rijden, we nemen afscheid van Nils en Eline, wij hebben samen al heel wat gezellige uurtjes doorgebracht en wie weet komen we mekaar nog eens tegen. Nog snel even langs de beenhouwer en de bakker en we kunnen vertrekken. In Park Los Alerces zijn er heel veel plekjes waar je vrij kan kamperen en we zijn nog maar juist in het park als we een mooi plekje vinden. We staan vlakbij het meer, het zonnetje schijnt en er liggen twee grote biefstukken op de barbecue, wat heeft een mens nog meer nodig. Het is lang geleden dat we ’s avonds zo buiten konden zitten en als het wat frisser wordt maken we een kampvuur.


Maandag 23/11


Wij zijn nog in Park Los Alerces, het is echt mooi hier en rustig. We hebben niet veel goesting om te rijden vandaag en er zijn hier zoveel mooie plekjes. 15 km voorbij onze slaapplaats rijden we van de weg af tot aan de oever van het meer. De Fransen, die we in Esquel ontmoet hebben, staan hier ook en wij zoeken een plekje en besluiten hier te blijven. Kort na de middag komt er een bekende auto aangereden, Nils en Eline zijn ook gearriveerd. Het is inmiddels beginnen regenen maar wij passen gemakkelijk met ons vieren onder ons zonnescherm dat vandaag een regenscherm is. Hopelijk is het weer morgen beter, er is in ieder geval goei weer voorspeld.


Dinsdag 24/11


Als we opstaan is het weer volop aan het regenen, eigenlijk wilden we hier nog een dagje blijven maar met dit weer zien we het niet zitten. Jammer, want Parque Los Alerces is prachtig maar wij gaan dan maar een stukje rijden. We willen vandaag tot in El Bolson rijden, de weg er naartoe is echt mooi maar het blijft donker. In El Bolson doen we wat boodschappen en ik loop even over de markt, El Bolson is vooral bekend omdat er in de jaren 70 een hippie kolonie was en voor zover ik kan zien, op de markt, zijn er toch een hoop blijven hangen. De hippies van toen zijn inmiddels mannen en vrouwen van rond de 60 jaar maar ze dragen nog steeds geitenwollen sokken en verkopen een hoop rommel op de markt. Wij rijden naar Lago Puelo om er te overnachten en hopelijk schijnt morgen de zon.