woensdag 30 januari 2019

TEHUACAN - PUEBLA en CHOLULA


Voor we Oaxaca verlaten, moeten we nog een paar dingen regelen. Eerst rijden we langs de luchthaven om dar onze tickets voor Mexico City te kopen.
Aan de balie van Volaris gaat alles heel vlotjes tot ze ons Belgisch adres in de computer moeten invoeren. De bediende van Volaris fronst zijn wenkbrauwen en zucht een aantal keren luidruchtig vooraleer hij Wuustwezelsesteenweg juist in zijn computer heeft staan. Dat vind ik eigenlijk heel straf in een land waar namen als : Tlachihualtépetl en Tlacochahuaya normaal zijn.

Onze volgende halte is bij Mercado Suburbia omdat we dringend een nieuwe matras moeten kopen. De aanschaf van een matras is zo gebeurd maar hij moet nog in de Josmobiel en op ons bed en dat gaat pas- en meetwerk worden.  Twee bereidwillige Mexicanen dragen de matras in de Josmobiel maar dan begint het geduw en getrek om hem op ons bed te krijgen. Op een gegeven moment stond één Mexicaan op ons bed, de andere zat onder de matras en ik zat geklemd tussen de matras en de kasten. Na veel zweten, wringen, duwen en nog meer lachen lag ineens de spiksplinternieuwe matras op ons bed.

We rijden Oaxaca uit naar het Noorden, richting Puebla tot we in Tehuacan een bordje zien : Parque Avontura. Het parkje is eigendom van de stad, er is een laguna, een paar zwembaden en een speeltuin en de vriendelijke mannen aan de ingang zeggen dat we hier gerust kunnen blijven overnachten, er is hier 24 u. security. We parkeren met zicht op de laguna en besluiten een nachtje te blijven.
Het éne nachtje worden er uiteindelijk vier want het is zalig hier, ik wandel een aantal keren per dag rond de laguna, Walmart is 10 minuutjes te voet en Home Depot, Jos zijn speelgoedwinkel, zit vlakbij de ingang van het parkje.
Over onze veiligheid moeten we niet twijfelen, de gevangenis van Tehuacan (400 mensen)  is vlakbij en de politie in de wachtorens zit recht op ons te kijken, ze komen ons zelfs een bezoekje brengen om de auto van dichtbij te bekijken en omdat ze willen weten waar we vandaan komen.
We horen 's morgens de gevangenen zingen en oefenen met hun fanfare. De trommelaars dat lukt al aardig maar aan de blazers is nog veel werk, het is in ieder geval een muzikale gevangenis.
Na 4 dagen wuiven de mannen van het Parque Aventura ons uit en gaan we op weg naar Puebla.

Puebla is de 4de grootste stad van Mexico, ze is omringd door vulkanen en ligt op 2160 meter.
Het historisch centrum van Puebla is door Unesco uitgeroepen tot Werelderfgoed en terecht. Je komt ogen te kort, frivole gevels bezet met keramiek tegels (talaveras), op elke straathoek een barokke kerk met plafonds vol cherubijntjes en vergulde engeltjes, charmante pleintjes, kleurrijke volksbuurten en prachtige musea.
Omdat het voor Jos niet zo simpel is om door het stadscentrum te geraken, nemen we een toeristenbus die een rondrit maakt door de hele stad. We rijden anderhalf uur door Puebla, we hadden er eigenlijk niet veel van verwacht maar het was echt de moeite waard en zo heeft de Jos ook van de schoonheid van Puebla kunnen genieten.
Terwijl ik nog een museum bezoek en hier en daar nog een kerkje van binnen bekijk, geniet Jos van het zonnetje op het plein aan de kathedraal.

Na een paar dagen Puebla rijden we naar Cholula waar we ook een nachtje willen blijven.
Cholula is al meer dan 3000 jaar bewoond en was vroeger een belangrijk religieus centrum. De piramide van Cholula is de grootste van Mexico maar ze maakt weinig indruk, ze ligt helemaal onder de heuvel en is bedekt met aarde en bomen.
Toen de Spanjaarden hier in 1520 kwamen, sloopten ze de top van de tempel om er een kerk op te bouwen, het kerkje van Nuestra senora de los Remedios is prachtig gelegen boven op de heuvel en wordt dan ook door iedereen gefotografeerd.
Het kleine stadje heeft een mooie Zocalo (centrale plein) met aan één kant een Franciscaner klooster uit de 16de eeuw.

We maken ook nog een kleine omweg naar het dorpje Tonanzintla, de kleine dorpskerk is schijnbaar iets heel speciaal.
Het interieur van de kerk van Tonanzintla is met geen pen te beschrijven. Engeltjes, heiligen,bisschoppen, koningen en andere figuren bevolken met honderden de gewelven en muren die versierd zijn met bloemmotieven.
De vroegere missionarissen slaagden er wel in om de Indiaanse bevolking de Maagd Maria te doen vereren maar ze konden natuurlijk niet verhinderen dat de plaatselijke kunstenaars de engeltjes Indiaanse trekken gaven, hun een vedertooi op het hoofd zetten en alles versierden met beeldhouwwerken met tropisch fruit en maïskolven als herinnering aan hun eigen goden.

Als je het kerkje binnenkomt, wordt je een beetje overdonderd door de overdaad, je weet echt niet waar je eerst moet kijken en ik weet nog steeds niet of mooi wel het juiste woord is maar het is in ieder geval indrukwekkend en heel speciaal.
Het is absoluut verboden om foto's te maken in het kerkje en er wordt dan ook heel streng op toegezien dus blijft mijn camera netjes in mijn rugzak, het beeld van dat plafond zit sowieso voor altijd in mijn hoofd.

Na al die kerken, pleinen, kloosters en musea willen we toch weer even iets anders. Puebla en ook Cholula waren mooi en gezellig maar het is tijd om weer terug naar de kust te gaan.
Met een prachtig zicht op de vulkaan Popocatépetl (5452 m) verlaten we Puebla, rijden de bergen over terug naar de Playas aan de Stille Oceaan.

1 opmerking:

Unknown zei

Hi Elly en Jos,

Fantastisch om het reisverslag te lezen van jullie avontuurlijke Mexicaanse reis. We genieten mee.
En geniet maar 100 % van het zonnige weer daar; hier krijgen we reeds voor een 2e
maal sneeuw met alle ellende ….
Voor de rest is alles OK. Deze maand vergadering met de helpers van het Overlanders treffen. Het gaat de goede kant op.

gr
Anita & Jozef