woensdag 10 november 2021

 EINDELIJK


We dachten dat het er niet meer van zou komen en dat we de Josmobiel 1 wel konden vergeten maar het is gelukt, we zijn terug in Mexico.


De eerste 3 dagen hebben we een hotelletje in hartje Oaxaca wat voor mij nog altijd de mooiste stad is waar we ooit geweest zijn. Na een paar dagen de toerist uit te hangen, komt het echte werk eraan en gaan we op weg naar de Josmobiel.  De auto staat inmiddels bij Calvin en Leanne, onze Canadese vrienden, en hij ziet er op het eerste gezicht heel goed uit. We zijn twee weken in El Tule gebleven en alle dagen was er wel iets te repareren, veranderen of te verbeteren.

Er zijn twee nieuwe batterijen geplaatst, 2 nieuwe zonnepanelen geplaatst en terwijl is ook het dak opnieuw geschilderd, er is een nieuwe dampkap geplaatst, nieuw muggengaas aan de deur, de lift is geperfectioneerd enzovoort, enzovoort. Op het allerlaatste nippertje is er nog een nieuwe voorruit in de auto geplaatst. Plots verschenen er op enkele plaatsen scheuren in de voorruit. In het begin dachten we och die paar scheuren dat zal geen kwaad kunnen maar toen het erger werd, begonnen we ons toch zorgen te maken. Onze grootste zorg was, waar halen we een passende voorruit voor een Europese auto en omdat we een Brit kennen die 3 maanden zitten wachten heeft op zijn voorruit is het geen wonder dat we ons zorgen maakten.  Calvin heeft de plaatselijke "parabrisas" (voorruiten) opgebeld en al de gegevens van onze auto doorgegeven en wonder boven wonder kon de man binnen de 2 dagen een voorruit komen plaatsen, aan huis. 2 dagen later hebben 2 Mexicanen onze oude voorruit eruit gehaald en vakkundig een perfect passende spiksplinternieuwe voorruit geplaatst.

We hebben een zalige tijd doorgebracht bij Calvin & Leanne, we hebben veel gewerkt, veel gelachen  en gebabbeld en genoten van Calvin's kookkunsten. We hebben daar ook nog bezoek gehad van Hans en Francis, 2 Nederlanders die we via Liesbeth al jaren kennen. Het was een blij weerzien, we hebben echt genoten van hun blitz bezoek maar we zien mekaar zeker terug aan de Pacific Coast.

Het is tijd om de bergen over te gaan, dat is altijd een hele vermoeiende trip en dat ligt vooral aan de beruchte Mexicaanse topes (drempels). Aan de andere kant van de bergen strijken we neer in Zipolite, een klein dorpje aan de Pacific Coast.

Zipolite is een apart maar heel levendig plaatsje. Het heeft een grote aantrekkingskracht op mensen van allerlei slag : surfers, backpackers, voormalige hippies, nudisten maar ook gewoon Mexicaanse gezinnen en een paar bejaarde Belgische toeristen. De zee is hier echt gevaarlijk en je blijft beter met je twee voeten op het strand want de plaatselijke bevolking noemt dit strand niet voor niets : Playa de los Muertos. 

Ons volgende doel is Playa San Agustin waar je uren in het water kunt dobberen en genieten van het prachtige strand.  Dit plekje is ons niet onbekend en wij weten, na bijna 2 jaar, nog heel goed dat het één van de mooiste strandjes van Mexico is.

Geen opmerkingen: