Door de jungle naar het Titicaca meer

Vrijdag 12-09

Vandaag wilden we van Guanay richting Titicaca neer rijden. Het was een prachtige rit door de junglem de mensen wonen hier nog echt in lemen hutjes zonder waterleiding of electriciteit.
Rond een uur of vier kwamen we erachter dat we een heel eind verkeerd gereden waren, wegwijzers bestaan hier niet in de jungle.
Na wat zoeken hebben we toch de goede weg gevonden maar omdat de weg zo slecht was en het al vroeg donker wordt zijn we op zoek gegaan naar een slaapplaats.
We staan hier tussen vijf hutjes en de mensen maken er totaal geen probleem van dat we hier overnachten. Uit solidariteit met die mensen hebben we ook geen licht aan gedaan en zijn we ook naar om zeven uur in ons bed gekropen want dan is het toch stikdonker.

Zaterdag 13-09

Vandaag zijn we over de allerslechtste weg van de wereld gereden. De mensen die onze kaart van Bolivië gemaakt hebben zijn hier zeker nooit geweest, op de kaart stond dat het een redelijke brede weg was.
Het was een hele karwei om de Josmobiel over de grote keien, smalle bruggetjes van boomstammen en door riviertjes te loodsen maar het ging traag maar dapper.
Op een gegeven moment stond er een jongen langs de kant van de weg die vroeg of hij met ons mee mocht naar zijn dorp 3 uur verder, hij is opgestapt met pak en zak.
Het was echt een vriendelijke jongen maar hij had zo een geur bij dat de Jos na twee uur aan mij
vroeg of ik aub een sigaret in de auto wilde opsteken.
Tegen de avond zijn we een dorp ingereden en op dit moment staat heel het dorp rond onze auto.

Zondag 14-09

Vanuit Tacacomo richting Sorata gereden. De weg is nog steeds slecht maar vanaf Sorata is er asfalt. Ik kan die slechte weg efkes niet meer zien en we zullen reuzeblij zijn om efkes op een asfaltweg te zitten.
In Sorata is het nog even een gewring om er door te geraken maar er is echt asfalt.
In Huarini, aan het begin van het Titicacameer zijn we gestopt bij een restaurantje waar we ook mogen overnachten.
Nooit hebben wij ergens zo een goeie forel gegeten, met groenten, frietjes, rijst en 1 liter bier voor 7 Euro voor ons twee, dat is toch ongelooflijk he.
Het was wel een speciaal restaurantje, terwijl wij lekker zaten te eten ging iedereen weg, ook het personeel. Na een tijd werd het donker en er was geen licht in dat restaurant, dus zijn wij ook maar opgestapt. Toen wij een tijd in onze auto zaten kwam de ober heel vriendelijk langs met de rekening, speciale mannen die Bolivianen.

Maandag 15-09

Gelukkige verjaardag Gwendy

Vandaag zijn we aangekomen in Copacabana aan het Titicacameer, een heel mooi plaatsje.
We zijn hier geraakt met een overzetbootje maar dat ging heel rustig over het meer heel wat anders dan over zo een smelstromende rivier in het begin van de week.
De lavanderia nog eens opgezocht en een internet cafe maar ik kan hier weer geen fotos doorsturen, ik weet niet of het aan hun internetverbinding of aan mijne computer ligt.
We gaan hier 2 dagen blijven tot de was gedaan is en om wat uit ter rusten van de slechte wegen.