Cowboys - Rodeo en Elvis.

Zaterdag 12 november


We hebben afscheid genomen van Margot en haar nog eens hartelijk bedankt voor alle goede zorgen. Vandaag begint onze reis, we zetten de radio op de Country zender die we heel de week al beluisteren en we zijn weg. We hebben inmiddels al veel geleerd over goeie Countrysongs en volgens de Texanen moeten die altijd gaan over : Mama, a train, prison, a truck and getting drunk . We zijn op weg naar Fort Worth waar we naar het Stockyard Discrict willen, dat is het oude stukje Forth Worth waar vroeger de grote veemarkten waren. We kunnen midden in Stockyard parkeren en mogen er ook blijven overnachten en dat is een meevaller. Alhoewel het heel toeristisch is, is het er toch keigezellig : saloons, countrybandjes op straat en overal winkels met cowboyhoeden en boots.
’s Avonds gaan we naar een rodeo, Jos moet niet betalen, wordt binnengeleid en we krijgen een plaatsje in de loges, SUPER. Voor de rodeo begint, spelen ze eerst natuurlijk het Amerikaans volkslied en dan kan het spektakel beginnen. De rodeo is fantastisch en het publiek leeft ongelooflijk mee, wij hebben er van genoten.


Zondag 13 november


We nemen afscheid van Forth Worth en rijden richting Dallas, waar ik stiekem rondkijk of ik JR of Sue Ellen nergens zie. Onderweg winkelen we nog even bij Wallmart en zoals overal in Texas komen de mensen naar ons om te vragen van waar we komen en of ze een foto van ons mogen maken. We zijn de laatste dagen al dikwijls gefotografeerd en iedereen roept van verre : Welcome in Texas, het is echt aangenaam reizen in de States.
Een stukje boven Dallas zijn we het rijden beu, de zon schijnt en we willen daar van genieten. We rijden een eindje van de snelweg naar Lake Tawakoni en daar vinden we, vlak bij het water, een kleine camping. We zetten ons in het zonnetje en doen voor de rest van de dag niks meer. Dat is vakantie hé.


Maandag 14 november


We hebben de steden achter ons gelaten en rijden door de vlaktes van Oost-Texas, buiten hier en daar een grote ranch is er weinig te zien. ’s Middags zijn we aan de State grens met Arkansas waar we een hoop informatie krijgen van de toeristendienst. We hebben geen zin om nog ver te rijden en de toeristendienst wijst ons de weg naar Lake Millbrook. We rijden door de bossen en door kleine dorpjes waar de tijd precies heeft stil gestaan, het is grappig dat bij elk dorpje het bevolkingsaantal staat : population 60 of population 245, het zijn in ieder geval piepkleine dorpjes. Bij Lake Millbrook wijzen ze ons een plekje vlakbij het meer, het weer is zalig en we kunnen tot 9 uur ’s avonds in T shirt buiten zitten. Het is wel raar, de bomen allemaal volop in herfstkleuren en dan nog zo warm maar laat ze maar doen.


Dinsdag 15/11


Goed uitgeslapen vertrekken we bij het meertje maar als we goed en wel aan het rijden zijn begint het te regenen en geen klein beetje. We zien weinig van de omgeving omdat het zo giet en een eindje voorbij Little Rock zien we een afslag naar een museum over de katoenplantages. Het is een klein museum en de mevrouw die er zit is blij met bezoek en dan nog wel van Europa. Ze zet voor ons een video op over de plantages en geeft ons een hele rondleiding, het is echt een mooi museum en we weten nu alles over de katoenpluk. Het blijft maar regenen en de mevrouw van het museum wijst ons een camping vlakbij, het is een schitterende camping vlakbij het water alleen jammer dat we niet buiten kunnen komen van de regen en het onweer. Morgen beter hopelijk.


Woensdag 16/11


Als we wakker worden is het gelukkig gestopt met regenen , vandaag gaat het richting Tennessee. Onderweg passeren we veel ondergelopen moerasland (swamps) en dat heeft wel iets, al die bomen en struiken in het water. Tegen de middag zijn we aan de Stategrens van Tennessee en het is droog maar koud en winderig, een heel verschil met Texas. We wisten van tevoren dat het hier kouder zou zijn maar we gaan op bezoek bij den Elvis en daar moet ge iets voor over hebben. In Memphis vinden we op 10 minuten van Graceland een park met camping. Zoals al de campings die we al gehad hebben is deze ook weer heel proper, goeie electriciteits- en watervoorziening, lekker warme douches en toch midden in de natuur. We staan hier voor 10 Dollar per nacht en voor 2 dollar kan ik de wasmachine en droogkast gebruiken, we hebben de afgelopen jaren heel andere campings meegemaakt en ik moet eerlijk toegeven dat deze luxe snel went. We hebben nog wat kleine reparaties aan de Josmobiel en terwijl de Jos aan het gasvuur werkt, kruip ik boven op het dak van de Josmobiel om het doucheraam opnieuw aan te kitten. De campingbeheerder komt langs en hij geraakt maar niet uitgepraat over zijn nieuwe heup en de heupoperatie, het is precies of ik hoor ons vader. Vanavond vroeg naar bed want we willen uitgeslapen bij de King op bezoek.


Donderdag 17/11


We zijn goed op tijd in Graceland waar we direct op de bus kunnen om het huis van Elvis te bezoeken, ook hier weer geen enkel probleem voor de Jos. In Graceland mag je een paar kamers bezoeken en die zijn echt allemaal in jaren 60 stijl en redelijk kitscherig maar toch knap. De bovenverdieping mag je niet bezoeken die hebben ze, uit respect, helemaal zo gelaten en afgesloten. De galerij met zijn gouden platen is indrukwekkend, een gouden plaat kreeg je toen pas als je 1 miljoen platen verkocht had, er hangen ook enkele van zijn podiumkostuums en overal klinkt muziek van Elvis. Het mooiste vind ik de oude films die je kan bekijken, van de optredens, de hysterische fans, Elvis met zijn gezin, met zijn ouders enz……… De Jos vindt de collectie auto’s van Elvis het mooiste en er staan er wel een paar tussen die hij zou willen hebben, ik ben ook nog een kijkje gaan nemen in zijn privé-vliegtuig : “Lisa Marie”, ook de moeite. In de tuin van Graceland ligt Elvis, samen met zijn ouders, begraven en daar zijn de mensen opvallend stil en rustig.
Ons bezoek aan Graceland zit er op en het was echt de moeite om het allemaal eens te zien, we waren natuurlijk al fans van Elvis, vooral de Jos en aan het aantal bezoekers te zien, zijn we niet de enige.