Minnesota - Wisconsin - Michigan

Woensdag 8 augustus

 Aan de oevers van Lake Superior ligt het Gooseberry State Park en daar is een mooi plekje vrij op de camping.  Terwijl ik al het stof van het droge South-Dakota uit de auto probeer te krijgen gaat de Jos een stukje biken maar het is hier toch niet zo vlak als hij gedacht had.  We maken een wandeling langs de oevers van Lake Superior en het lijkt wel of je aan een zee staat, zo groot en compleet met golven en al.  Lake Superior is 550 km lang en op het breedste punt 240 km breed dus ongeveer 2 keer zo groot als België, er is zoveel water in het meer dat het Noord en Zuid-Amerika volledig met 30 cm water zou kunnen bedekken.  We genieten van een redelijk, zonnige dag alhoewel het hier een stuk frisser is dan in het Westen;

 Donderdag 9 augustus

Feliz cumpleaños Gustavo.

Als we wakker worden is het grijs buiten en er staat een strakke wind, als we bij de Gooseberry Falls zijn begint het te miezeren.  Op Lake Superior zijn inmiddels hoge golven en we besluiten dan hier maar te vertrekken.  We rijden Minnesota uit en Wisconsin binnen, onze 20^ste staat van de USA, maar ook hier is het niet beter, donkere wolken en af en toe een bui, het lijkt wel een Belgische zomer en dat zijn wij niet meer gewoon.  Als we onderweg stoppen voor een lekker, warme koffie nemen we contact op met onze shipping agent in New-York en waarschijnlijk zal onze auto op 14 september de boot op gaan, wij moeten dan op 8 september in de haven zijn. Stilaan beginnen we alles te regelen voor de terugreis maar de datums staan nog niet helemaal vast.  Vlak voor de grens met Michigan stoppen we bij een Casino, niet om te gokken maar je mag op hun parkings voor een paar dollar overnachten.

Vrijdag 10 augustus

Feliz cumpleaños Juan.

Van Wisconsin kunnen we weinig vertellen want we zijn er maar 150 km door gereden. Wij zijn nu in Michigan en tot hier toe valt deze staat ons niet tegen. We hadden gedacht dat het ongeveer hetzelfde zou zijn als de twee vorige staten : velden met mais dus maar we rijden kilometers door bossen met mooie kleine meertjes.  In de late namiddag rijden we het bos in naar Lake Beaufort, weer zo’n klein lieflijk meertje, er is een kleine camping met 7 staanplaatsen aan het meer.  We zijn blij dat we zo’n mooi plekje gevonden hebben maar we hebben één ding over het hoofd gezien, de kleine camping ligt vol ganzenstront en je moet heel goed kijken waar je loopt maar ja, er zijn erger dingen.  ’s Avonds moeten we al op tijd binnen want het is hier echt veel kouder dan in het Westen en daar kunnen we niet goed meer tegen.

Zaterdag 11 augustus

We rijden weer langs Lake Superior, het is net of je langs een strand van de Middellandse Zee rijdt, het water heeft een prachtige blauwe kleur en de golven hebben witte schuimkoppen maar als je uit de auto komt weet je weer dat je in Michigan bent.  Hier zijn echt stranden aan Lake Superior maar het is er niet druk en in het water waagt zich al zeker niemand.  In het stadje Munising nemen we terug contact op met onze shipping agent en dan doen we een onaangename ontdekking, als we willen verschepen vanuit New York moet de Josmobiel helemaal leeg zijn, er mag totaal niets meer in zitten nog geen zakdoek.  We zouden onze spullen dan per container moeten versturen maar dat kost een hoop geld voor wat het is, alles achterlaten is ook nogal gek en alles met het vliegtuig meebrengen is ook onmogelijk.  Volgens onze shipping agent geldt dit voor heel de USA en Canada . Ik ben nu volop bezig om contact op te nemen met andere shipping companies en ik heb mijn hoop gesteld op een Duitse firma met wie onze Nederlandse vrienden hun truck naar de USA verscheept hebben.  We zullen wel zien hoe het afloopt maar een oplossing zal er wel komen.

Zondag 12 augustus

 We blijven vandaag nog een beetje in Munising rondhangen en we gaan naar de Pictured Rocks kijken, mooi gekleurde kliffen die uit Lake Superior uitrijzen.  We houden ook onze mail goed in de gaten want we zitten echt op een antwoord van de Duitse firma, Seabridge te wachten.  We bekijken de kaart van Michigan nog eens en stippelen onze route uit tot aan de Canadese grens en we zien dat we vlakbij de familie Van Loon komen dus we gaan daar efkes binnen springen.  Tegen de avond vinden we een kleine camping in het bos en daar blijven we overnachten.

Maandag 13 augustus

 We hebben antwoord gekregen van Seabridge, deze Duitse firma is gespecialiseerd in het verschepen van campers en ze willen de Josmobiel, met al onze spullen erin, terug naar België verschepen. Onze route verandert wel een beetje want we dachten dat we vanuit New-York zouden vertrekken maar dat wordt nu Baltimore, Maryland een staat Zuidelijk van New-York.  Inmiddels hebben we in St. Louis de boerderij van de familie Van Loon gevonden, Leon en Marleen zijn niet thuis omdat ze familiebezoek hebben en zelf aan het rondreizen zijn in Michigan.  Gert en Wouter zijn ter plaatse en we spreken met de Gert af dat we vanavond naar hun huis komen want we willen die mannen nu niet van hun werk houden.  ’s Avonds hebben we een hele gezellige babbel met de Gert en we brengen hem op de hoogte van het reilen en zeilen op Nieuwmoer,  na een paar Duvels besluiten we bij hen in de tuin te blijven overnachten.

Dinsdag 14 augustus

 's Morgens rijden we terug naar het bedrijf van Leon Van Loon, Mabeloon Dairy.  Ze hebben daar echt een prachtig bedrijf met 5000 koeien waarvan er 4000 gemolken worden, er worden dagelijks gemiddeld 10 tot 15 kalveren geboren.  Ik kan bij hen op het bedrijf al mijn papieren afprinten, scannen en doormailen naar de shipping company en we voelen ons een stuk opgeluchter nu dat weer geregeld is. Binnen een paar dagen zal ik wel een bevestiging krijgen en dan kunnen we tickets gaan boeken voor de terugvlucht, waarschijnlijk vanuit Washington DC.  We nemen afscheid van de gebroeders Van Loon en bedanken hen voor de vriendelijke ontvangst met de belofte van nog eens terug te komen als hun ouders thuis zijn.  Vlak voor de Canadese grens, in Port Huron, zijn we het rijden beu en stoppen bij een State Park aan Lake Huron, weer één van de grote meren. We blijven hier twee dagen voor we Canada binnen gaan.

Woensdag 15 augustus

 We zitten nog aan Lake Huron en op de camping heerst een gezellige drukte, zoals op vele campings moeten we hier ook weer, 10 keer per dag ongeveer, vertellen hoe we hier komen en waar we overal gezeten hebben.    Aan het meer is een echt zandstrand en het water van Lake Huron is warm genoeg om in te zwemmen, terwijl ik wat in het meer ronddobber gaat de Jos een stukje biken.  Morgen gaan we onze mail nog eens checken en dan hebben we hopelijk de definitieve datum van verscheping zodat ik tickets kan bestellen. Terwijl wij hier al de moeite van de wereld doen om de Josmobiel op de boot te krijgen, hebben we hem in de U.S.A. al tientallen keren kunnen verkopen maar daar zouden we teveel hartzeer van hebben want we hebben er tenslotte, alles bij mekaar, 2 jaar en 8 maanden in gewoond.