The Badlands

Donderdag 2 augustus


Het is heel moeilijk om te omschrijven hoe mooi The Badlands zijn, de zon, de wind en  het water hebben hier iets wonderlijk gecreëerd, grillige rotsformaties in ongelooflijke kleuren die alle momenten van de dag lijken te kleuren van roze naar bruin, geel of oranje. Prachtig is het.  The Badlands stonden oorspronkelijk niet op ons lijstje maar omdat we sneller dan voorzien uit Canada vertrokken zijn, besloten we om naar South Dakota te gaan en The Badlands te bezoeken.  We zijn blij dat we dat gedaan hebben want het is één van de mooiere Nationale Parken die we bezocht hebben.   ’s Avonds op de kleine camping was er redelijk wat actie want er kwam een hele kudde bizons, we schatten een 300 bizons, de camping opgewandeld. Iedereen vluchtte in zijn auto en de mensen die daar in een tentje sliepen begonnen te twijfelen of het nog wel veilig was. Het weer in The Badlands is echt extreem, ijzig koude winters en bloedhete zomers en altijd een stormachtige wind, vanavond werd op 5 minuten tijd de lucht pikzwart en even later begon het te hagelen en te onweren, het was wel één van de mooiste lichtshows die ik ooit gezien heb en uurtje later was het terug bloedheet.


Vrijdag 3 augustus


We werden vanmorgen al vroeg gewekt door brullende bizons, een paar stieren hadden ruzie en dat was echt de moeite om te zien, ze stampten met hun hoeven, rolden in het zand en dan vielen ze mekaar aan. Het was maar wat aanstellerij denk ik want een paar minuten later stonden ze vredig naast mekaar te grazen.  We vertrekken vandaag uit The Badlands en beginnen nu echt Oostwaarts te rijden, jammer want het Westen is toch zo ongelooflijk mooi maar één ding is zeker we komen hier nog terug.  Onderweg op de Highway zien we aan de andere kant nog steeds honderden en honderden motorrijders richting Sturgis rijden, dat moet daar stilaan echt overvol geraken.  Onderweg op een parking worden we aangesproken door een Amerikaan die beweert dat hij onze auto op TV gezien heeft bij één of ander programma over :”Extreme RV’s travelling around in the USA”, ik weet het ook niet maar hij zegt dat hij er zeker van is. In Pierre, de hoofdstad van South Dakota, vinden we een camping aan de Missouri Rivier.


Zaterdag 4 augustus


Omdat het landschap steeds saaier wordt, prairie en nog eens prairie, besluiten we van de Highway af te rijden en een andere route te nemen door kleine dorpjes.  Hier heeft South Dakota ons nog maar eens verrast want de dorpjes met bewonersaantallen van 19, 21, 218 tot maximum 1156 zijn lieflijke, charmante dorpjes.  In de namiddag komen we in één van de kleine dorpjes, aan Lake Herman, bij een camping en daar besluiten we te blijven.  De mensen van de camping zijn helemaal ondersteboven dat ze gasten hebben van België, we worden supergoed ontvangen,  ze halen een boek tevoorschijn en daar moeten we onze naam en adres in schrijven en wat commentaar over de ontvangst.  De kleine camping is tegelijk een museum waar Frans De Medts jaloers op zou zijn, er staat hier een verzameling oude stoommachines, een stoom carrousel, oldtimers en een hoop oude tractoren. We vragen aan de mensen van de camping wat folders en informatie over het museum en we vertellen hen dat bij ons in de buurt ook iemand is die zoiets verzamelt en nu zijn we helemaal eregasten.


Zondag 5 augustus


We verlaten vandaag het verrassende South Dakota en rijden Minnesota binnen, Minnesota is helemaal anders en we beginnen echt te beseffen dat het mooiste stuk van onze reis achter de rug is, nu is het echt Oostwaarts rijden, weg van het ruige, wilde Westen. Hier in Minnesota zitten de echte grote boeren, kilometers en kilometers met maïsvelden en dan hier en daar een hele grote boerderij en voor de rest is er weinig te zien. Na de middag komen we in een gebied waar redelijk veel meren zijn maar bijna al die meren zijn geprivatiseerd en je kan er niet bij komen maar na een tijdje rondrijden vinden we toch een klein, mooi State Parkje aan een meer. Omdat we vandaag redelijk wat kilometers gedaan hebben besluiten we hier 2 dagen te blijven, de Jos pakt zijn bike uit de auto en gaat wat fietsen langs het meer.


Maandag 6 augustus


Ik ben vanmorgen wat gaan wandelen en er zijn al mensen aan het zwemmen in het meer, het water is inderdaad niet koud.  We krijgen bijna de hele dag mensen bij de Josmobiel en weer moeten we alles over onze reis vertellen maar het zijn vriendelijke mensen en zo hebben ze de rest van de dag iets om over te praten.  We wilden nog at gaan wandelen en gaan zwemmen maar daar komt niets van want we voelen ons geen van tweeën echt goed. We nemen een Dafalgan en kruipen dan maar in ons bed.


Dinsdag 7 augustus


Vandaag gaan we nog eens een heel stuk door Minnesota rijden tot aan Lake Superior.  Ik weet niet wat we gisteren hadden, misschien iets verkeerd gegeten maar we voelen ons alletwee een stuk beter.  Het landschap van Minnesota is slaapverwekkend, velden met maïs en sojabonen en dan weer een boerderij maar gelukkig zijn er redelijk veel kleine meertjes dat geeft toch een beetje afwisseling. We picknicken aan de oever van een rivier en het is al bijna donker als we bij Lake Superior aankomen, het is wel een indrukwekkend groot meer.  Wij hebben geen zin om in het donker een camping te gaan zoeken en dus parkeren we bij een 24 uurs Mc Donalds om te slapen.