IN DE BERGEN ROND ALBUQUERQUE

Vrijdag 31 oktober t/m donderdag 6 november

Gelukkige verjaardag  vader met je 80 ste verjaardag.

We zijn op weg naar Santa Fe maar we hebben geen van twee zin om in een stad rond te lopen dus worden de kaarten geraadpleegd.  Er is een State Park iets boven Santa Fe maar daar zouden we ruim boven de 3000 meter zitten, dus dat valt af.  Iets ten Westen van Santa Fe zien we een meertje, Cochiti Lake, er zijn daar in de buurt verschillende mooie routes, oude Pueblo’s enz.. dus dat gaat het worden. Cochiti Lake is een meevaller, er is een prachtige camping, goeie douches en gezellige mensen om mee te babbelen, wat wil je nog meer.

 De volgende dag rijden we naar Kasha-Katuwe Tent Rocks National Monument, het ligt vlakbij Cochiti Lake, in het Indianenreservaat.  We rijden door de Cochiti Pueblo, de mensen spreken hier nog de traditionele taal, het Keresan en er wordt uitdrukkelijk gevraagd om geen foto’s van de bewoners te nemen.  Omdat het 1 november is, hebben de bewoners van de Pueblo hun traditionele kleding aan en dit is een prachtig, kleurrijk schouwspel maar, uit respect voor de mensen, heb ik geen enkele foto genomen.  Kasha-Katuwe Tent Rocks is een uniek natuurgebied, de tentvormige rotsformaties zijn ontstaan (6 à 7 miljoen jaar geleden) na vulkaanuitbarstingen. Wind en water hebben hun werk gedaan en hebben hier fantastische vormen gecreëerd, op sommige plaatsen hebben zich nauwe canyons, slotcanyons,  gevormd en de kliffen zijn prachtig beige tot roze gekleurd. We maken een wandeling naar één van de canyons en Jos gaat mee zo ver hij kan maar een slotcanyon is, zelfs voor een koppige Jos, onmogelijk.  Ik laat de Jos achter en verdwijn in de nauwe canyon,  hier en daar moet ik voetje voor voetje gaan omdat de canyon zo smal is, over en onder rotsen door kruipen en steil omhoog klimmen naar de top.  De canyon is zo indrukwekkend en mooi, ik maak een hele reeks foto’s voor de Jos maar de pracht van dit natuurfenomeen is moeilijk in een foto te vatten.  Als ik een paar uurtjes later terug uit de canyon tevoorschijn kom, zit de Jos lekker in het zonnetje, met koffie,  op mij te wachten en hij is, even blij als ik, dat ik de top gehaald heb.

Omdat ze voor vandaag een beetje regen voorspeld hebben, gaan we wat rijden. We zijn, met een grote omweg, op weg naar Albuquerque.  We hebben een route door de bergen uitgestippeld en alhoewel het bewolkt is, blijft het voorlopig droog.  We passeren verschillende Indianenreservaten en sommigen hebben echt sjieke, grote casino’s compleet met hotels en overnachtingsplaatsen voor mobilhomes, korting voor truckers die komen gokken, gratis buffet enz… je kan het zo gek niet bedenken maar het is echt. Bij één van de casino’s stond een reuzegroot reclamebord met de superaanbieding van gratis kinderopvang, zodat de ouders rustig en relaxed kunnen gokken terwijl ervaren verzorgsters op de kindjes letten.  We hebben een prachtige gravelweg door de bergen ontdekt, er zijn hier nog een paar oude tunnels waar we doorheen moeten en we genieten ervan nog eens op gravel te rijden. Inmiddels is het echt gaan regenen, de mooie gravelweg wordt een gevaarlijk, gladde baan en de Jos moet zich goed concentreren om de Josmobiel  op de baan te houden.  Opgelucht komen we terug op de asfaltweg maar de miserie is nog niet voorbij, iets later werkt de Jos zijn ruitenwisser niet meer. In New Mexico regent het zelden of nooit maar als het dan eens regent gebeurt er zo iets stoms, het is gelukkig niet druk op de baan maar we durven niet tot in Albuquerque rijden.  We stoppen onderweg om iets te eten en terwijl we daar zitten, zien we in de verte het vertrouwde, blauwe logo van een Walmart. Opgelucht parkeren we ons bij Walmart en hopen, ondanks dat ze hier de regen echt nodig hebben, dat het morgenvroeg droog is.

We worden wakker, met een stralende zon en rijden naar Albuquerque. Onze banden zijn dringend aan vernieuwing toe, het is jaren geleden, van in Colombia,  dat we banden gekocht hebben en we moeten de ruitenwisser laten repareren. Bij Albuquerque Tires worden we direct geholpen, ze hebben 2 banden binnen van de maat die we nodig hebben en de andere 2 zijn er op het einde van de week. De twee nieuwe banden worden er opgelegd, de voorwielen worden uitgebalanceerd  en we spreken met hen af dat we vrijdag terugkomen.  De banden mannen sturen ons, een paar huizen verder, naar een garage om onze ruitenwisser te repareren. Ook hier worden we direct voort geholpen, die nummerplaat voor op onze auto met “Belgium” erop en iemand in een rolstoel die uit dat rare voertuig komt, helpt toch altijd wel.

We besluiten om, voor enkele dagen, terug de bergen in te trekken want in Albuquerque stad blijven tot vrijdag, dat is echt geen optie voor ons.  We rijden een eindje naar het Westen en doen weer een klein stukje van de oude Route 66 voor we naar El  Malpais National Monument rijden.  El Malpais, ligt op een hoogvlakte tussen de Reservaten van de Acoma en Laguna People en de Navajo en de Zuni.  Het is een ruig gebied met aan de éne kant zwarte lavavelden en aan de andere kant prachtige, zandstenen rotsformaties , die al meer dan eens het decor voor een Western film waren.  We parkeren op de kleine, gratis camping en ons eerste werk is, een kampvuur aanmaken want er staat een frisse wind.  Bij ons vuur hebben we een gezellige babbel met iemand van Alaska, hij geeft ons verschillende goeie tips en mooie routes en waarschuwt ons voor de muggen in Alaska die, volgens hem, zo groot zijn dat je een geweer nodig hebt om ze weg te krijgen.

Als we de volgende morgen onderweg zijn naar Bluewater Lake, gaan we op zoek naar Wifi want ons vader wordt vandaag 80 jaar en dat is niet niks.  Het lukt ons om het thuisfront te bereiken en onze 80 jarige te feliciteren, jammer dat we er niet zijn want ons moeder heeft zelf taart gebakken en zoiets lekker is nergens ter wereld te koop.  Het is stralend weer als we aankomen bij Bluewater Lake State Park, we zitten wat in het zonnetje en maken een lange wandeling langs het meer waar ook weer bedroevend weinig water in staat, ze hebben hier echt regen nodig. 

Omdat we morgen terug in Albuquerque moeten zijn besluiten we alvast die richting uit te rijden, onderweg kijken we vol bewondering naar de schitterende vergezichten, we maken de éne foto na de andere maar New-Mexico is echt iets dat je live moet zien.  We brengen de nacht door bij de Walmart in Albuquerque zodat we morgenvroeg op tijd bij Albuquerque Tires zijn.