Carretera Austral

Carretera Austral

In Puerto Montt gaat de bekende Panamericana, die in Alaska begint over in de Carretera Austral. De aanleg van de weg begon in 1976 en was een ongezien huzarenstukje. Ondoordringbare wouden, weelderige plantengroei, steile rotswanden boven de zee, onstuimige rivieren, meren en fjorden moesten daarbij overwonnen worden. En dan te bedenken dat het klimaat ook al niet wilde meewerken. Ruim 1100 km verder en 23 jaar later kwam de weg aan in Villa O’Higgins, onderweg moeten diverse oversteken per boot gemaakt worden en slechts een klein gedeelte van de weg is geasfalteerd. (Trotter)



Vrijdag 06/11


We rijden vandaag nog even langs Cochrane voor nog wat boodschappen, er is hier een supermarkt en daar verkopen ze alles. Cochrane ligt 345km van de dichtstbijzijnde stad en was tot 1999 volledig van de wereld afgesloten dus de mensen hier zijn aangewezen op die ene supermarkt maar het is wel de moeite om te zien. De supermarkt is vreselijk oud en rommelig, ze verkopen vlees, groenten, kleding, schoenen,motorzagen, geweren, buitenboordmotors, reddingsvesten, paardenzadels, stoven enz…..voor elk wat wils. Ik probeer nog eens foto’s door te sturen maar het lukt weer niet, dat zal dus voor een volgende keer zijn. We gaan een stuk zuidwaarts op de Carretera rijden en binnen een dag of vier vertrekken we noordwaarts. De natuur is echt prachtig hier en als we een staanplaats zien bij een rivier parkeren we daar onze Josmobiel, het is niet zo koud hier en we hebben een prachtig uitzicht op de bergen. Er komen wat Chileense auto’s voorbij en als ik wuif krijg ik weinig reactie, volgens mij denken ze dat ik een Argentijn ben met mijn gewuif.


Zaterdag 07/11


We zijn goed uitgeslapen en rijden vandaag tot Caleta Tortel, het is een houthakkers nederzetting en is gelegen aan een mooie fjord. De weg naar Caleta Tortel is meer dan de moeite waard en het dorpje is echt schitterend gelegen. We moeten onze auto vlakbij het dorpje op een parkeerplaats zetten want er zijn geen wegen, alles gaat over houten loopbruggen en trappen op en af. Jammer genoeg kan de Jos niet mee naar beneden, tot in het dorp, dus ga ik maar alleen een kijkje nemen. In het dorpje wonen ongeveer 500 mensen en ze moeten alle voorraad vanaf de parking naar beneden, naar hun huizen dragen. We hebben al iemand met een ijskast en iemand met bussen gas op zijn rug naar beneden zien lopen en dan besef je pas hoe gemakkelijk het bij ons allemaal is. We besluiten op de parking te blijven overnachten, we hebben hier een prachtig uitzicht op de fjord en op het dorpje.


Zondag 08/11


Vandaag rijden we nog een beetje verder zuidwaarts naar Puerto Yungay, dit was altijd zuidelijkste punt van de Carretera ,nu loopt de weg nog 100 km door, naar Villa O’Higgins, maar dan moet je wel een boot pakken en daar hebben wij geen zin in dus zuidelijker dan Puerto Yungay rijden we niet. De weg loopt door een steeds ruiger landschap, snelstromende rivieren en de bomen zijn bedekt met korstmossen. De weg is slechter dan gisteren maar er wordt aan gewerkt. In Puerto Yungay is weinig te beleven en omdat het nog vroeg is rijden we terug een stuk noordwaarts, terug richting Cochrane. Het is eigenlijk een goed idee om de Carretera in het voorjaar te doen, het is nog wel koud maar in de zomer regent het hier bijna dagelijks en dat valt nu nog mee, alles staat in bloei en het is een prachtig zicht, die bloemen met de sneeuwbergen op de achtergrond. Onderweg zien we ineens twee Huemuls, Chileense rendieren, het is een beschermde diersoort en we hadden gehoopt er één te zien maar twee tegelijk hadden we niet verwacht. Een eindje voor Cochrane parkeren we de auto bij Laguna Esmeralda en daar blijven we ook overnachten.


Maandag 09/11


We doen nog eens boodschappen in de “super”markt in Cochrane en dan gaan we stilaan noordwaarts rijden. We hebben onze watertank gevuld bij de rivier en ook onze bidons met drinkwater, het water is zo helder dat je er zonder problemen van kan drinken. We volgen de Rio Baker, een rivier met een ongelooflijk mooie kleur azuurblauw heet het denk ik. ’s Middags komt de zon er door en we kunnen zelfs één laag kleren uitdoen, we hebben van de mensen hier geleerd dat kleding niet mooi moet zijn of bij mekaar moet passen maar het moet vooral warm zijn dus laag over laag. We steken onze barbecue aan en we kunnen buiten eten in het zonnetje maar ik moet toch efkes vermelden dat de Chileense biefstuk bijlange niet kan tippen aan de Argentijnse. We blijven de rivier volgen tot het meer Lago Carrerra en het landschap is echt fenomenaal. Tegen de avond zetten we de Josmobiel bij het meer en daar gaan we overnachten, we hebben hier echt een fantastisch uitzicht op de bergen en op het meer.


Dinsdag 10/11


Gelukkige verjaardag Annelies en Trigven.


We rijden vandaag naar Puerto Tranquillo om de Cathedral de Marmol te gaan bezichtigen, het is een rotsformatie van marmersteen in het Lago Carrerra en je kan er met een bootje tussen de rotsen door varen. Als we eraan komen is het nog maar de vraag of de Jos met de boot mee kan, eerst stellen ze voor dat ik mee ga maar we gaan met twee of we gaan niet. Om bij de boot te geraken moeten we met een trap naar beneden, de Jos zet zich op de trap en schuift trapje per trapje naar beneden, een beetje later zitten we in het bootje en we zullen wel zien hoe we er straks uitgeraken. Het is echt een prachtige creatie van de natuur, de marmersteen is echt gepolijst door het water en met het bootje vaar je tussen de kunstwerken door. Als we terugvaren moeten we tegen de golven in en we krijgen van de schipper een lange regenjas met een goei kap erop, het bootje gaat flink op en neer maar wij genieten met volle teugen. Langs dezelfde weg kruipt de Jos weer naar boven en is superblij dat hij het er op gewaagd heeft, ge ziet wel : waar een wil is, is een weg en bij de Jos gaat het allicht. Tegen de avond rijden we naar Bahia Murta en daar zetten we ons bij het meer om er te overnachten, het weer is zo goed dat we buiten kunnen eten.


Woensdag 11/11


We hebben supergoed geslapen in Bahia Murta, het is alleen jammer dat je hier bijna geen contact krijgt met de mensen, ze bekijken je van op een afstand en steken soms hun hand op maar ze komen geen praatje maken zoals de Argentijnen. We rijden inmiddels verder richting Cohaique, we rijden door het Nationaal Park Cerro Castillo en het ziet er hier prachtig uit, het is weer wel wat kouder maar ja we zitten een stuk hoger dan gisteren. Hier en daar wijken we een stukje van de Carretera af, we gaan een kijkje nemen in Puerto Ibanez, een klein haventje en in Balcemeda, een ongelooflijk troosteloos dorp. Een 50 km voor Cohaique slaan we af naar het Lago Elizalde en daar vinden we vlakbij het meer een prachtig plekje om te overnachten. De weergoden zijn ons goed gezind want de zon is er juist lang genoeg om buiten te eten en een kampvuurtje te maken.



Donderdag 12/11


Toen we gisteravond pas in ons bed lagen begon het te stormen, de auto schudde langs alle kanten maar we hebben toch redelijk geslapen. Vandaag rijden we naar Cohaique, een redelijk grote stad om boodschappen te gaan doen en om eindelijk een fatsoenlijke computer te zoeken. We vinden een internetshop met supersnelle computers en ik heb ineens een berg foto’s doorgestuurd, Chubut deel 2, de filmpkes van Chubut, St.Cruz Argentina en Chili Careterra deel 1. Ineens vier reeksen maar ja ik stond al ver achter ook en nu hebben jullie ineens een hoop kijkplezier. We wandelen nog wat door het stadje en geven onze was hier ergens af en vanavond rijden we een stukje buiten de stad om te overnachten, we hebben in Chili nog geen enkele camping gedaan, je kan hier gemakkelijk overal vrij staan.