Regen op de Carretera Austral

Vrijdag 13/11


Gisterenavond vonden we een schitterend plekje vlakbij een waterval, de Salto de la Virgen, maar we hadden er niet over nagedacht dat zo een waterval heel de nacht doorgaat, dus we hebben niet echt goed geslapen. Niet alleen door de waterval maar er is hier een kapelletje voor O.L.Vrouwke en alle auto’s toeteren voor haar als ze voorbij komen. We zijn naar Puerto Aisen en Puerto Chacabuco gereden maar daar zag het er maar triestig uit. Iedereen die je tegen komt zegt hetzelfde : de Carretera Austral is prachtig maar het regent er bijna altijd en ze hebben gelijk, er valt hier wel heel veel regen. Tegen de avond rijden we terug richting Cohaique en we vinden weer een mooi plekje bij de rivier om te overnachten.


Zaterdag 14/11


Onderweg naar Cohaique zien we een stel boeren bezig, ze zijn hun beesten aan het brandmerken en de stieren aan het castreren. Als ze zien dat we belangstelling hebben maken ze er een hele show van, ze kunnen in ieder geval goed met hun lasso overweg. In Cohaique halen we onze was op en doen nog wat boodschappen,ik vind zelfs een winkel waar ze Schwarzwaldertorte verkopen en wandelen nog even door het stadje voor we doorrijden naar de stille, eenzame valleien. Hier in Cohaique is de weg geasfalteerd, wat een luxe, maar buiten de stad begint de ripio weer maar al met al valt de Carretera goed mee. Vlak voor het plaatsje Manihuales zetten we ons weer bij een rivier en ik begin met mijn dagelijks werk : hout zoeken voor het kampvuur.


Zondag 15/11


De dag begint zonnig maar dat is maar voor heel even als we goed en wel aan het rijden zijn begint het te regenen. We willen tot Puerto Cisnes rijden maar de regen komt met bakken uit de hemel en de weg wordt slechter en slechter dus draaien we maar terug. We rijden het Nationaal Park Quelat binnen en de natuur is er prachtig, veel snelstromende rivieren, watervallen en een fantastische plantengroei. Wij hebben Parque Quelat, Parque Quenat gedoopt want het regent nog steeds keihard en dat doet het hier meestal aan de planten en de bomen te zien en er zijn hier teveel watervalletjes naar mijn goesting. Wij hebben gelezen dat deze streek het meeste regenval heeft van heel Chili en geloven doen we het. Tegen de avond zetten we ons ergens, in het park, langs de weg en morgen willen we naar de “Ventisquero Colgante”, de hangende gletsjer. Hopelijk stopt morgen even met regenen dan kunnen we tenminste efkes buiten en een paar foto’s nemen.


Maandag 16/11


Het heeft heel de nacht zonder ophouden geregend, de riviertjes zijn bulderende rivieren geworden en de kleine, lieve watervalletjes donderen nu naar beneden. We besluiten naar Puyuhuapi te rijden, hier 15 km vandaan en misschien klaart het wel een beetje op want zo heeft het geen zin om naar de gletsjer te gaan zien. In Puyuhuapi, een dorpje waar veel Duitsers wonen, is weinig te zien. Cafe « Rossbach » is gesloten en bij Walter Hopferdietzel doen ze ook niet open dus dan maar efkes naar een internetshop. Straks gaan we toch nog proberen om naar die gletsjer te rijden en morgen rijden we verder noordwaarts. We horen hier juist van de toeristische dienst dat het hier 4300 mm per jaar regent, dat is pakken meer dan bij ons, nu snap ik waarom hier zo’n reuzevarens groeien.