Verschepen van Colombia naar Panama

Dinsdag 23/11


We zijn al vroeg op weg want we willen, als het lukt, tot aan de kust rijden. De streek waar we doorrijden is arm, overal krotjes en de mensen hebben niets, alleen heel veel kinderen. We rijden door een paar dorpjes en het leven speelt zich hier volledig af op straat, ze koken en eten op straat, doen de was op straat enz… Het is hier in een piepklein dorpje, midden in de week, veel drukker op straat dan bij ons met de kermis. Als we een paar uur aan het rijden zijn komen we bij een rivier en daar is alles overstroomd maar we kunnen erdoor. We moeten een keer of vijf door de rivier rijden en op een bepaald moment zag je niks meer dan water, de huisjes langs de rivier staan in het water en van sommige zag je alleen het dak nog. We mogen van geluk spreken dat we hier niet later zijn want het water komt met volle snelheid aangestroomd en waarschijnlijk wordt één van de dagen deze weg ook afgesloten. Tegen 4 uur bereiken we het Covenas, het eerste badplaatsje en dat is een tegenvaller, het is er vuil en vies en alles ziet er vervallen en onderkomen uit. Omdat we geen zin meer hebben om nog verder te rijden zoeken we hier toch een plekje en morgen gaan we dan maar op zoek naar een mooi strand.


Woensdag 24/11


We zijn op zoek naar een mooi strand en rijden naar de volgende badplaats, Tolu. Het lijkt wel of we zitten hier midden in Afrika, je ziet maar heel weinig mensen meer met Zuid-Amerikaanse trekken, de meesten zijn zwart. Tolu is onbeschrijflijk vuil echt veel erger dan de stranden in Peru, overal liggen vuilzakken en het strand ziet er gruwelijk uit dus rijden we verder naar Carthagena. Carthagena is een oude vestingstad en heeft een prachtig oud centrum, verder heb je het nieuwe centrum en de haven. De stranden zijn twee keer niks maar we gaan hier toch blijven want we moeten hier onze overtocht naar Panama regelen. We zijn op zoek naar een plaats voor de nacht maar zoals overal in Colombia kennen ze geen campings, de hotels hebben dikwijls ondergrondse parkeergarages en daar kunnen wij niet in en op het strand is het volgens de politie heel gevaarlijk. Na uren zoeken hebben we een hotel gevonden met een parkeerplaats, het is niet echt een droomplek maar we gaan toch hier blijven. We zijn zwaar teleurgesteld in de Colombiaanse stranden, we dachten hier echt op het strand te kunnen zitten onder een palmboom en in de plaats daarvan zitten we nu op een parking van een hotel. Het is onverwacht toch een heel gezellige avond geworden, de portier van het hotel en zijn vrienden en een hoop hotelgasten zijn ons komen bezoeken. De portier heeft voor heel de bende gekookt en we zijn tot in de late uurtjes blijven eten en borrelen met de Colombianen.


Donderdag 25/11


We nemen afscheid van onze Colombiaanse vrienden en gaan op zoek naar een boot naar Panama. Het adres dat we hebben van Shipservice Wilhelmsen blijkt niet te kloppen, op dit adres zit een architektenbureau. Ik ben dan gaan rond bellen en uiteindelijk heb ik via een nummer in Brazilië het juiste adres gevonden, wat een omweg voor zo iets simpel. We zetten onze auto op een bewaakte parking en nemen een taxi naar het bewuste adres. We schijnen heel veel geluk te hebben want 28 november gaat er al een boot naar Panama, er komt een agent om alles voor ons te regelen en we zijn vertrokken voor een hoop papierwerk. Ik zit een paar uur bij hen op kantoor om papieren in te vullen en daarna rijden we met de agent naar de douane. Bij de douane kan de Jos niet binnen maar hij moet binnen komen omdat de auto op zijn naam staat, moeilijk zenne. Onze agent maakt zijn eigen serieus kwaad en dan gaat het ineens heel vlotjes en mag de Jos in de auto blijven, dus dat is al geregeld. Wij mogen niet mee met de boot dus morgen gaan we een vlucht naar Panama kopen, we willen dinsdag naar Panama vliegen en we gaan ook op zoek naar een hotel omdat we zaterdag onze auto moeten afgeven. We gaan de volgende dagen nog heel wat moeten regelen, zaterdag de havenformaliteiten en zondag komt de anti narcoticabrigade ons auto controleren en ze hebben ons al gewaarschuwd dat alles uit de kasten moet en dat alle bakken, opzij en vanachter aan de auto, leeg moeten. Het is al stikdonker als de agent ons op de parking afzet en we mogen van de security hier overnachten.


Vrijdag 26/11


We hebben vandaag het één en ander te regelen dus staan we vroeg op en rijden direct naar de luchthaven om een vlucht naar Panama te boeken. Dat was weer de moeite want de kantoren waren boven en ze hebben hier in de luchthaven geen lift dus de Jos moest beneden wachten. Ik ben drie uur bezig geweest om een vlucht te kopen, tijd genoeg hier zenne want ze zijn terwijl ik op hun bureau zat op hun gemakske koffie gaan drinken en uitgebreid gaan telefoneren met hun moeder enz… Dan zijn we naar de bank gegaan om dollars, die hadden ze niet genoeg op de bank en ze zegden dat ik binnen 2 dagen maar eens terug moest komen maar ik moest nu dollars hebben om de Shipping service te betalen. We zijn dan naar een bankautomaat gegaan met 4 bankkaarten en hebben daar ongeveer 20 keer geld uit de muur gesleurd omdat je maar een bepaald bedrag per keer mag opnemen. Daarna met onze Colombiaanse pesos naar een wisselkantoor en na een heel gedoe hebben we dan toch dollars. De volgende stap was op zoek gaan naar een hotel, ook niet echt simpel als je een rolstoel bij hebt maar binnen het uur had ik een hotel gevonden. We zijn alletwee doopop en gaan vroeg slapen want morgenvroeg moeten we weer naar de haven om wat formaliteiten te regelen.


Zaterdag 27/11/10


Om 8 uur ’s morgens zijn we in de haven en ze hebben ons gezegd dat het ongeveer 2 uur zou duren maar Zuid-Amerikaanse uren zijn heel,heel lang want om 2 uur ’s namiddags konden we weg uit de haven. We hebben onze auto moeten achterlaten en gaan naar ons hotel tot dinsdag. Maandag moeten we nog eens naar de haven en dat gaat naar het schijnt nog langer duren maar we zullen wel zien. We zijn blij dat we hier al in Carthagena zitten, aan de zee en niet meer in de bergen want Colombia staat gewoon compleet onder water, de toestand is echt dramatisch en het dodental is al opgelopen tot 164 mensen. We mogen echt van geluk spreken dat we op tijd de bergen uit zijn want hier in Carthagena staat, na een flinke regenbui, alle dagen ongeveer 30 cm water in de straat maar dat is niet zo erg, we zitten hier heel veilig. Morgen hebben we nog een dagje om Carthagena te bekijken of om op het strand te gaan zitten, maandag naar de haven en dan is het adios Colombia.


Zondag 28/11


Het is gelukt, we zitten op het strand en ik heb eindelijk gezwommen in de Cairibische Zee, het water is lauw en de golven zijn hoog, het is zalig in het water. We zitten op het strand onder een zonnetent en dachten hier een rustige dag te hebben maar als er 100 mensen op het strand zijn, zijn er zeker 75 verkopers bij. Ze verkopen hier alles : eten, drinken, T-shirts, zonnebrillen, hoeden, juwelen, horloges, sigaretten, marihuana enz... en ze laten je echt geen minuut gerust. Ik heb in grote letters NO voor onze strandtent geschreven maar ze schrijven er gewoon SI naast en zagen verder, het zijn bandieten. Na een dagje op het strand zoeken we een goei restaurantje op en morgen moeten we weer naar de haven.


Maandag 29/11


Vandaag de beruchte drugscontrole, we zijn al om 8 uur in de haven en hopen dat alles meevalt want naar het schijnt zijn ze de ene keer moeilijker dan de andere. Tegen 12 uur is alles geregeld, de controle is echt goed meegevallen, de bakken vanachter en opzij van de auto hebben ze niet eens open gedaan en de mannen waren heel vriendelijk. We hebben gezelschap van een Fransman die zijn auto dezelfde dag en met dezelfde boot verscheept. Als we aan het praten zijn over de kosten van het verschepen blijkt dat hij een heel andere prijs gekregen heeft dan wij, onze prijs ligt 40% hoger dan de zijne. We rijden naar Naves, de shipping service en gaan daar eens een hartig woordje placeren. Bij Naves weten ze niet goed wat zeggen en beginnen te bellen met Bogota en na twee uur discussieren krijgen wij dezelfde prijs als Stephane, dankzij hem hebben we vandaag een schone cent verdiend. Morgen vertrekt de Josmobiel, hopelijk, naar Panama en wij vliegen ernaar toe. Het is een heel gedoe geweest dat verschepen hier, dat doen we 1 keer maar daarna nooit meer. Colombia was echt een ervaring, een mooi land en vriendelijke mensen maar je moet er voorzichtig zijn en altijd uitkijken waar je verblijft en goed op je spullen passen.

For the other travellers :

Shipping Colombia – Panama
NAVES – Avenida Miramar 2365 – Carthagena (wilhelmsen –Wallenius)
The price for Ro Ro vessels : 50 USD / m3 plus 15% taxes
Taxes in the port : 40 USD
Price agent : 250 USD