Maandag 2 juli
We nemen vandaag afscheid van Merle & Jan, we hebben
echt genoten hier en we zullen het zachte bed, de pannekoeken ’s morgens maar
vooral deze twee schatten van mensen missen.
Merle heeft ons een mooie route door Montana aangewezen en we genieten
van het landschap, omdat het stralend weer is besluiten we al op tijd te
stoppen. We vinden een mooi plekje aan
de Blackfoot River en daar genieten we de rest van de dag van het zonnetje.
Dinsdag 3 juli
We rijden verder door Montana, het landschap doet een beetje
denken aan Noorwegen, snelstromende rivieren, bossen en heel veel
meertjes. Het is vandaag een beetje
bewolkt en als we aankomen bij Holland Lake vallen de eerste druppels. We
wilden hier eigenlijk overnachten want het is hier prachtig maar het is een
beetje nat dus rijden we verder. Bij
Swan Lake vinden we een mooie camping aan het meer en inmiddels is het terug
droog, we mogen echt niet klagen over het weer want in al die maanden hebben we
maar een paar keren regen gehad.
Woensdag 4 juli.
Het is vandaag Independence Day, the 4th of July, het is
druk op de campings en het lijkt wel of alle Amerikanen vandaag gaan kamperen. Wij rijden vandaag naar Glacier National Park
en willen daar een dag of zes blijven.
Voor we het park intrekken gaan we boodschappen doen en tanken, het
stadje Columbia Falls laten we links liggen, er is een grote parade voor
Independence Day en het is verschrikkelijk druk. Op weg naar Glacier volgen we de Flathead
River, het groene water van de rivier met de besneeuwde toppen op de
achtergrond vormen een schitterend decor, echt een plaatje. In het Nationale Park rijden we naar de eerste
camping en dan kunnen we rustig bekijken wat we de volgende dagen gaan
doen. De camping is gelegen aan Lake Mc
Donald en weer staan we met verbazing te kijken naar het mooie, azuurblauwe
meer met de bergen op de achtergrond. We hebben al veel mooie dingen gezien op
al onze reizen maar toch is het elke keer weer anders maar we zitten altijd
midden in de natuur en dat is zalig.
Donderdag 5 juli
De weg die we vandaag volgen heet “Going to the sun road” en
hij heeft zijn naam niet gestolen want de zon schijnt volop. Het is een
prachtige route en deze tijd van het jaar is één van de mooiste periodes, omdat de sneeuw aan het smelten is zijn er
honderden watervallen, de rivieren zijn nu op zijn mooist en op de bergtoppen ligt
nog sneeuw. Schitterend !!!! Als we
boven, op Logan’s Peak, in de sneeuw zitten krijgen we nog maar eens een bewijs
hoe klein de wereld eigenlijk wel is. We
worden aangesproken door mensen en ze vragen of we hen herkennen, omdat we
zoveel mensen tegenkomen weten we niet direct wie ze zijn. Vorig jaar begin
november werden we, op een kleine camping in Georgia, uitgenodigd voor het
Thanksgiving Dinner en deze mensen waren daar ook bij. We hebben daar toen een
fantastische dag gehad met veel lekker eten dat ze allemaal samen hadden
klaargemaakt en omdat we morgenavond op dezelfde camping zitten, hebben we hen
nu uitgenodigd bij ons kampvuur. Vanavond slapen wij op een kleine camping bij
St. Mary’s Lake, weeral zo’n mooi azuurblauw meer.
Vrijdag 6 juli
Proficiat Liesbeth & Weking met je 5de huwelijksverjaardag.
We hebben goed geslapen op camping “The Rising Sun” en
vandaag rijden we The going to the sun route terug naar beneden, dan heb je
weer een totaal ander uitzicht zodat het wel een andere weg lijkt. Op Logan’s Peak hebben we geluk want er
zitten een aantal sneeuwgeiten op de rotsen en we zijn er redelijk dichtbij, we
hopen ook nog beren te zien maar die laten zich vandaag niet zien. Als we terug
bij de auto komen zijn er mensen foto’s aan het maken van de Josmobiel, dat
gebeurt soms wel 10 keer per dag, als we voor elke foto 1 dollar zouden krijgen
dan konden we bijna gratis kamperen. Het is echt warm in Glacier Park, volgens
de rangers is het hier zelden zo warm maar we kunnen het maar hebben, tot
vorige week heeft het hier altijd nog geregend en gesneeuwd. Als we terug bij Lake Mc Donald zijn nemen we
dezelfde camping als eergisteren en daar gaan we 2 dagen blijven. Morgen rijden
we buiten het park want er is hier totaal geen internetverbinding en we willen
een paar telefoontjes doen dus moeten we 50 km buiten het park rijden om
verbinding met het thuisfront te krijgen.
Op de camping steken we het kampvuur aan en babbelen wat met de mensen
die we in Georgia leren kennen hebben.
2 opmerkingen:
Klinkt allemaal weer super! Hopelijk hebben jullie ons pa zijn verjaardag goed kunnen vieren! Maar daar twijfel ik niet aan...
Met pannekoeken he Liesbeth ....
Een reactie posten